charlot van r schreef op dinsdag 25 maart 2008, 10:53:

Ik heel enthousiast de website van de furminator naar iemand gestuurd die honden trimt, belde ze mij op om te zeggen dat zij die borstels al twee jaar verkoopt, de paardenversie had ze niet.

loes

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 14:47:


Nu een jack russel heeft, naar mijn weten toch geen dubbele vacht. Als ik het goed op heb. Die hebben haartjes uit dezelfde structuur. en meestal fijn. Onze hond heeft lange stramme haren en wollige haren. Onze kat heeft dat nu ook ( het is een exotic korthaar, das is een pers, maar met kort haar). Maar onze vorige "straatkat" had dit niet zo erg als die die we nu hebben.
Deze soort hondenras is gemaakt voor in het water te zwemmen en aan de kou te overleven. Het is algemeen bekend dat die een dubbele vacht hebben. Nu met het ruien zie jij miss ook de nieuwe en oude haren? Onze hond heeft in de zomer ook zo'n dikke (dubbele)vacht.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 25 maart 2008, 11:53:


Ongelofelijk ! Heeft paard last van het bit, eventjes opereren,......

loes

Ons paard staat altijd buiten en de grond is veranderd in een blubberige natte wei,ze kunnen bij de schuilstal wel droog staan ,maar ze staan vaak in de nattigheid.Hoe slecht is dat voor hun hoeven ,pezen en gewrichten ze staan nu al bijna 6maanden in de drek.

charlot van r schreef op dinsdag 25 maart 2008, 11:52:


Sorry Charlot, het zat me effe te hoog, en dat ga ik nota bene reageren op Piet en op jou, dat hadden jullie niet verdiend!

Ik 'geloof' wel in kruiden, ja, daar zit ook echt iets in, dat is geen oneindig verdunde stof zoals bij homeopathie (ik ben daar trouwens niet eens tegen want stuur zelf ook patienten door als ik denk niet te kunnen helpen, maar ik zie natuurlijk ook omgekeerd zeer velen die eerst homeopathie geprobeerd hebben maar waarbij het niet werkte). In kruiden zit vanalles, neem digitalis bv., wordt nog steeds (in gecontroleerde vorm qua dosis natuurlijk) bij hartziekten gebruikt. Ook de chinese kruiden waar jaren geleden problemen mee waren, die werkten zeker, alleen was de werking niet wat men gehoopt had: de patienten gingen in nierfalen.

Kzou beter stoppen nu.
Wat ik tegen mijn patienten zeg: ik heb niks tegen homeopathie, doe gerust, mag van mij ook perfect samen met mijn behandeling. Ik kan me niet uitspreken over de werking van homeopathie want ik heb er niet voor geleerd en weet er dus niet genoeg van (hoewel het dubbelblind placebogecontroleerd onderzoek er nog steeds niet is, maar ja).

Beter zo?
Nathalie

Loes Scheres schreef op dinsdag 25 maart 2008, 15:05:



Begrijpend lezen blijft moeilijk hé....

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 25 maart 2008, 12:21:
?

Dat lijkt mij redelijk veilig zo, denk ik ook. Liever uitgebroken paard dan verstrikt paard. Ik veronderstel dat een uitgebroken paard meteen bij de eerste graspol blijft staan en niet de weg oprent natuurlijk. Uitzonderlijk gaat het mis: zoals het paard wat hier in de buurt op oudejaar uitbrak door het vuurwerk en op de autostrade terechtkwam.

De kant van de sloot is hier ook evengoed omheind als de rest. Vorige zomer lag een pasgeboren veulen van de buurman in de sloot, merrie had dichtbij de omheining geveulend en dat waren maar twee slaphangende linten met een beetje schrik op (heb het tijdens de reddingsactie zelf nauwelijks gevoeld). Sloot stond droog gelukkig, veulen is helemaal goed gekomen. Nu zou een stroomstoot misschien een pasgeboren veulen niet tegenhouden, als ik afga op wat ik van Huppel zag, die leunde ertegen als baby en snapte het nog niet goed. Maar mijn omheining hier (ook aan de slootkant) bestaat uit goed strakgespannen draden, vier boven elkaar, dus puur fysiek past een veulen daar eigenlijk niet eens tussen. Denk ik toch, ik had opvoorhand wel alles zo veilig mogelijk proberen plannen maar uiteindelijk was ik gewoon bij de geboorte, dus geen probleem.

Blijft toch een nachtmerrie, paard in de draad...

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 15:45:


Ja idd, dit is een veel betere reactie .
Nu mag ik even vragen wat je beroep dan wel is? dokter toch niet? Of lees ik nu terug verkeerd? (kan het dan niet toevallig zijn dat jij juist de negatieve zaken ziet? zie verhaaltjes hieronder)

Wel om even een verhaaltje tussendoor te vertellen: mijn had dus een hoefzweer. Traditionele veearts, ging niets om met 'natuurlijke' producten. Hij was al 3 keer geweest, toen zei hij dat het niet anders ging kunnen dan de volledig hoef uit te snijden en in te gipsen en het been te verdoven etc. Nu wij zijn op zoek gegaan naar een veearts die iets meer gespecialiseerd is in natuurlijke geneeskunde en beter wist hoe en wat van de hoeven.
Wij dus een soort natuurlijke trekzalf (de zwarte zeep van vroeger) erop en een wonder boven wonder maar het is genezen zonder gips toestanden!
Mijn traditionele veearts zou het denk ik niet eens geloven...

verhaaltje twee: een gewone hoefsmid krijgt een paard onder de vloer dat natuurlijk bekapt is maar met gezeikt is zodat het op niets meer trok. Welke conclusie neemt die dan aan?

Verhaaltje drie: je hebt zelf iets meegemaakt. Bij een volgende situatie kan je reageren van wat je eerder meegemaakt hebt, of ga je de ander zo'n advies geven...

Zelfs als je dan iets meemaakt dat eigenlijk tegen je negatief oordeel tegen gaat, zal men dit zonder je het eigenlijk zelf weet negeren. Raar toch allemaal . Het tegendeel kan natuurlijk ook. dat je er wel nuchter naar toe kijkt, maar dit is niet altijd gemakkelijk. we hebben altijd een oordeel klaar van eerdere bevindingen

conclusie: vaak zijn zo'n zaken zeer subjestief

en veralgemenen is hier dus een bekende term.
(ver·al·ge·me·nen
1 algemeen maken )

Van alles is het niet moeilijk iets negatiefs te vinden. Neem er een doosje pilletjes op na en bekijk de nevenwerkingen. Direct iets negatiefs gevonden.
Het is eerder belangrijk om in alles het positieve te zoeken.

groetjes
Charlot

Ik heb een link toegevoegd van de website waar ik mijn therpeute gevonden heb. Helaas veel hoefijzers en bitten te zien, maar de methode werkt en betekent voor Indy een wereld van verschil.
Monique

Ik kwam het originele artikel tegen over de groeischijven en skeletale maturatie bij paarden, en waarom inrijden aan drie jaar nadelig is. De vertaling hebben we hier al vaak gezien (zou hier eigenlijk best op de site mogen toch, niet Frans? Ilona?) maar dit is dus het origineel, door een dierenarts geschreven naar aanleiding van een vraag over de conformatie van een jong paard.
http://www.equinestudies.org/knowledge_base/ranger.html

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 25 maart 2008, 12:11:


waarom gaan paarden door het lint?
reflexmatig: angst (vlucht)
niet-reflexmatig: honger, weidemaatje, enz

het tweede is te voorkomen me dunkt
het eerste? Paarden die altijd in de wei staan schrikken natuurlijk niet zo erg meer van een helicopter dat over vliegt, of luchtballon, of een vallend blad. Dus hebben onze paarden dat voordeel al. Sommige angsten met vluchtreflex tot gevolg zijn helaas niet te trainen en dan hangt het, denk ik, af van welk type paard we hebben.
sommige paarden vinden stroom niet zo erg en gaan er dan gewoon door, kruiper er onder, enz. Andere paarden zullen, zelfs tijdens hun vluchtreflex, weten dat er stroom op draad zit en er netjes achter blijven en dan maar in het ronde vliegen.
Vraag is of dat laatste, die kans dat ze alsnog uit de wei vliegen, door het lint, dat temperament te trainen is (te controleren door baasje of draad).
Ik vrees van niet. Alhoewel ... 24u/24u in de wei is training , habituatie