Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 15 maart 2008, 21:42:
> Een teer punt Michiel

Het heeft juist heel wat moeite
> gekost om mijn lieve man zo ver te krijgen dat hier die
> steentjes gekomen zijn. Ik dacht de juiste maat gekozen te
> hebben (erwtgroot, en ook nog handig om mest uit te scheppen)
> maar er zit natuurlijk altijd kleiner 'gruis' doorheen.
> Het is niet goed te praten, maar die steentjes vervangen is
> eigenlijk (nu nog) geen optie.
Juist met zachte hoeven is het belangrijk dit te vermijden.
Doe je man een plezier en zeg dat hij gelijk heeft, dat die rotstenen weg moeten.
Is hij dan blij en uitgelaten ... zeg je dat je nieuwe gaat kopen van je eigen spaargeld, ha ha.
Zonder gein, wie overkomt dit niet?
Weliswaar voor een klein kiezelbakje heb ik de ook de verkeerde stenen gekocht, nadat ik het uitgestort had zag ik dat ze scherp waren in plaats van rond. Gelukkig heb ik geen nieuwe ronde gekocht, had ook gekund, want de vette klei onder hun hoeven houd elke steen vast. Einde verhaal dus. En van mijn eigen blote voeten weet ik dat op een steentje trappen helemaal niet pijnlijk is, wel als hij blijft kleven en dat zelfde plekje telkens ingedrukt wordt en zich daardoor niet kan herstellen.
Ik heb het rooster op mijn voerhek vervangen na een maandje door een betere.
Ik heb met maanden werk twee bareback pads genaaid van dubbelgeslagen berbertapijt en eigenlijk zijn ze nooit goed genoeg geweest. Voordeel: tegen geen enkele naaiklus zie ik nu nog op.
Goedkoop is soms duurkoop, maar doordat ik niet veel te besteden heb, zal ik het toch met goedkoop moeten zien te redden. Missers zijn niet te voorkomen.
En houden ons scherp.
Groetjes, Michiel