Nick Altena schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:14:


Super bericht, goed beschreven. Meer kan er niet over gezegd worden denk ik.

4bozzza schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:32:


Volgende keer toch maar aangelijnd?

Nils en Olly

Nick Altena schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:14:


P&S (oftewel Vincenza Sammarco) zal - naar ik vrees - wel nooit laten weten bij wie ze welke opleiding en dito kennis heeft vergaart. Ik vermoed namelijk, op basis van hoger vermelde inzichten,
Jammer, ik had alsnog goede hoop in de integriteit en de oprechtheid van de dame in kwestie.
Helaas, des mens eigen belang gaat vaak boven maatschappelijke en algemene welvaart ...
____
Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen.

4bozzza schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:32:


Ik ben er een vergeten......

Ga terug naar de plek waar je je hond bent kwijt geraakt.
In de meeste gevallen komen die daar regelmatig terug.
Leg daar wat neer met een luchtje van jezelf of van de hond zelf zoals een dekentje ofzo en ga er regelmatig op verschillende tijdstippen kijken.
Vaak blijft het dier dan bij "zijn" herkenbare voorwerp.....

Iets anders...niet zozeer voor jou persoonlijk maar in het algemeen.
(ik weet immers niet hoe jij gezocht hebt)

Veel tegen gekomen in mijn amiveditijd dat mensen me zeggen te hebben gezocht, met auto of fiets door de hele wijk of bijv. zoals nu in het bos.
Ze rijden dan continu en roepen/fluiten of wat dan ook.

Maar dan vergeten ze meestal een belangrijk puntje.
Als je stil staat en de hond roept, het dier indien hij/zij dat hoort op dat geluid afkomt.
Wat inhoud dat als je dan na ff wachten door fietst (of dit doet vanuit een rijdende auto zoals velen!) om het in de volgende straat of een pad verderop in het bos nogmaals te proberen.... je het dier kan missen omdat het ver weg stond maar je wel degelijk gehoord had.
Het komt dan simpelweg te laat op de plek van het geluid aan om je nog te zien.
Zo blijf je achter elkaar aan lopen/rijden en missen.
Blijf dus minstens 5 minuten wachten op de plaats waar je roept ! voor je verder gaat en maak de herhaal afstanden onderling niet te groot.

Wil schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:03:


Nee... dat witte/roze (zoals in foto tim 1) is lichaamsvet en wat adertjes
Daarmee zit het verbonden aan het lichaam.
Dat is afgesneden/geknipt met een hete schaar.

De donkere plekken zijn de tumoren (het zijn er 2 behoorlijke)
De handen zijn idd. van een volwassen dame rond de 1.70 lang (de dame dan he...niet de handen )
Op een van de foto's ligt de milt nog bovenop de buik.
Deze milt woog bijna een kilo.
Van de tumor is een stukje opgestuurd voor onderzoek.

Met Tim gaat het echt goed , vanmiddag terug geweest voor controle.
Hij mocht gisteren meteen na de operatie al mee naar huis , omdat ik hem beter kon controleren dan de DA , die moet ook nog werken natuurlijk en is er snachts ook niet bij.
Vandaag wilde ze zelf toch ook nog wel een beetje controleren , dus vandaar dat we terug zijn gegaan.
Hij doet alles (sinds gisteravond al) weer zoals voorheen, behalve het blaffen.
Dat komt er nog wat hoog uit , waarschijnlijk door de zuurstof-slang die daar heeft gezeten.
Nah... en poepen moet i nog doen....maar er zit niet veel in die maag na 3 dagen vasten.
Nu dus extra k r a c h t voer en straks rundergehakt of biefstuk ofzo (roodvlees)

Nick Altena schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:14:


Gatver, Nick. Ik vind dat PenS met een aantal dingen behoorlijk goed zat: celstofwisseling, (kanker is bij uitstek een fout in de cellen), orgaanzwakte, een tumor (en ja, ze noemde nog wat dingen).
Maar wat had jou hond? Een tumor in de milt (een van de organen).
Van alle honderd duizend dingen die je kan mankeren toch niet eens zo heel gek.

Maar los daarvan: als PenS geen adviezen meer geven, dan mag niemand dat meer hier. Iedereen doet hier op basis van zijn of haar kundigheid, regelmatig adviezen richting een ander. Ben jij het niet altijd die zo hard roept: de ontvanger bepaalt? Het is aan de ander om te doen wat hij of zij daarmee wil doen.

Ook vind ik dat je haar nu dingen verwijt die zij zelf niet claimt: zij zegt dat ze een cursus bij Laarakker gevolgd heeft en dat zij zijn middelen gebruikt. Zij zegt nergens dat zij gelijk staat aan hem. Verwijt haar dat dan ook niet!

De door haar aangerade middelen heb je niet geprobeerd, dus dan kun je ook niet stellen dat die niet zouden werken. Je weet het gewoon niet.
En trouwens, ook artsen doen soms uitspraken en stellen diagnoses die later falikant mis blijken te zijn en tot levensbedreigende situaties leiden.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:01:


Ik word altijd boos wanneer mensen Millecam aanhalen als slecht voorbeeld van de natuurgeneeskunde. Millecam was een slimme vrouw die zich heus niet liet misleiden door charlatans en welbewust de keuze maakte. Dit juist omdat ze had gezien wat het effect van de reguliere geneeskunde op kanker was bij haar vader: jarenlange ellende van chemo's kuren, pillen, pijn, ellende, ernstige verlies van levenskwaliteit en tot slot geen zicht op genezing.
Dat wilde zij zichzelf besparen en daarom heeft ze welbewust dit traject niet ingewild.

Ondanks alle pogingen in de reguliere geneeskunst met chemokuren, bestralingen e.d., is er nog nooit enige grote doorbraak in de genezing van kanker opgetreden. De cijfers zijn dramatisch slecht, feitelijk nog net zo slecht als zeg maar dertig jaar terug. Maar artsen hebben nou maar eenmaal het idee, dat zolang je behandelt, je iets doet, ook al is dat niet altijd in het belang van de patient. Wat die verdrietig genoeg vaak aan het eind van de rit zich bewust wordt.

Nog niks Remco?
De tip van niet te snel van je plaats als je hem roept, is een hele goede!
Misschien is hij weggekropen, dat deed Djibo ook.
Dan denk je, hier is hij niet, maar als ze angstig zijn?!.
O wat snue, je ligt er waarschijnlijk weer wakker van, ik heb het met mijn poes gehad en sliep heel licht als je denkt wat te horen schiet je wakker.

En daarna aanlijnen deed ik niet.
Je bent nog wel wat van slag en alerter, ook de hond.
Maar uiteindelijk "vergeet" je het weer.
Ik vind het juist heerlijk dat een hond heerlijk kan rennen.
Ik geniet voor hem.
Wij gaan elke dag het bos in, en als het weer langer licht word ook de avondwandeling.

jose schreef op zaterdag 8 maart 2008, 0:05:


Precies, Silvia is een heel verkeerd voorbeeld. Zij heeft bewust gekozen voor de alternatieve richting, en was te intelligent om zich iets aan te laten smeren.
Dat is haar eigen keuze geweest en wij moeten dat respecteren.

Hoe moet ik dit schrijven zonder mensen te kwetsen? Want dat zou ik niet willen...
Ik denk dat als je gezien hebt hoe de reguliere geneeskunde kan falen (het zijn ook maar mensen!) en mensonwaardige levenseinden hebt meegemaakt, dat je dan misschien denkt: helpen kunnen ze mij toch niet.... dan een andere richting geprobeerd, doodgaan doe ik toch, vroeger of later......
Denk dat we het zo moeten zien.

Poeh... vind dit heel moeilijk.
Het ligt er natuurlijk ook aan wát een mens (of dier) mankeert.

Natuurlijk is in leven blijven belangrijk... maar niet ten koste van alle levenskwaliteit!

Wil schreef op zaterdag 8 maart 2008, 0:44:


Ja de reguliere geneeskunde kan ook falen , voorbeelden zat.
De alternatieve ook... minder vorbeelden misschien maar die verhoudingen liggen nmm. scheef omdat het minder gedaan wordt.

En ja.... eenmaal besmet met een ziekte als kanker is de kans heel groot dat het terug komt.
Dat weet iedereen.

Toch vind ik hier niet zo'n groot verschil zitten in een Millecam verhaal of een dier zoals Tim waarvoor IK beslis.
Mijn keuze in de soort behandeling was net als die van Millecam (denk ik) ook goed overdacht.
Een ieder die mij kent weet ook dat ik niet het eerste het beste verhaaltje meteen geloof en zaken die mijn intresse wekken behoorlijk uitzoek.
Zij zal ook haar ervaringen hebben en daardoor hebben gezocht naar haar behandelmethode en uiteindelijk , om welk reden dan ook , de alternatieve hebben genomen.

Waarom komt nu toch dit voorbeeld Millecam naar voren ?
Omdat ook daar de behandelmethode niet klopte om haar in leven te houden ?
Eigen keus van een volwassenen....dan moet je de gevolgen van die keus ook dragen....is mijn gedachte dan.

Maar dat is heel wat anders dan waneer personen zoals P en S hier mensen ongevraagd adviezen gaat geven om ze dan daarna , zo als ik het wel degelijk lees , bang te maken toch vooral die adviezen op te volgen omdat het anders helemaal verkeerd af zal lopen als je niet doet wat P en S zegt.
Zie haar reacties als men aangeeft haar methode niet te vertrouwen en het niet op te volgen.

Dat P en S het OOK mis kan hebben staat ze niet bij stil.
Als P en S middelen voorschrijft als zouden die een tumor genezen omdat zij dat heeft gezien en weet ....maar waarvan mijn DA vooral om die middelen heel hard moest lachen , moet ik me dan dus maar niets van die DA aantrekken ?

Let wel.... die middelen werden bij haar éérste diagnose /reading gegeven.
Dat ze daarna komt met het verhaal dat die middelen toch niet werken vind ik vergelijkbaar met een reguliere arts die een tumor ziet en zegt....neem eerst maar vitamine , daar gaat het wel mee weg.....en dan later (te laat ?) tot de ontdekking komt dat de kwaal geen vitamine tekort was , in zijn boekje leest dat vitamine daar helemaal niet voor bedoeld zijn of werkzaam zijn.....maar dat het gezwel en de omgeving weggehaald had moeten worden om verder schade te voorkomen.
Een grote blunder !
Je zou dan die reguliere arts ook een schop onder zijn kont geven toch ?

Niks moeilijks.... als je zegt een gave te hebben , ergens voor gestudeerd te hebben.... en daarop gebaseerd medische adviezen gaat geven op wat je ziet/ontdekt....moet je verdomd goed weten waar je mee bezig bent....klaar.
Anders kan iedereen wel dokter worden zonder problemen.

Dan heb ik tot slot nog een prangende vraag aan de voorstanders van deze alternatieve geneeskunde.
Een persoon als P en S heeft me niet kunnen overtuigen....andere misschien wel.

In mijn belevingswereld kiezen mensen vooral voor een methode die de meeste kans geeft om te overleven ?
Heb ik kans op overleving na het afzetten van een borst , been of ander stuk lichaamsdeel of bestraling.... doen... de reguliere methodes dus......of ze zoeken hun heil in totaal andere middelen zoals Middelcam.
Ik vrees dat dat laatste deeltje de minderheid is , waarbij bij mij dan de vraag komt waarom ?

Mijn vervolg vraag is dan heel simpel....
Kan iemand mij gegevens geven waaruit blijkt dat de alternatieve behandelmethode beter werkt dan de reguliere ?

En dan heb ik het nog niet eens over kanker alleen... gewoon in het algemeen dus .... er zijn meer enge ziektes waarvoor je een vieze pil kan slikken van de dokter....of een lekker anijsblokjes of wat voor ander kruiden-smaakje dan ook kan slikken uit de kruidentoko als ik zo de werkzame zaken bekijk.

Kijk .... ik ben welliswaar een nuchter denkende Ollander maar echt niet aan tradities vastgeklonken.
Maar zolang ik die gegevens niet heb denk/geloof ik dat er in de reguliere behandelmethodes (door het verwijderen van (zoals borst-amputatie) en/of bestralen van ... enz.enz.) betere resultaten geboekt worden.
Dit komt dan gezien het aantal genezingen of iig. het langdurig verlengen van het leven van personen in mijn directe omgeving door deze reguliere behandelmethodes en het ontbreken van succesverhalen door de alternatieve methodes....

Aan jullie de eer....want ik kan die gegevens niet vinden.

Nick

jose schreef op vrijdag 7 maart 2008, 23:57:


Yep... met daarbij de verkeerde "behandel" methode !


Een erg grote....ik kan het niet maar als ik zou kunnen "zien" dan was die door het formaat toch meer opgevallen dan die micro dingesjes ?


Ach...als je DE welvaarstziektes opnoemt is je percentage op de goede richting erg groot....
Met een verkeerde /verstoorde celstofwisseling of orgaanzwakte bijv. kan je alle kanten op he ?


Das er niet een van jezelf
Ik ben nou juist degene die het hierbovenstaande al meermaals geroepen heeft.....ga geen medische adviezen geven als je daartoe niet bevoegd bent !


Nee.....met dat laatste op medische adviezen zeker niet mee eens.
Je weet niet half wat voor een impact een site als deze heeft !

> Ook vind ik dat je haar nu dingen verwijt die zij zelf niet

Zij heeft GEEN cursus bij Laarakker gevolgd !
Maar wekt door haar schrijven wel de indruk , zie het aangehaalde stuk ....dat was een letterlijk citaat !


Ik heb bewust die zaken niet geprobeerd , ik kon nml. nergens info vinden dat dat zou helpen een tumor te genezen
Ik ga ook zeker niet gokken met het leven van mijn dieren met die wetenschap in mijn hoofd.
De opmerking zoals jij die laatst maakte over staldieren.. minder verdriet enzo......slaat gelukkig niet op mij.
Ik hou van mijn dieren zoals ik ook van mijn dochter of vrouw hou.
Ik loop ook een week met tranen in mijn ogen als ik mijn hond verlies....net als toen mijn pleegvader overleed.... of mijn oma of opa enz.enz.
Ik ben een dierenmens.... doe daar alles voor wat in mijn vermogen ligt......jou zie ik als een mens met dieren.....zie daar het verschil in verdriet.... daar gok ik niet mee.


Ja....en wat gebeurd er dan met die artsen als hun blunder groot genoeg is ?

jose schreef op zaterdag 8 maart 2008, 0:05:


Dat is echt niet waar hoor. Het ligt totaal aan de kanker hoe slecht de cijfers zijn en bovenal aan het moment van diagnose. Dat laatste vooral is de laatste dertig jaar ENORM verbeterd en dus ook de prognose van mensen met kanker. Voor een heel groot deel van de kankers ligt de overleving ruim boven de 60%. Mensen kunnen soms zo doen alsof artsen het vrijwel niet kunnen behandelen, maar he, laat je dan eens goed informeren door een oncoloog. Vraag cijfers aan een epidemioloog en ga gewoon eens kijken in het ziekenhuis. Want zo somber als mensen het stellen zit het helemaal niet.
Daarbij had silvia hoogstwaarschijnlijk perfect behandeld kunnen worden. Of ze dat nu zelf niet wilde of niet, is het wel heel erg jammer. Haar kanker was niet te vergelijken met die van haar vader en dus ook het verloop was niet met elkaar te vergelijken. Dat had iemand haar duidelijk kunnen maken en ik vind dat dat de taak van iedereen is die het op zich nam haar te genezen dan wel te ondersteunen. Dus ook van de niet-reguliere geneeskunde, ook die hadden die verantwoordelijkheid moeten nemen.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 februari 2008, 20:55:


We zijn niet langer ongerust dat Indy niet in orde is... ze was de laatste dagen terug heel erg voorwaarts, ze wilde alleen maar rennen. Gerd heeft haar een paar keer voluit laten gaan en dat vindt ze fantastisch maar dat wil wel zeggen dat we haar de volgende ritten extra zullen moeten remmen. Haar motortje is terug in gang geschoten!

Voor en na een lange rit krijgt ze nu wel electrolyten en toch terug meer eten. Haar tonnetje staat al weer wat ronder. Volgens ons voelt ze zich beter zo.

Marianne