eddy DRUPPEL schreef op donderdag 28 februari 2008, 10:52:


Geen herkenning? Denk je??
Wij waren in Zweden afgelopen week en hebben een tocht gemaakt met Hans Ring, een Zweedse bioloog en natuurfotograaf. Hij bracht ons bij het karkas van een elandenkalf die te grazen was genomen door een wolf.
De wolven worden in de gaten gehouden met een zender, als die te lang op een en dezelfde plek is weten ze dat er wat te "vieren" is. De moeder komt meestal daags erna "afscheid" nemen van haar kalf, laat om het kalf heen hier en daar haar mestsporen achter. Volgens hem kwamen ze altijd (als de kust veilig was).

gr Caroline

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:04:


Redelijk frisjes in zweden nu hé !!!

Eens de geur en de geluiden , herkenbare

Verrotting zal dus niet snel plaats vinden ! Geur blijft redelijk lang van het kalf .Toch zou de wolvenurine voldoende moeten zijn om Moeder op afstand te houden alhoewel zij weinig te vrezen heeft ! Moeder zal niet meer langskomen als enkel karkas nog overblijft ! Wachten tot de kust veilig lijkt me héél erg onwaarschijnlijk want houdt rationeel denken in wel gaan wolven in de schemering te werk en is de Eland een vlucht en dus dagdier !!

Ik heb mijn Cavallo hoefschoenen vanaf vorig jaar aug/sep gekocht, en ze zijn nu naar mijn idee al versleten. Komt uiteraard door de manier van lopen van mijn paard, ze loopt namelijk op de buiten zijkanten van haar hoeven de schoenen zijn helemaal schuin afgelopen. Als ze ze aanheeft staat ze dus niet recht, het scheelt zeker de dikte van het profiel aan schuinte. Naar mijn gevoel kan ik die haar niet meer aandoen.

Eigenlijk was ik ervan uit gegaan dat ik er toch ongeveer wel een jaar mee toe moest kunnen, was dat reeel?

Wie heeft er nog meer ervaring met de Cavallo hoefschoen, en dan vooral hoe lang er mee gedaan?

Volgens mij weten onze merries héél goed dat hij niet meer terugkomt. Indy heeft hem drie keer geroepen toen hij naast de paddock lag en toen was het gedaan.
Ze zijn ook een viertal dagen héél erg stil geweest, het was of ze alles aan het aftasten waren. Gisteren hebben we ze voor de eerste keer terug naar de wei gebracht en dat was een soort ontlading.

Sela liep als handpaard mee naast Indy en terwijl Apache maar eens met een half oog naar Sela moest kijken om haar kalm te krijgen liep het nu een" beetje" uit de hand. Sela sloeg van gekkigheid tegen de grond. De "rots in de branding", degene die hun leventje hier regelde, is er niet meer.

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:19:

"als de kust veilig is" had ik toe gevoegd... was dus mijn rationeel denken!
Het dode kalf lag er , toen wij er waren, precies een week, was inderdaad door de kou nog mooi intact. De neus halen ze er eerst af. De inhoud van de maag lag ernaast, die hoeven ze niet. Was een wonderlijke en leerzame tocht!
Check svp je mails...
gr Caroline

marianne laenen schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:33:


Is mooi hoe de dieren het doen.
Ook mooi dat je het met ons deelt, Marianne, dank je.

gr Caroline

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:38:


In of out ?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:41:

In please, MY mails!

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:43:


Nog noppes totnutoe

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:43:


Sorry..... mail, zonder s tis er maar 1!

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:43:


Opnieuw verstuurd.

Patchouli schreef op dinsdag 4 maart 2008, 19:45:


Got it

Ik heb jullie foto's eens bekeken op jullie site, erg mooi!
Dan denk je Zwolle, maar je kan toch nog een heerlijke rit maken!
En heerlijk dat Jur beter in zijn vel gaat zitten, daar doe je het toch voor.
Lekker oefenen, en de ontspanning op blijven zoeken, en vandaaruit verder.
Gedoseerd aanbieden!, kan niet altijd, maar je kan zelf misschien ook wat situatie's creeeren.
Anita

Piet schreef op maandag 3 maart 2008, 20:01:


Als je paard pulsaties en warme hoeven heeft gehad, heb je dan ook nog een verandering in de witte lijn gezien? Ik zit hier ook met allemaal te dikke ponies en paarden. Heb nu een raster (5cmx5cm) door de plaatselijke smid laten maken, daar stop ik het hooi voor de shetten onder. Ze zijn nu een poos bezig met het hooi. Voor de paarden heb ik ook geen stalstrooisel meer, dat vraten ze alleen maar op. En ik heb twee klapplankjes met spijlen boven hun hooikist gemaakt. Asperine is een bekende bloedverdunner die regelmatig bij pijnlijke hoeven wordt voorgeschreven. Als mens kun je asperine preventief innemen om bijv. bloedpropjes in je lichaam tegen te gaan.

Christel Provaas schreef op dinsdag 4 maart 2008, 16:24:


Zat ik net met John te bespreken. Ik ben er altijd van uit gegaan dat Froukje zo heen en weer wiebelde omdat ze zere voeten had. Nu zijn we daar niet zo zeker meer van. Net als met bekappen. Is op het moment best moeilijk bij Frouk, omdat ze zich compleet om laat vallen als je haar been te lang opgetild houdt. Dacht dat dat ook door pijn kwam. Maar zou misschien zwakte kunnen zijn, dus niet zo lang op één (ehh, drie) benen kunnen staan. Ze gaat ook heel veel liggen. Waar komt dat door? Buikpijn, voetpijn of zwakte?
Idem met het zweten, dat komt door die dikke jas. Maar is dat dan wel zo?
En er komen nog meer dingen naar voren. Bij het rijtje symptomen stond ook nog hoofdpijn. Toen we Froukje net hadden kreeg ze een voorhoofdsholteontsteking. Is dat misschien het begin geweest?

Heel veel vragen dus. Ben al blij dat Froukje bij huis staat, waardoor ik haar veel kan observeren. Anders zie je dit soort dingen misschien niet.

Heb weer een heel klein beetje hoop. En zolang Froukje hopen draait hopen we verder...

Els.