Corinne oet Belsj schreef op vrijdag 22 februari 2008, 23:57:


Hm, da's niet mis.
Was naar aanleiding van jouw vraag op mijn forum
Ik ga daar wel effe heen.

greetz!

Met het aankomende goede weer dit weekend, begint het bij mij te kriebelen om terug buiten te gaan wandelen.

Vorig jaar ben ik opnieuw met Jeanneke gaan trainen op straat. Ze is een heel bang paardje uit haar vertrouwde omgeving en eerst was ik met haar kleine toertjes gaan wandelen aan de hand (met halster). Wanneer ze stressy was ging ik stilstaan, moest ze enkele passen achteruit en dan blijven staan tot ze meer ontspannen was en dan terug vooruit, na enkele passen was ze weer angstig dus herhaalde ik het proces. Na een aantal weken ging ze redelijk ontspannen mee dus ging ik wandelen terwijl ik op haar zat (wel met bit toen nog). We hebben enkel gestapt omdat ik haar niet ontspannen genoeg vond om het tempo op te drijven en omdat ik weet dat als ze ergens bang van wordt ze een knop in haar hoofd omdraaid en op een loop gaat zonder aandacht aan mij te schenken. De laatste keer ging het vrij goed, ze was nog wel niet 100% ontspannen maar ze was braaf en ze luisterde naar mij dus ik was heel content. Dit was ergens in november. Sindsdien ben ik met haar niet meer buiten geweest wegens tijdgebrek (combinatie werken en naar school gaan is vrij tijdrovend).

Nu rijd ik met Jeanneke sinds enkele weken bitloos aan een touwhalster en het gaat beter en beter. Ik zou graag zondag met haar terug naar buiten gaan. Maar wat kan ik het beste doen? Terug eerst enkele keren aan de hand of ineens wanneer ik erop zit? Mijn vriend kan zondag te voet meewandelen voor het geval er iets zou gebeuren (dat geeft me toch een veiliger gevoel ).
Voor zover ik haar ken en wat ik kan voorspellen (ik hoop echt dat ik fout ben) denk ik dat ze terug heel angstig gaat zijn. Ze schrikt dan echt van alles wat je maar kunt inbeelden.
Toch is het mijn droom dat ik lange wandelingen met haar kan maken, zelfs enkel met ons tweetjes, en ik ben bereid hier hard aan te werken. De eerstvolgende weken heb ik het nog heel druk dus zal het maar sporadisch zijn, maar daarna kan ik enkele keren per week met haar trainen en tijdens de grote vakantie (ik wou dat het al zover was) elke dag.

Tips zijn welkom!!

Groetjes

Britt Claeys schreef op zaterdag 23 februari 2008, 0:40:


Begin niet waar je gebleven was is mijn advies maar neem , figuurlijk gesproken, enkele stappen terug. Wellicht eerst wandelen en later erop met iemand erbij of nog beter, een paard dat niet angstig is en afwisselen met alleen gaan.
Hoe oud is je paard?

Ja, dat zei mijn buikgevoel ook. Maar misschien heeft iemand een andere mening met een reden, daarom de vraag.
Het meisje dat op de wei staat naast de mijne heeft een paard dat goed verkeersmak is, met haar heb ik afgesproken om samen te gaan wandelen binnen enkele weken. Als Jeanneke er klaar voor is natuurlijk.
Nu wil ik terug eerst die kleine toertjes gaan doen zodat ze terug vertrouwen krijgt.

Ze is ondertussen 9 jaar. In het begin dat ik haar reed (toen had ik ze nog niet gekocht, ze was aangekocht door de manege om te dienen als lespaard), had ze bang van elk hoekje en spleetje van de piste. Elke dag dat ik naar de buitenpiste ging moest ik een kwartier erbij rekenen omdat ze niet langs de stilstaande tractor durfde, dit is pas weggegaan na een paar weken dagelijks oefenen.
Toen ik ze naar de wei verhuisde moest ik terug van nul beginnen. Voor alles sprong ze opzij en stormde ze weg: een blaadje, takje, vogeltje, ... Nu is ze volledig ontspannen in de piste en als ze nog van iets schrikt staat ze ofwel stil ofwel gaat ze 1 of 2 passen opzij en staat dan stil. Het wegstormen doet ze niet meer. Ze mag van mij dan kijken naar het verschrikkelijke iets, ik stel haar gerust en dan loopt ze weer ontspannen verder. Dit is al een hele vordering tegenover in het begin.
Wanneer ik op de wei kom gelopen met een raar ding (paraplu, ballon ofzo) dan is ze de eerste die wegstormt maar ze komt als eerste even snel terug om dat ding te bestuderen. Ze vertrouwd mij genoeg om dat ding dan te onderzoeken en ze is nieuwschierig. Dat is dan toch al wel een goed teken.

Groetjes

muriel schreef op vrijdag 22 februari 2008, 16:13:


Heel erg bedankt voor je reactie. De bedoeling is ook om een weide te zoeken wat bij een woning hoort. Het risico dat mijn paarden gestolen kunnen worden is het mij allemaal niet waard, ik zou er elke nacht van wakker liggen!

Ik neem al je info mee!

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 22 februari 2008, 16:12:


hihi idd! dat denk ik ook! ik doe ook men gsm mee, maar u zal ik zker herkennen

Britt Claeys schreef op zaterdag 23 februari 2008, 1:22:


Buitenrijden gewoon maken met een ander paard er bij en tegelijk aan de hand opbouwen. De eerste rondejs alleen enke op vertrouwd terrein, afwisselend er op en aan de hand.
Bij echte spanning liever er af en aan de hand verder.
En gewoon heel vaak buiten met haar, zelf ontspannen zitten, laag ademen en doorademen, zorg dat je alles zelf goed gezien hebt en blijf richting geven ook als ze schrikt, blijf gewoon zacht de vraag stellen om te gaan waar jij wil zonder mee te gaan in haar schrik.

Ik zie bij de verjaardagen staan dat Els jarig is, dus Els gefeliciteerd!
Hoe is het nu met Frouk? Ik hoop dat je wel een fijne verjaardag kunt vieren en dat Frouk weer ok is.

Esther