Uurtje schreef op zondag 17 februari 2008, 18:53:


Oude paarden liggen ook bijna niet omdat ze minder snel kunnen opstaan en sneller door het ''roofdier'' gepakt kunnen worden

Elzaliene Proost schreef op maandag 18 februari 2008, 16:16:

Ik vind vooral de medische onderwerpen erg goed uitgediept en gedocumenteerd.
Jaaaaren geleden stond er een artikel in Cavallo over maagzweren. In Nederland bestonden maagzweren bij paarden nog niet, dat zat niet in de lesstof van de veterinaire opleidingen, men had geen apparatuur om in de paardenmaag te kijken, men had er nog nooit van gehoord.
Ik heb het artikel vertaald en aan de dierenarts gegeven die een paard van een kennis behandelde voor steeds terugkerende vage koliekachtige verschijnselen die niet met de standaard koliekmiddelen op te lossen waren. Het paard was zelfs in Utrecht naar de kliniek gebracht, waar men een blaasprobleem overwoog, zijn buik heeft opengemaakt en vervolgens "lichte buikvliesontsteking" constateerde. Om je te bescheuren toch?
Of de da iets met het artikel gedaan heeft, weet ik niet. Het is tenslotte maar gewoon een consumentenartikel uit een consumentenblad aan hem gegeven door een consument, niks professioneels aan.
Ongeveer anderhalf jaar later (zo lang ligt NL achter op Duitsland) werd de paardenmaagzweer formeel erkend, zag je artikelen her en der verschijnen, kwam de eerste gastroscoop in het land en breidde de Paardendrogist zijn assortiment uit met anti-maagzweermiddelen.

Ook gaf ik de vertaling van het artikel aan de inmiddels desperate eigenaar. Het paard bleek perfect te reageren op Zantac, een humaan anti-maagzweermiddel dat de eigenaar hem toediende zodra er een aanval kwam. Beter bewijs voor het bestaan van een maagzweer is er niet.

Interessant blad!

Elzaliene Proost schreef op maandag 18 februari 2008, 16:03:


Mijn 2 paarden en 3 ponies worden nu al bijna 3 jaar natuurlijk bekapt, de mustangrol doe ik het laatste driekwart jaar nooit meer. Vroeger dus wel zo geleerd, kwam alleen maar ellende en gevoeligheid van. De hoeven onderhouden zichzelf nu, hier en daar s wat wegraspen en de steunsels inkorten, maar ook niet meer tot op de zool. Gewoon zo dat ze stevigheid aan de hoef geven, maar niet uitsteken. Uitgezonderd 1 shet met nog de laatste eendensnavels aan zijn voetje, die rasp ik wel zoveel mogelijk een rol, tot zover zijn zool dat toelaat tenminste. Er komt hier gewoon een traditionele hoefsmid, die trouwens ook liever geen ijzers onderslaat als het niet nodig is.