Monique Meijer schreef op maandag 18 februari 2008, 12:54:


Hoi Monique,
wat een mooi verhaal. Ik volg jullie ontwikkelingen met grote interesse... Wat een mooie zondag hebben jullie weer te pakken... ongelooflijk hè, hoe die paarden blijven knokken... Ben blij dat het goed met Indy gaat, ze lijkt me een schat!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 februari 2008, 11:13:


Ik heb daarstraks tijdens het rijden mijn hand op die "bewegende plooien" gelegd. Eronder zitten alleen maar pezen en spieren die je dan echt voelt bewegen...
Ik denk dat ze "droog" staat zoals afgetrainde sportmannen.

Marianne

Monique Meijer schreef op maandag 18 februari 2008, 12:54:


Fantastisch Monique! Hoelang is het nou geleden dat Indy al bijna omviel als je alleen maar naar haar keek? Klasse, hoor, dat je toch steeds hebt gevoeld dat ze weer beter zou worden. Dat je zag dat Indy zelf verder wilde.
Het leven is een waar wonder...

Els.

Omdat ik zelf ondanks de cursus enkele jaren geleden vanwege mijn gezondheids perikelen geen ervaring heb kunnen opdoen en ik Peppermint kocht met wat verwaarloosde hoeven, heb ik 3x de hulp van een natuurlijk bekapper moeten inroepen.

In mijn buurt heb ik er geen kunnen vinden die volgens de Witte Lijnmethode bekapt (de meesten bekappen niet in mijn regio) en dus kwam ik uit bij bekappers die net even anders denken over 'natuurlijk' bekappen dan wat ik van Frans en Ilona geleerd heb.

De eerste keer is Fernand van Geenen geweest maar die moest van ver komen, gelukkig vond hij dat geen probleem. Hij bekapt zoals gezegd toch met nét andere waarden in zijn achterhoofd. Hij is o.a. Holistisch ingesteld.

Ging verder allemaal prima overigens, hij maakte echter geen Mustangroll...

Om mij toch eens verder te oriënteren vroeg ik Bram de Langen die volgens de Natural Balance methode (grondlegger Gene Ovnicek) bekapt langs te komen. Ondanks de negatieve publiciteit over deze man op Bokt.nl.
Ben er tenslotte altijd nog zelf bij nietwaar?

Deze is nu 2x geweest en geen problemen! Komt heel bevlogen over en legt veel uit. Heb mij natuurlijk ook even in Natural Balance bekappen verdiept...

Wat ik nu vooral als verschil zie met de Witte Lijn methode is dat volgens Natural Balance de steunsels niet worden weggesneden tot de zool. De denkwijze hierachter is dat steunsels een functie hebben en mee moeten gaan dragen. Echter alléén als ze rechtop groeien en niet plat komen te liggen! Ze moeten dus zó bij gehouden worden dat ze de kans krijgen zo recht mogelijk (helemaal recht kan volgens mij niet) naar beneden te groeien.

Dan is de bedoeling dat ze in lengte uitgroeien tot aan de punt van de straal en dat de zone binnen de steunsel/hoefwand (wat een steunsel natuurlijk eigenlijk is) zich opvult met stevige zool...

Ook wordt er niet ALTIJD een mustangroll aan gebracht.

Het lastige is dat ik nu in dubio zit omdat ik geleerd heb dat de steunsels de grond niet mogen raken vanwege het 'knijp effect' en de nu voor mij, vers geleerde, ook heel aannemelijke reden om ze bij te houden en te laten groeien volgens het Natural Balance principe!

Let wel: Peppermint is bekapt om blootsvoets te lopen dus niet als aanloop naar beslag, daar zit namelijk een verschil in wat logisch is lijkt me.

Wat is wijsheid? Ik wil Pep haar voeten nu de basis gelegd is zelf gaan bijhouden met om de tig-weken controle van Bram.

Overigens wordt beslaan bij Natural Balance onder bepaalde condities toegestaan (o.a. Cytek en kunststof beslag). Hier zal ik echter geen gebruik van maken. Wanneer nodig zou ik eerder voor hoefschoenen kiezen natuurlijk, wat overigens óók een mogelijkheid is bij Natural Balance...

Zie o.a. ook:
http://www.naturalbalanceshoes.nl/efp/nbhc.html

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 13:17:


Jouw Indy is een gereïncarneerde kat Monique, zij heeft negen levens...

Geniet er samen van!

Marianne

Christel Provaas schreef op maandag 18 februari 2008, 10:14:


Hij heeft ondergeschoven hielen, als je die maar laat groeien schuiven ze alleen maar verder onder, dus eerst zul je die kort moeten zetten en daarna kun je die pas weer wat laten groeien, zo is mij toen door een echte nb verteld.

Nee heeft hij toen niet uigelegt, maar dit was dan ook nog een traditionele smid die nb erbij heeft genomen, hij had ook niks van de steunsels afgehaald die naar mijn mening toch heel lang waren.
Kan ook zijn dat ik fout zit, dan zeg het maar.

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 13:11:


Goed hoor, gefeliciteerd!

Liesbet

Je kunt een gelhoes misschien eens proberen. Het is wel iets duurder in aankoop dan een wollen hoes, maar deze kan je ook telkens na het rijden afsponzen zodat er geen vuil of restjes zweet blijven hangen wat wondjes kan veroorzaken. Een wollen hoes is zacht in het begin maar gaat uiteindelijk beginnen klitten. Dit heeft geholpen bij een een paard dat telkens na het rijden singelwonden had, verschillende singels en hoezen waren geprobeerd maar hielpen niet echt.
Groetjes

Esther schreef op maandag 18 februari 2008, 12:40:


Hèèèèèèè`..... Pfoeh.... Hoopte al zoiets te gaan lezen! Is ze nu officieel uit de gevarenzône Esther, of moeten we nog voorzichtig zijn met feliciteren?

't Is hier weer zover, Couscous heeft met haar been in een draad gehangen, de draad en een plank losgetrokken en er een zestal wonden aan haar rechterachterbeen en één boven haar staart (?) aan overgehouden.

De plukjes vacht lagen als vette rupsen op de grond.

Wat doen we daar nu het beste op, Isobetadine zalf of Neocutigenol?

Wegens de koude liggen beide zalven nu binnen te ontdooien.

Marianne

Monique Meijer schreef op maandag 18 februari 2008, 12:54:


Fijn om te lezen Monique!

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 13:17:


Dat is slechts een paar maanden geleden, dat het zo slecht met haar ging.

Mijn dierenarts moet binnenkort langskomen voor kiezen raspen, die zal van verbazing omvallen :) en een vreugde dansje doen. Ik heb zelden een dierenarts gezien die zo begaan is met zijn patienten.

Wat ook zeer opvallend is: Haar rechter achterhoef heeft bijna de oude vorm terug. Door haar moeizame lopen en eeuwig op rust staan was hij echt verschrikkelijk hol geworden, vlak voor de punt van de straal was gewoon een gat. De hoef werd ook steeds kleiner in omvang en als je van opzij tegen de hoef aankeek, zag je aan de voorkant de hoef stijl naar beneden gaan en vlag bij de grond ombuigen als een soort van klauw. Ze is op deze hoef trouwens nooit gevoelig geweest, gelukkig niet.
Sinds ze weer beter loopt wordt de hoef weer aardig normaal van vorm, hij is niet meer zo extreem hol en buigt niet meer bij de grond om. Ik heb nog foto's gemaakt van de klauw, maar wegens defect aan het toestel waren ze helaas niet te gebruiken. Tegenwoordig gebruik ik de mooie camera van mijn vriend op de "idiotproof" stand. Kan er ook niets misgaan. Nou ja, laten vallen kan nog (slik, krijg ik een uitbrander als ik zijn heiligdom laat vallen) maar daar denken we maar niet aan.....

Groeten,
Monique