Likstenen vooral van belang vanwege zout

Veelgehoord advies: geef dieren die alleen gras en hooi eten een liksteen. Goed voor de behoefte aan zout, maar ook voor de behoefte aan mineralen? In het februarinummer van Levende Have stelt voedingsdeskundige Tjalling Huisman, verbonden aan het Van Hall Instituut, dat dergelijke likstenen slechts marginaal voorzien in de behoefte aan mineralen.

''Zoutblokken zijn een prima middel om de zoutopname van graasdieren te waarborgen. Deze moet u vooral blijven gebruiken. Kies echter de eenvoudigst samengestelde variant. Het geld dat u bespaart door voor een eenvoudig zoutblok te kiezen, kunt u wellicht (samen met andere hobbyhouders) eens steken in een onderzoek naar het mineralengehalte van het door u gebruikte hooi'', adviseert hij.

Graasdieren hebben calcium, natrium en magnesium in relatief grotere hoeveelheden nodig. Deze worden daarom vaak aangeduid met de term macromineralen (ook wel macro-elementen). IJzer, zink en selenium zijn in vrij kleine hoeveelheden nodig en worden daarom aangeduid met de term micromineralen of sporenelementen.
Huisman heeft uitgerekend hoeveel mineralen likstenen en zoutblokken bevatten en kwam tot bovenstaande conclusie. Of hooi voldoende tegemoet komt aan de behoefte aan mineralen, is eveneens de vraag, aldus Huisman. ''Er zijn sterke aanwijzingen dat veel hooi van matige kwaliteit is. Bovendien worden de mineralen uit hooi niet voor honderd procent benut. Zestig procent en lager is reaalistischer.''
Lees meer in het februarinummer van Levende Have.

-------------------------------------------------------------------

Ik kan me heugen dat ik al eens berekend had, dat een paard amper zijn benodigde hoeveelheid, zink was het in het rekenvoorbeeld meende ik, uit een blok kon halen.

4bozzza schreef op donderdag 14 februari 2008, 19:20:


Tweeduizendvijf, (VIJF) , Remco

Michiel schreef op donderdag 14 februari 2008, 21:59:

knip...


Ja, ik weet wat je bedoelt Michiel. Ik heb eigenlijk enorm veel schrik dat hij ook hard gaat worden op deze manier van rijden. Nu is alles nieuw, ook voor hem, en eens gaat hij het zo doorkrijgen dat hij terug zijn kracht gaat gebruiken. Voor dat moment ben ik bang. Ik ben bang dat ik het verkeerd ga doen en hem ga leren op zwaardere druk te reageren. Dat heb ik immers ook met het bit gedaan. Ik weet nu wel wat ik verkeerd gedaan heb denk ik, maar toch.. Daarom vind ik het belangrijk hier begeleiding in te krijgen. Ben nu nog 1 week op deze plaats en ik ga proberen zo veel mogelijk lessen te nemen van Allison (ze is echt goed, zonder haar zou ik echt zo ver niet gekomen zijn, eerlijk waar) om geen fouten te maken. Thuis ga ik het rustig aan doen en eens bij Pien en Jack kan ik terug lessen. Ik denk echt dat ik en Boyke dit kunnen, het bitloze en ijzerloze en wil er ook volledig voor gaan.
Soms denk ik dat het achteruit gaan op zo weinig mogelijk druk (ik hoef hem zelfs niet aan te raken) alleen een kunstje is van hem, snap je.. En dat hij het hele concept niet begrijpt. Maar gelijk vandaag geeft hij toch aan het te begrijpen, maar andere dagen met grondwerk, als hij heel afgeleid is, is het alsof hij het niet begrijpt.. Weet het soms niet goed. Voor mij is dit alsof ik een sprong neem, maar niet weet wat erachter ligt.. Het kan water zijn, gewoon grond, eventueel een afdaling.. Voor mij is deze hele ervaring erg boeiend en leerrijk (en ook voor Boyke denk ik), maar toch is het een onzekere duik in het diepe.. En dit roept bij momenten angst op bij mij..
Jullie reacties zijn van grote waarde voor mij, het geeft me kracht en het bevestigd dat ik goed bezig ben momenteel, maar toch is de kans groot dat ik fouten maak.
Ik denk gewoon dat ik op mijn gevoel ga afgaan wat kan en niet via mijn plan en verder doen en dan zien als ik bij Pien ben.
In deze 3 weken hebben Boyke en ik zoveel geleerd van elkaar! Ik heb geleerd zijn gedrag te ontcijferen (alle, een beetje al, kan nog veel beter) en hij heeft ergens geleerd hoe hij het beste dingen duidelijk kan maken aan mij.
Ik rij nu al 9 jaar met hem, en ik heb altijd gemerkt dat ik hem een bepaalde vrijheid moest geven om een relatie op te bouwen. Dwingen helpt niet bij hem, dan gaat hij meer en meer tegenwerken, en daar heb ik een grove fout gemaakt. Ik voel me er met momenten heel erg schuldig om.. Allison zegt dan: 'gedane zaken nemen geen keer, maar nu heb je de kans om het beter te doen.' En ze heeft gelijk. Vandaag en ook andere dagen (maar toen zag ik het niet zo) heeft hij mij laten weten dat hij verder wil gaan met mij, er iets goeds van maken..
Het kan zijn dat in sommige ogen dit sentimenteel en personificerend klinkt, maar zo voel ik het aan. Ik probeer heel zijn reacties en gedrag te relativeren, maar het is zo complex! Ik moet echt nadenken over zijn gedrag en dan pas conclusies trekken, wat ik voorheen niet deed.
Nou, ik stort mijn hart een beetje uit, niemand in mijn omgeving is zo erg met paarden bezig en ergens begrijpen zij mijn passie niet. Ik hoop en denk dat jullie dit wel kunnen begrijpen.

Vriendelijke groeten, Jolijn.

jose schreef op vrijdag 15 februari 2008, 0:04:


Ik begrijp dat dit niet alles is wat deze man geschreven heeft.
Maar nu komt het me over alsof hij zegt.... de mineraal blok is bij lange na niet genoeg , dus kan je hem net zo goed niet geven ??
Dat vind ik dan weer een vreemde gedachte.
Of haalt deze man 2 dingen dor elkaar ? een zoutblok of een mineralen blok is in mijn ogen een groot verschil nml.

Nick Altena schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:35:

Nee, hij zegt dat je een zoutblok of mineralenblok alleen geeft om in de zoutbehoefte te voorzien, maar dat het de mineralenbehoefte niet dekt. Uit een mineralenblok zal een paard nooit voldoende mineralen halen. Zegt hij.
Het is natuurlijk uit te rekenen als je het gewicht en de samenstelling van een mineralenblok weet en het aantal dagen dat een paard ermee doet.

Jolijn schreef op vrijdag 15 februari 2008, 1:05:


Echt niet, je moest eens weten hoe ik van jouw verhaal hier heb genoten en hoeveel moed het me geeft om door te vechten voor datgene wat ik graag zou willen met onze haflingers.


Heb veel van je geleerd in deze topic. Thanks! Ook genoten van je puurheid en eerlijkheid t.o.v. jou ommekeer, geeft me hoop i.v.m. één van mijn heerlijke puberdochters.

Anita Cats schreef op dinsdag 12 februari 2008, 11:43:


Tot straks, alvast van harte gefeliciteerd!!

Aafke schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:54:


Ooopsss.. een verkeerde smilie.

Christel Provaas schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:43:


Ik kan hangen wat ik wil, zoutblok, mineralenblok, zelfs ooit een een appelblokspeelding opgehangen.. Alles wordt genegeerd..
Ze lijkt wel wat op mn katten, die negeren ook alles wat speciaal voor hen wordt aangekocht.
Gaap

Aafke schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:55:


Veel plezier met verjaardag en les!!!!! :) Myriam

jose schreef op vrijdag 15 februari 2008, 0:01:


Ondanks alle zoekwerk heb ik dit nooit ergens terug kunnen vinden. Gras lijkt ook tamelijk onbewust te zijn van het seizoen; het groeit als de temperatuur hoog genoeg is, en stopt als het laag is, ongeacht het seizoen. Midden in de winter kan het een groeispurt nemen, midden in het voorjaar kan het volledig tot stilstand komen als de omstandigheden daartoe aanleiding geven.


Huh? Doe je huiswerk eens opnieuw! Paarden maken praktisch alle vitaminen zelf (al dan niet middels hun darmflora). Vitamine C maken ze zelf, D maken ze zelf (zonlicht), A wordt door de darmwand gemaakt uit caroteen, B wordt door de darmflora gemaakt (he, B12 zit niet eens in plantaardig voedsel, en toch hebben paarden nooit een tekort!), K wordt ook in overschot door de darmflora gemaakt, etc.

Dat je argument onzin is kun je ook zelf beredeneren: Als je niet regelmatig een kruiwagen vitaminen over je land uitrijdt, dan blijkt toch al dat vitaminen "zomaar" gemaakt worden? Een (klein) deel wordt gemaakt door de planten (vitamine E en D), de rest maakt het paard (of zijn darmflora) zelf.

Strict genomen zijn die stoffen bij een paard niet eens over vitaminen, want bij vitaminen heb je het over stoffen die je niet zelf kunt aanmaken, en paarden kunnen dan wel.
Bij de stofwisseling zijn duizenden stoffen betrokken, het handjevol stoffen die wij mensen niet zelf kunnen aanmaken maar uit onze voeding moeten betrekken hebben we ooit "vitaminen" genoemd. Die "vitaminen" zijn nogal arbitrair gekozen; ze hebben niets met elkaar gemeen (de ene is meer een hormoon, de ander weer meer een enzym). Als we die stoffen wel zelf hadden kunnen maken (net als die duizenden anderen die we wel zelf kunnen maken) had niemand ze de naam vitamine gegeven. Wat voor mensen vitaminen zijn, zijn voor paarden veelal overbodige stoffen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Aafke schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:54:


Gefeliciteerd en freet suh

Christel Provaas schreef op vrijdag 15 februari 2008, 7:43:


maar gaat het dan toch om een zoutbehoefte? Heeft een paard behoefte aan extra zout?

Froukje lijkt wat beter te gaan. De mest blijft i.i.g. niet meer hangen. Wel puilt de anus nog erg uit, maar dat lijkt geen vocht, is eerder hard (voor zover ik er van de dame aan mag komen). Maar nou zit ik me af te vragen "hoe zag het er voor die tijd uit?". Laat ik dat nou niet weten... Het ziet er anders uit dan bij een "normaal" paard, maar was dat niet al zo? Raar hoor, met poetsen en zo kijk ik toch geregeld onder haar staart, maar heb dat schijnbaar niet opgeslagen.

Ik heb gewoon een kruiwagen mest van het land gehaald, niet minder dan anders, dus dat gaat ook wel goed. Van Froukje vind ik wel heel veel kleine hoopjes, niet eens echt een lekkere grote berg. Haar mest is niet droog meer, maar wel erg los. Dat zou ik graag anders zien. Blijf erbij dat "vijgen" gemakkelijker naar buiten kunnen. Ze heeft dus niet iets nodig wat verder laxeert, maar meer iets wat het spul "bindt". Dat het glad wordt, maar niet natter.

Ik ga zometeen op zoek naar parafine-olie en ik ga vandaag de paardentandarts bellen. Dat laatste verwacht ik niet dat het nodig is, maar je kan toch beter het zekere voor het onzekere nemen.

Het lopen is niet verslechterd. Ze loopt wat kort op het beton, maar op het land ging ze in een (sukkel)drafje naar het gras. Ze loopt i.i.g. niet kreupel, zoals van de zomer.

Durf zo het weekend wel in.

Els.

@De bietenpulpbrok wordt trouwens heel goed geweekt, hoor. (Was geloof ik iemand die dat vroeg.) Ik heb een emmer een paar uur in de hal staan en iedere keer als ik langs loop kijk ik of er nog voldoende water in zit. Er mag wat mij betreft een laagje water bovenop blijven staan, dat wordt wel weer opgenomen in de zemelen en de slobber-mash. En ook dat wordt weer een hele tijd geweekt.
Opvallend; ze at vanmorgen liever de slobber dan de haver.

@Opereren was volgens de veearts nooit een optie. Littekenweefsel is nog minder flexibel en zou tot nog grotere problemen leiden. Ik heb het daar vorig jaar nog met hem over gehad.
Zelf denk ik dan ook nog aan: Uitscheuren, als er teveel druk op de wond komt; het is een "vuil" gebied, dus een hele sloot AB nodig; misschien een tijdlang nauwelijks/niet eten, waardoor de darmen stil komen te liggen. En Froukje is nu al bijna 23, dat had dan al jaren terug moeten gebeuren.
Ik heb het écht wel overwogen toen ze nog jong was (ik heb haar vanaf haar zesde), maar het is dus altijd afgeraden.

Bedankt iedereen voor het meedenken en ik meld wel hoe het verder gaat.

Els.