Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2008, 12:47:
> Elzaliene Proost schreef op maandag 11 februari 2008, 12:42:
>
>> Esther: jullie heel veel sterkte met Brett en naar wat ik ook
>> las: Björk. Dat laatste is ook een vorse klap zeg!
>>
>> Wil: jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie
>> veulentje!
>> Heeft het veulen een naam trouwens en was het een merrie of
>> hengstje?
>> Kon je het begraven op jullie eigen grondstuk?
>
> Elzaliene, dat van het veulen van Wil is al jááren geleden.
Geeft niet Elzaliene/Pien, ja, het is al jaren geleden.
Het was een hij, en een Red Dun Quarterhorse. Net als zijn mamma en pappa.
Hij heette: Chili. We hebben er wel foto's van. Hij heeft niet geleden tijdens een operatie of zo... voor de eerste narcose is hij al gestorven omdat hij buikvliesontsteking had.
Door de blaasruptuur, een gat in de blaas dus, wat ontstaan is door de persweeen van de merrie tijdens zijn geboorte, is alle 3 dagen dat hij geleefd heeft de urine in zijn buikholte gelopen. Toen we erachter kwamen wat er aan de hand was hebben we ook in een paar seconden besloten om hem zo snel mogelijk naar de kliniek te brengen.
Maar gek he? Toen ik de merrie + veulen achterliet daar keek ik achterom.
En ik wist gewoon dat ik hem niet levend terug zou zien.
Dat is dus uitgekomen, ondanks dat ze het in de kliniek natuurlijk wel wilden proberen.
Het allerergste is dan een merrie, die je na 1 dag weer op kan halen.
Zij heeft echt een volle week staan te balen in het weiland. We hoefden er niet bij te komen, ze wilde helemaal niets. Rust.....
Dat was heel erg. Je kunt zo'n dier gewoon niet troosten, het moet slijten.
Nee, dit veulen is in de kliniek gebleven. We hebben het dus niet thuis begraven.
Was het thuis gestorven, hadden we dit wel gedaan.
Esther..... ik weet ongeveer wat je doormaakt. Ik wens je echt sterkte!
Wil.
Warboel
