Jacqueline v d Berg schreef op maandag 11 februari 2008, 8:15:


Ik geloof beslist niet dat hooi/gras met een steen voor elk type paard in elke situatie voldoende is om te floreren. Overleven lukt altijd nog wel, maar ik wil persoonlijk ook graag een mooi, glanzend, gespierd en gevuld paard dat energiek en levendig is en niet een min schraalnekkig scherfje. Mijn ene paard bereikt deze conditie op gelimiteerd hooi plus een steen en een koek, mijn andere niet, die krijgt dus bijvoer.
Nee, ik ga niet wachten tot ze schraal worden en dan pas ingrijpen met bijvoer. Ben geen voorstander van natuurtje spelen op een postzegel.
Om het feit dat paarden in het wild zeer gevarieerd eten zoeken af te doen met dat "lekker vinden" niet betekent "nodig hebben" zoals deze site propageert, vind ik kortzichtig en zelfs gevaarlijk. De enige raad die ik kan geven, is: volg niet blind op waar je zelf niet van overtuigd bent, omdat het commercieel slim gebracht wordt.
Kijk naar je paard, maar wees daarin realistisch. Is 'werken' echt werken? Is je paard efficiënt met zijn energie? Is hij rustig of steeds alert? Hoe voelt hij van dag tot dag?

Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2008, 9:19:


Dat is ook het belangrijkste, kijken naar je paarden. Als je de mazzel hebt zoals ik en een groot stuk natuurgebied ter beschikking hebt kun je gewoon heel goed volgen wat ze wel en niet eten door te inventariseren. In het voorjaaar bijv is er best veel weegbree, dat wordt gegeten, het verdwijnt dan ook,in het najaar als ze er nog horen te zijn dn zijn ze op.,ik ben eens gaan zoeken wat er inzit en het barst van de vit C, maar ook K1 en beta-caroteen zit er in. Andere planten laten ze weer staan en verdomd dat het meestal giftige planten zijn die overblijven. Het voorjaar maken we weer een streeplijst voor ze het gebied ingaan en proberen het dan iedere maand te herhalen om het te proberen te documenteren. Er bestaat ook wetenschappelijk onderzoek over. Bij grazers is bijv ook de mest onderzocht en daar is ook uit af te lezen wat ze wel en niet eten en observaties natuurlijk. Cosyns, E. 2004. Ungulate seed dispersal. Aspects of endozoochory in a semi-natural landscape. Institute of Nature Conservation, Brussels.
Er bestaat veel meer onderzoek over en er is nog steeds wetenschappelijk onderzoek naar gaande. Er is dus heel duidelijk verschil tussen monocultuur en natuur.

Bedankt voor jullie reacties. Ik probeer bij de foto's even het resultaat van vanmorgen te plaasten. Dan krijgen jullie een beter beeld bij de wond en kunnen jullie nog beter meedenken!

Vandaag de wond voor het eerst zelf verbonden. Kito was weer erg braaf. Hij heeft geen koorts gelukkig en ziet er nog opgewekt en levendig uit.
Breng hem vanmiddag naar mijn oude stal waar hij lekker naar buiten kan kijken vanuit zijn stal zodat hij in iedergeval de andere paarden ziet en er lopen daar vaak mensen op stal waas hij dan ook wat afleiding van heeft. Ik heb besloten hem in het begin toch zoals de arts zegt rust te geven. Als het een beetje gaat helen dan ga ik lekker met hem grazen langs de weg zodat hij een tijd uit zijn stal is op de dag.
We zien hoe het loopt.....

Er is al een hoop gevraagd en geschreven over fructaan. Maar wat ik wil weten heb ik eigenlijk niet concreet terug gevonden (of ik kijk met m'n neus!!)
Hoe snel verdwijnt fructaan weer uit het gras? Met het weer van nu hier, stralende dagen (zo'n 14 à 15° in de schaduw overdag!!) en 's nachts vorst, is er natuurlijk stress op 't gras. Dus 's morgens draagt m'n merrie, die bevangengevoelig is, haar muilkorf die ik vervolgens ergens in de loop vd middag (rond 2 à 3 uur) weer af doe, altijd denkend dat het gras ondertussen bijgekomen is vd vorst-stress, maar is dat zo of zit die fructaan er dan gewoon nog in?
Caatje

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 11 februari 2008, 8:15:


Valan , BWP'er opgegroeid in een stalletje .Eenmaal daags buiten in en piste voor een uur of zo !Geef hem maar de keuze tussen buiten of in een stalletje hoor !Onmiddelijk de stal in en beginnen luchtzuigen !!De vier anderen hebben nu in totaal drie hectare en ze gebruiken elke mm ervan hoor ! Ik ben ervan overtuigsd dat er zeer vele gedragstoornissen huizen in onze dieren waarvan we niet de gehele geschiedenis kennen .Dikwijs tot jaren erna op gegeven momenten met een zekere situatie krijg je een totaal onpaardelijk gedrag .Maar dit paardje heeft dat altijd gedaan (sind men hem kocht dus!!!) en daarom wordt het als "gewoon" ervaren ! Ik kan niet meer dan medelijden hebben met zo'n dier en proberen hem/haar terug het paardzijn te laten ontdekken en geloof het of niet dat heeft niets met mensleijke inbregn te maken maar komt vanuit de kudde ! Eens zo'n gestoord (rare uitdrukking) zijn vrienden heeft gevonden ,het groomgedrag kopieert en de rutsperiodes respekteerd en gaat liggen wanneer het zijn berut is om te rusten hoor je een héél veelbetekende "zucht" net zoals een paard tot rust komt waneer hij adequate leiding/steun krijgt van zijn begeleider/ruiter je ZIET de rust en kalmte in het oog komen . Vanuit de mentale gezondheid komt de fysieke

eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 februari 2008, 10:37:


Zoals bijvoorbeeld bij Puck. Die is nu zo'n vast lid van de groep met BD, Winner en Spirit dat ze elkaar laag hinnikend staan op de wachten, op elkaar roepen als de een eens even weg is. We zien hoe wel Puck daarbij vaart, eens het meest aso en zenuwachtige paard dat ik ooit kende. Vorige eigenaar schreef me afgelopen week nog hoe verbaasd zij is dat wij de eens zo competatieve en defensieve Puck zonder zadel met alleen een sidepulletje buiten rijden.
En wat hebben we gedaan? Niks bijzonders, haar een leven als paard tussen vriendjes met ruimte gegeven, de rest heeft zij helemaal zelf gedaan

Pien

Michiel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:20:


Merci Michiel het is ook zo dat een mens beseft dat ,zelfs nadat de pijnlijke periode voorbij is, hij nog effe rustig moet zijn met dat letsel (vooral spier/breuk/peesletsel) want dat dit tijdens een snelle beweging acuut kan terugkomen !! Een paard/dier heeft dit besef natuurlijk niet ! Dus sluit je hem gedrurende maanden op en dan zegt de DA okay hij/zij mag terug buiten is de kans en het risico zeer groot dat ie binnen de vijf meter kreupelt doordat hij bvb één vreugdesprong maakt ! De jonge Hengst van Ilse haar moeder komt half volgende week terug van de kliniek (dom ongeluk met grote gevolgen !) en zal door ons dagelijks vier vijf zes maal uitgestapt worden aan de hand op een rustige manier, we zullen met hem de wei inwandelen en erbij zittend laten grazen . De eerste keer dat hij wil draven zal hij dit zelf aangeven en lopen we met hem mee op een rusitg tempo .Zo zal de wonde soepel blijven de pezen de kans krijgen om te herstellen en blijven de ondersteunende spieren aktief en het gewricht gesmeerd . Doorbloeding is genezing !!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 februari 2008, 22:29:


hee da's toevallig, ik had het vorig weekend nog met linda van de poedertoren over het voer. ik ben blij dat jullie net nu besluiten dit onderwerp weer eens aan te roeren, zodat ik kan zien wat iedereen voor keuzes maakt en hoe die uitpakken. ik weet er zelf nog niet genoeg van om er een oordeel over te kunnen vellen. best lastig om voor een ander wezen te bepalen wat het eet..

maar in elk geval krijgt één van die 22 paarden (die van mij) op de poedertoren wel wat bijgevoerd. ik dacht dat het gerstemix was.. in elk geval iets wat enorm appetijtelijk ruikt. ik zou er zo met m'n eigen snufferd in duiken (antropodinges, ik weet het).

ik vertrouw op linda's oordeel in deze. ze geeft het niet elke dag, ze doen 't een beetje op gevoel zei ze, en dat idee stond me wel aan.

mijn paard (ach hoe heerlijk om dat nu te kunnen zeggen! maar ik dwaal af..) is wel een dame op leeftijd, en ze is wat aan de magere kant nu aan 't eind van de winter. als ze niets erbij had gekregen, was ze echt te mager geweest.