muriel schreef op zondag 10 februari 2008, 23:00:


Natuurlijk zo heb ik het ook gedaan toen Jur met een fikse beenwond slechts 1 of 2 meter van zijn plaats kon komen. Ik heb wel overal extra waterbakken en hooiplekken neergezet, zodat hij niet per ongeluk iets afgedwaald om zijn maatje heen bij het drinken en voer moest zien te komen. Voor de rest, gelijk Eddy zegt, een paard regelt het zelf wel mits hij een rustig maatje heeft en niet gedwongen wordt door iets om in beweging te komen. Veel beter voor elke genezing, de vrijheid om te stappen. Daarom ben ik ook geen voorstander van pijnstillers (buiten medische ingrepen om) want dan overschatten ze zichzelf eerder.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

In het "achterste land", waar ze overdag mogen rondstruinen, staat aardig wat gras, maar ook heel veel andere soorten planten. En daar viel me op, dat ze die andere planten liever hebben dan het gras. En als ik stukken land waar ze niet bij kunnen, maai, en dat voer, laten ze het gras vaak liggen en eten ze wel de rest.

En dik? Inderdaad is Torera, de enige merrie van het spul, behoorlijk aan de maat, maar Arafat de arabier mag best nog een paar kilootjes aankomen. En de nieuwste aanwinst Trueno was een skeletje toen ie kwam, maar heel langzaam komt ie bij. Al kan ik nog steeds zijn ribben voelen, en dat hoeft voor mij niet. De andalusiër Tango is precies goed, en de minishet Charlie is tonnetje rond, maar dat komt omdat ie zich niets aantrekt van stroomdraden en dus altijd "buiten de deur" eet

eddy DRUPPEL schreef op zondag 10 februari 2008, 22:29:


Hab het al een paar keer vermeld hoor, en ik weet dat het hier "tussen de oren zit" om één weg te bewandelen en al de rest nog al eens makkelijk af te keuren. Alles over die één en dezelfde kam scheren om vooral iedereen èn zichzelf keer op keer van bepaalde opvattingen te blijven overtuigen.
Ik ben niet zo en kijk en leer. Ook hier. Heb al veel geleerd en ben al veel veranderd door hier te komen.
Toch.
ok, geen bloed genomen. Dus geen uitslagen om iets uit te sluiten dan wel vast te stellen.
Wat wel: geen glanzende vacht, geen glanzend manen, hoeven wat brokkelig. redelijk mager na een grasseizoen.
Aan het einde van dat gras (plus hooi seizoen), haar eerste... seizoen(Daarvoor bleef ik ze bijvoeren , met mate maar toch. ), bloedneuzen, een aantal. Dierenarts erbij. (de eerstewas op Hubertuswijding en da was er ook toevallig.) Bloedbad.
Daarna nog een aantal met telkens enkele weken ertussen. Ben wel lichamelijke oorzaken gaan uitsluiten, zo'n scopie dinges laten doen, camera in neus, luchtzakken en luchtpijp.. Alles ok, geen poliepen, gezwellen, schimmels, Niks nada.
Dan ga je denken , wat is er anders dit jaar dan ervoor.
Dat was dat bijvoeren. Ik denk dan aan een tekort van Vit K bijv.
Mssn ook andere zaken. Weer beginnen bijvoeren (met mate he, zomers 250 gram per dag, 's winters een kilo per dag) verder gras en/of hooi.
Geen enkele bloedneus meer gekregen.
Vacht glanst, manen en staart ook. Hoeven in beter conditie.
Daarom mijn conclusie.
Ga niet haar gezondheid op het spel zetten om het eens te testen of ze nu idd bloedneuzen krijgt van eenzijdige voeding. Eenzijdig omdat zelfs een ha weiland beperkt is in soorten gras en andere noodzakelijke dingen. In de natuur zullen en kunnen ze zelf bepalen en zoeken wat ze nodig hebben, wij ontnemen hen dat door ze in gevangenschap te houden.Wat we allemaal doen.
Ik volg gewoon niet blindelings een trend of richtlijn ook al wordt die als het enige juiste gezien door de halve wereld (lees PN).
Vind het prachtig als het lukt bij andere paarden maar het lukt niet bij haar.
Je schrijft ook ergens over te vette paarden. Dat is bij haar zeker niet het geval. Madam is zodanig kieskeurig op haar gras en hooi dat ze nog liever doodhongert dan iets te eten waar ze niet volledig met volle goesting kan achter staan. Dus dik? moet erbij glimlachen, ik wil maar graag wel wat dikker...maar heb de hoop al opgegeven. Nu is haar bespiering nog altijd niet terug wat het geweest is, sinds haar blessures door dat shotakkefietje met de Haf en de maanden op 'non aktief' die daarop volgden, dat komt wel weer goed. I'm working on it.
Maar alleen op gras en hooi, het bekomt haar niet. (ze stond toen op "vette" kleigrond met zeer voedzaam en altijd groen gras - zelfs in tijden van droogte als alle andere weilanden door en droog waren) Nu staat ze op zeer kwetsbare en veel armere zandgrond. Wat haar veel beter bekomt , moet ik zeggen. (uitzicht van haar mest; veel meer vast en met structuur)
Kga hierbij mijn betoog eindigen