Ilona Kooistra schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:21:


Knipoogje kan wel weg, vind ik.
Leuk vestje trouwens!

sandratien2 schreef op woensdag 30 januari 2008, 11:28:


Ik denk dat je niet goed gelezen/begrepen hebt. Ik ben VOOR bescherming, maar niet voor PSEUDO-bescherming. Ik draag ALTIJD een autogordel (hoewel ik uitsluitend rij in auto's die minstens dertig jaar oud zijn, en waarbij het dus niet verplicht is), omdat autogordels gewoon goed werken en ook daadwerkelijk doen wat ze pretenderen te doen.


Hoe weet je dat? Kwam je OP een stronk? Of heeft de cap je op magische wijze NAAST de stronk laten vallen?


Dan heb jij een ander idee van afrollen dan ik. Ik ben ook wel eens van mijn paard gevallen (wie niet?) maar nooit rechtstandig op mijn hoofd. Lijkt me ook wel een erg vreemde manier van vallen. (Ja, mijn hoofd raakte de grond soms wel, maar pas nadat de rest van mijn lijf de schok had opgevangen en mijn lichaam al tot stilstand was gekomen).


Het wiel hoeft niet opnieuw te worden uitgevonden. Motorfietshelmen zijn het gevolg van jaren research op dat gebied. De eerste exemplaren, de pispot-modellen, leken verdacht veel op de paardijcaps van nu. Volkomen zinloos dus. Een integraalhelm zou betere bescherming kunnen bieden, maar wie wil daar mee paardrijden? Er er valt niets te verbeteren aan de cap zolang hij niet stevig op je hoofd kan blijven zitten, en de grootste risico-zones (de zijkant van je hoofd, je slapen) onbedekt blijven.

Doe eens de "1-vinger test" bij je cap. Doe je cap op zoals je hem normaal opdoet. Laat nu iemand met 1 vinger de "klep" optillen, zo krachtig als hij kan. (Zachtjes beginnen). Wat gebeurt er met de cap? Probeer maar uit. Realiseer je vervolgens dat 1 vinger totaal geen vergelijk is bij een val met 20 km/h, vanaf 2 meter hoogte, gevolgd door enkele tientallen kilo's gewicht.... Juist op het moment dat je hem nodig hebt blijft hij niet zitten. (Tuurlijk is hij wel eens blijven zitten terwijl je viel, maar dat was nou net wanneer je hem niet nodig had). Alleen als je rechtstandig op je kop valt (of de grond niet raakt) blijft hij zitten, maar praktisch altijd zit er een zijwaartse component in je beweging...

Daarbij zijn de caps te zacht. Zodra ze vervormbaar zijn zullen ze bij een calamiteit vervormen, en dezelfde bescherming bieden als een eveneens vervormbare wollen muts. Een motorfietshelm is niet voor niets aan de buitenkant keihard. Binnenin hoort dan een vervormbare laag te zitten, want anders ketst je hoofd alsnog tegen de harde binnenkant van je helm, en wat je hersenen betreft is dat niet minder erg dan tegen een betonnen paal botsen. Hard is hard.

Maar zelfs de meest ideale helm geeft nog steeds maar relatief weinig bescherming. Niet voor niets dat er ondanks goede helmen nog steeds mensen overlijden aan hersenletsel. Meest kwetsbaar is de hersenstam, en daar biedt een helm geen bescherming voor. Die hersenstam raakt beschadigd als je hoofd ineens stil staat terwijl je hersenen nog met volle snelheid doorbewegen.

Maar goed, er is op internet veel te vinden over dit onderwerp. De cap is typisch weer het zoveelste onderwerp op paardengebied waar iedereen elkaar maar nakakelt, maar weinigen van de hoed en de rand (!) weten.

Als de uitleg je te ingewikkeld is, onthou dan in ieder geval dat het pispot-model voor het wegverkeer al tientallen jaren geleden achterhaald is, en dat we nu op ons paard zitten met precies datzelfde achterhaalde pispot-model. Als het voor een bromfietsje niet goed genoeg zou werken, waarom dan wel voor het rijden op een paard?

Enfin, iedereen moet het zelf maar weten natuurlijk, maar van de betuttelende verplichting dat ruiters een cap op moeten, terwijl bekend is dat die dingen nutteloos zijn, daar moeten we eens van af. Laat het gewoon ieders eigen keus zijn!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Collane schreef op woensdag 30 januari 2008, 11:43:


ja precies, de VEZEL....als je daar water bij doen zie je het binnen mum van tijd opzwellen en zo kan ik me de werking voorstellen.
Die zaad, die heb ik nota bene gekookt...niks te zien.

Gisteren iets interessant bijgeleerd!
Nadat ik van Jur af gevallen was 2 weken terug, heeft hij vaker geprobeerd er van door te gaan. Het lijkt een beetje op het zelfde gedrag een jaar geleden, toen was het erger en hebben we met subtiel trainen aan de hand en jouwplaats-mijnplaats oefeningen hem weer gehoorzaam gekregen. Dat laatste gaf maandag overigens weer een heftige reactie. Aan de hand is hij al die tijd wel goed luisterend maar onder zadel nu even niet meer.

.
.

De puzzelstukjes worden nu duidelijker. Eerst ben ik begonnen met op een buitenrit een buiging te vragen als hij mijn hooo (langzamer gaan) negeert. Dat is al een krachtige verbetering denk ik omdat hij nu merkt dat in de buiging hij wel moet vertragen. Dit is echter nog steeds een erg grof hulpmiddel en alleen geschikt om hem te laten merken dat ik voor mijn eigen veiligheid "in stap gaan" kan afdwingen.

Gisteren met Josien heel wat subtieler gewerkt aan Jur zijn wegvlieg gedrag van de laatste tijd. In stap en later in draf hebben we heel gevoelig gereageerd op de miniemste tempo versnelling van Jur. En dat direct beantwoord met kalmer vragen en volledig stoppen als hij dat niet subiet deed. Of zelfs een pasje achterwaarts gaan. Mijn strengheid over, op verzoek langzamer gaan is hiermee flink groter geworden. Eigenlijk hetzelfde als we aan de hand ook doen, waarbij elk gevoel van, hij dringt zich een beetje op, beantwoord wordt met een correctie.
Een tempo versnelling vind ik nog steeds prima, daar gaat het niet om, maar ik zal wel veel vaker testen of daarbij het allerkleinste controle verlies zit of niet. Ik heb na de les van gisteren het vertrouwen terug dat ik Jur zijn ongecontroleerde rennen kan voorkomen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets in de stijgbeugels is een stuk veiliger.
Tis even wat anders een hulpmiddel uitdoen om de veiligheid te vergroten.

Ilona Kooistra schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:21:


Hee enne, gewoon een overtuigen de breedlachende smily? Zonder knipoog?

Geertje schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:17:


HET grote probleem bij motorhelmen is dat ze zwaar zijn. En als je van je motorfiets afvalt en je lichaam begint pijlsnel te rollen, dan blijft die zware helm wat achter met rollen... Gatver!...

Een echt goede bescherming op een motorfiets heb je dus eigenlijk niet. En dat is precies de reden waarom ik geen motor rij. Ik vind de risico's gewoon te hoog. Je eigen vaardigheid doet weinig aan het inperken van de risico's die vanuit de omgeving op je afkomen, zoals een plasje olie op de weg, een sukkel die gaat inhalen terwijl jij eraan komt, etc.

Ik sluit me helemaal aan bij degenen die zeggen "accepteer de risico's, of doe het niet".

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:52:


Nee dat was niet het probleem wat bij ons werd aangehaald, het feit dat hij zwaar is en dus niet meerolt. Het ging erom dat je hoofd een aantal holtes bevat die de klap opvangen waardoor je hersenen gespaard blijven. En dat systeem vervalt door een helm.
Maar ik weet niet precies hoe het in elkaar zat...

In het boek een paardenleven lang gezond van Dr. Hiltrud Strasser, (isbn 90-901914 5-3) vertaald en redactie van karen Drost en Monique Moons is een appendix. Hierin worden vertaalde uitreksels gegeven met pagina verwijzingen uit de verschillende publicaties van Clark. Verbijsterend dat een dierenarts die verbonden was aan vele internationale wetenschappelijke organisaties gewoon niet gehoord werd. Wat zal de "hoefsmeden" opleidingen er anders uitgezien hebben als zijn kennis wel in de opleiding van dierenartsen en hoefsmeden waren opgenomen.

Voor de kopieen van de orginele publicaties zullen we even moeten gaan navragen bij de Royal Veterinary College Library CT of wellicht kunnen we ze ook via internet ergens bestellen.

B. Clark

- a Series of original experiments on the foot of the living horse. London, 1809

- Podophthora; or, the demonstration of a pernicious defect in the principle of the common shoe. London 1829

- Stereoplea: or, the artificial defence of the horse's foot considered.. London 1932

(allen Royal veterinary college library CT)

Frans Veldman schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:44:


Ik ben voor het dragen van een cap vooral als ik naar buiten ga, en vooral in een bos, brugleuningen, boomstronken, laaghangende takken kop je met gemak weg en als het regent houdt de klep mijn ogen vrij zodat ik nog wat zie. Dat is voor mij reden genoeg.
Ik denk dat die caps voor verbetering vatbaar zijn, vooral de bevestiging. Die riempjes slaan echt nergens op.
Maar ik denk dat een heleboel mensen een vals gevoel van veiligheid aan hun cap ontlenen, kijken helemaal niet naar huisvesting, voer, communicatie en training, rugpijn of andere pijn.....daarom, moet je überhaupt nog op een paard stappen dat je niet kent? Zoveel maneges waar ze wel regels hebben over caps enzo, terwijl de paarden in stands staan. Dat noem ik pas echt gevaarlijk, sorry hoor. Een capje alleen is niet genoeg voor veilig paardrijden. Daar zit nog een heel verhaal achter. Men (verzekering) moet niet denken dat je er dan bent als je een capje opzet.
groetjes

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 30 januari 2008, 12:46:



Je moet het ook niet koken, gewoon water bijdoen! Misschien had je niet het juiste zaad? Het gaat hier toch over psyllium niet?

Vicky Verreycken schreef op woensdag 30 januari 2008, 13:02:


psysillium is hetzelfde als vlozaad, maar de vezel hebben ze volgens mij gewonnen van het zaad, maar ik weet niet hoe.
Er is een duidelijk verschil tussen het zaad, en de vezel.
En ik heb er ook water bij gedaan, en heel lang laten staan, maar er gebeurde weinig in tegenstelling tot de vezel.

muriel schreef op woensdag 30 januari 2008, 10:02:


Goh, wat goed van je Muriel, dat je dit gevonden hebt!
Heb je zelf dit in je uitgebreide bibliotheek staan of ergens op i-net gevonden?
Groet van je ex-buurvrouw )

muriel schreef op woensdag 30 januari 2008, 13:01:


Ah... ik had weer eerst verder moeten lezen..... (pets om mijn oren!)

jo schreef op woensdag 30 januari 2008, 11:52:


Foto's of info vind ik niet direct terug. Diegene die ik gezien heb was donkerblauw en zag er uit als een gewone bodywarmer. Er zit een touwtje aan dat je voor aan je zadel meot vastmaken en wat er voor zorgt dat het flaconnetje met weet-niet-welk gas in werking treedt en het ding opblaast als er snel en veel spaning op komt zoals bij een val. Gebeurt dus niet als je gewoon van je paard af stapt en dat ding vergeet los te maken.
Je kan het na de val gewoon terug aflaten, je moet dan wel een nieuw flaconnetje kopen om het te kunnen hergebruiken.

Ik heb er ooit eens een kind een giga val mee zien maken op een jumping, over kop en tegen een hindernis aan, stond gewoon terug op en had niks. Zag er wel even uit als een michelin-mannetje .

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 30 januari 2008, 13:08:


Da's wel heel gek dan, als we hier er water bijdoen dan moeten we maken dat we het snel opgieten of onze sonde verstopt doordat het zo snel zwelt!