muriel schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:25:


Ik weet het niet, het overviel me toch wel erg, ik had er niet op gerekend omdat ze zo jong is. 9 jaar is geen leeftijd om Cushing te krijgen. In het voorjaar testen we weer als we proberen haar hormoonhuishouding op gang te helpen en kijken of het dan erger is. Het is een hersentumor dacht ik, ik moet zelf ook meer info zoeken. Ze moet nu echt blijven bewegen, ze mag echt niet dikker worden ( gelukkig valt ze wel af) i.v.m. hoefbevangenheid die vaak een complicatie is. Het interesseert me geen pest meer dat ik een bit gebruik, het is heel duidelijk dat de gevoelige vacht en aanraken van de vacht er mee in verband staat en ik verdom het om haar te laten zwijnen, nu is ze mooi soepel en lenig en loopt goed zonder rugklachten. Ik heb ook geen idee hoe lang ze nog kan leven en hoe de progressie is, ik weet eigenlijk niets van Cushing. Ik mag de internst ook altijd bellen als ik vragen heb, maar het overviel me net echt, ik had nooit gedacht dat dit waar kon zijn bij zo een jonge ponnie.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 januari 2008, 10:03:



Nee....ik hou niet mijn mond voor jou !!
Lees eerst eens goed voordat je zo idioot reageerd.
Dan begrijp je misschien ook de bedoeling van een verhaal.

Had jij je mond maar gehouden hier , dan hadden de paarden nu een goed adr. gehad.
Had haar simpelweg een mail gestuurd en had die niet openbaar gezet.

IK had haar al een mail willen verzenden om haar door te sturen naar jou of poedertoren , voor het geval jij dit bericht niet had gelezen.

IK (en ik denk velen hier ) had niet anders verwacht dan dat jij haar , als je dat bericht had gelezen, een aanbieding had gedaan.

Had het daarbij gelaten , zoiets hoef je hier niet te melden, daarvoor stond nu juist dat mail adr. en WIJ weten wel hoe je bent.

Nu zal je aanbieding helaas niet meer zo werkzaam zijn.
Lees het verhaaltje hierboven nog eens goed door....
4 , VIER !!! keer al de paarden opnieuw moeten verhuizen.....
Voor een gek.....

Jammer...in mijn ogen een gemiste kans op goede opvang voor deze paarden.
Hetzelfde soort antwoord heb ik je in een prive mail retour gestuurd.

Nick

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 22 januari 2008, 18:28:


Interessant Eddy, ik had gedacht dat een vast groepje van 4 op 1 hectare te verkiezen was boven ... en dan neem ik even mijn eigen situatie ... boven de 30 stalpaarden die van de zomer weer 6 maanden naar buiten mogen. Ons groepje van 4 buitenpaarden wordt daar van de zomer weer bijgevoegd. Die grote groep heeft dan een telkens wisselende weide van 2 hectare waar ze op staan totdat het gras op is, en dan krijgen ze een nieuw vers gras stuk van 2 hectare waarbij soms het oude stuk eraan verbonden blijft soms niet. Snap je?

Ik zou de eigenaar kunnen vragen ons groepje gescheiden te houden, maar als ik jou lees dan heeft die grote groep op wisselende weides toch meer voordelen. Als in grotere verbanden paarden het beter hebben, dan kunnen mensen beter streven naar hun paarden samen te voegen met de buren (zijn paarden, of zelfs zijn koeien of zijn schapen) dan te streven naar een paradise paddock. Dat geeft een heel andere toon hier op deze site!

Groetjes, Michiel
Blootsvoets is

Esther schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:41:


Oh, shit Esther,
lees nu pas je hele topic.
Leef met je mee.
Sterkte

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:48:


Mocht er iemand betrouwbare informatie hebben over Cushing bij jonge paarden hebben houd ik me aanbevolen. Het schijnt zelden bij jonge paarden voor te komen.

Michiel schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:47:


Tuurlijk is het te verkiezen een grotere groep paarden op een groter stuk land boven de kleine mooi gebouwde en weldoordachte doolhofjes die nu ineens enorm in opkomst zijn. In mijn ogen is het simpel: Heb je geen ruimte dan kun je geen paarden houden. Een 20 bij 40 stuk land is een paddockje waar paarden amper kunnen bewegen en dat zullen ze niet doen dan ook. Ik zie het hier in de winter, dan hebben onze paarden ook maar een relatief klein opppervlak en moeten we noodgedwongen de groepen opdelen omdat ze mekaar anders in de haren vliegen. Als we niet elke dag alles open zetten en de paddocks + bak met mekaar verbinden krijgen we erg sjaggie paarden hoor.
Zodra het nog maar effe kan loopt het hele spul gewoon op de weide. Ik kan niet aanzien dat ze de hele dag in die paddocks moeten verblijven met alleen het eten van hooi als tijdverdrijf.

Ik heb het allemaal niet zo op die speelpaddocks, allemaal door mensen met beperkte ruimte uitgevonden. Wat een paard werkelijk wil is rénnen, een groot stuk ruimte om hem heen, lekker klooien met soortgenoten!

Groet, Pien

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:48:


Nou en of Es.
Op de een of andere manier heb jij best pech met je paarden....

Spirithorses schreef op woensdag 23 januari 2008, 14:01:


Ik zoek ze er op uit Pien. Björk niet bewust, ze koos ons, ze koos echt duidelijk.
Ör was wel bewust om haar een kans te geven. Wat ik nu vind over Cushing is niet zo best, een prognose van sterfte binnen twee jaar. Of dat betrouwbare info is weet ik nog niet. Als ze chronisch bevangen gaat worden moet ik me gaan afvragen of dat wel paardwaardig is en of ik dat wel wil behandelen als het steeds teugkomt. Ik wil niet dat ze pijn heeft zonder toekomst.

Esther schreef op woensdag 23 januari 2008, 14:09:


Es, zo erg is het NU nog niet. Leef in het nu, niet in de toekomst om wat misschien eventueel komen gaat. Daar maak je jezelf alleen maar gek mee, je gaat jouw emoties op haar projecteren en Björk is er niet mee geholpen. Paarden leven niet in het verleden, niet in de toekomst maar in het nu. En nu gaat het best goed met haar.

Sterkte, ik heb makkelijk l*llen, dat weet ik.
Pien