Christel Provaas schreef op dinsdag 22 januari 2008, 14:12:


Dat had ik dus geprobeerd. Met mij en westernzadel bokt hij niet, met mij en voltigeersingel wel, met kindertjes en voltigeersingel niet. En mijn benen zijn korter dan die van mijn oudste die er met kleine broer voorop ook op zat en ik klemde niet met mijn benen.
Enige verschil is dat ik 10 kg zwaarder ben en dus misschien dat hij mijn zitbeenknobbels meer voelt?

Het andere wat ik kan bedenken is misschien wat heel erg vergezocht: dat hij durft te laten merken dat hij geen zin had nu hij eindelijk naar mij toe meer open wordt en met anderen er op nog vooral braaf is, denken jullie dat dit kan?
Dan is het wel heel erg dat ik zo aangedrongen heb...
Ik heb hem nadien wel verteld dat hij, als mijn schouder verder geneest zoals het nu bezig is (en ik dus veeeel mest ga kunnen opscheppen), mag blijven .

Nadien liep hij mij overal achterna, terwijl hij meestal gewoon blijft staan waar je hem laat staan. Toch leiderschap getest??? En dan nu pas, na bijna 9 maand bij ons? (ook al is hij lang ziek geweest)

Ik blijf dit paard moeilijk vinden om te snappen, de bijna vanzelfsprekendheid die ik meestal met de anderen heb is er niet. Misschien moet ik dit wel leren van hem .

4bozzza schreef op dinsdag 22 januari 2008, 12:25:


De "Knochenbrecher" heb ik eens benaderd omdat ik niet verder wist met Indy. Ze kon geen stap verzetten, zat helemaal vast. Kreeg ik doodleuk te horen haar maar in een trailer te proppen, op goed geluk langs komen op een van de "Kummertage", nummertje trekken, ben je niet aan de beurt gekomen, volgende week beter. Huisbezoeken doet hij niet meer, hij heeft belangrijker werk in de grote stallen in Zuidduitsland en het buitenland. Voor de mensen die bijna in zijn achtertuin wonen heeft hij geen tijd.

Achteraf maar goed ook, ik heb eens een uitzending van hem gezien. Brrrr, al die knakkende nekken en ruggen, hij is mij veel te grof bezig. Ik hou het bij onze dorpstherapeut.

Monique

We hebben het gedaan!
Voor het eerst bitloos naar buiten!

En het ging, superrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Jap was kijkerig, maar dat is hij altijd, de rem werkte perfect en het stuur ook

Hihi in volle galop over de zandverstuiving gingen we , zaligggggggggggggggg

Was trouwens alleen maar daar geeft Jap gelukkig niks om, ook het stuk draven over de weg ging perfect!
Heb zo lekker gereden, Jap onderweg af en toe ff knabbelen lekker hoor!

Wil nie anders meer!

Bij terug komst op stal moest ik wel ff lachen
" Ben je ZONDER bit naar buiten geweest, aan da touwtje??
Ja en, hihi :):):):):)

Esther schreef op dinsdag 22 januari 2008, 13:40:


Esther het kan en is niet moeilijk ook, mits je, je houd aan de afspraken:
"Er een maand niet op lopen en eraf gaan als het gras op is". Hoe snel een stukje van 50 bij 9 meter op is met 2 paarden dat is afwachten. 7 dagen van 12 uur grazen met hooi in de nacht is een schatting.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 22 januari 2008, 14:53:


en waar laat je de paarden dan de rest van de tijd? Een stukje van 50 bij 9 is met 2 paarden in een week op. Je moet gewoon niet op gras rekenen op zo'n kleine oppervlakte, dat kan doodgewoon niet. Een gymnastieklokaal is wel een haalbare optie op zo'n kleine oppervlakte.

Arabesk schreef op dinsdag 22 januari 2008, 14:30:


Dan zit er niemand op en dan is het ook niet als gymnastiserende oefening bedoel. Piafferen op een paard dat zijn kop omhoog steekt is bijzonder slecht voor de rug.

Nee dat snap ik ook niet. Toch zie je het heel vaak. Het is m.i. een teken dat ze op kracht rijdt en niet op afspraak-basis.

Eens. Ze prikt om te raken.

Klopt. Maar ze zijn sowieso niet gemaakt om op te rijden. Niet als lastdier, niet als springinstrument en niet als dressuurpop.

Ik zou de dressuur niet idioot willen noemen. Het is bedoeld om een paard heel te houden in zijn moeilijke taak om de mens op zijn rug mee te torsen. Dat het excessen vindt in wedstrijdverband is bertreurenswaardig, maar dat is helaas wat in elke tak van (professionele) wedstrijdsport gebeurt.

Dierenbeul schreef op maandag 21 januari 2008, 20:22:


Dierenbeul, alleen de naam al... Jammer dat je niet zegt wie je bent... al heb ik een vermoeden. Na jou rare manier van mening geven kom jij al helemaal niet meer aan m'n paardje.

Vicky Verreycken schreef op maandag 21 januari 2008, 23:14:


Hier heb ik respect voor

Dat andere.... ik dacht idd ook dat als je op grand prix niveua reed je je hulpen "onzichtbaar" moet kunnen geven.
Moet je wel vet blind zijn in dit geval
Dat paard zwiept niet voor de lol zo met zijn staart!