Eva Saegerman schreef op dinsdag 22 januari 2008, 9:58:


Ik ga hier een verhaaltje vertelen van een klein madammeke met een groot paard dat echt is gebeurd en niet zo ver van jullie voordeur nog wel ! Kwestie van dat ten koste gaan en nog meer van die stellingen !

ONderwerpen zijn een vrouw van rond de 35 en een merrie van toen 9j oud . De vrouw had vroger paardgereden maar was een hele tijd gestopt . De merrie bleek later een hoog in het bloed staand NWP te zijn dat voor slachtprijs was "doorverkocht" in het kader van een verzekeringsfraude.

Door mijn werk met paarden werd de vrouw haar oude virus terug aktief en gingen ze op zoek naar een paardje . Na enkele weken werd V mij voorgesteld als potentieel eigenaarspaardje . Laten we zeggen dat de kennismaking "spectaculair" was . En dit was ook mijn advies naar de mevrouw toe / Prachtig mooi paard , man wat kan die bewegen MAAR weet : Je zit op een bom met een hele korte lont , dus als ik van jou was NI DOEN !!!
Dagje later berichtje : we hebben haar toch gekocht hoor Eddy we konden haar daar niet laten staan .
Eigenaar had tegen haar gezegd dat er jonge meisjes op reden en dat ze niet weg moest maar enfin mischien naar haar wel enz.....prietpraatpoetslulslebberslebberlallala . Jullie kennen dit wel niet ???
Paardje komt bij mij te staan voor enkele maanden .
Ik heb nog nooit "zonder aanleidng" zo hard moeten vechten met een paard .Heb nog nooit een paard zo hoog weten steigeren en zich letterlijk achteruit gooien met ruiter en al ALS ze haar zin niet kreeg . Een galop eindigde altijd in een razende wedstrijd tegen zichzelf . Zo heb ik met haar de 4 km lange dreef van Averbode naar Scherpenheuvel eens 5x op en af gesjeesd zonder haar te kunnen stoppen op topspeed wel te verstaan !!! Met dit paardje was behoorlijk wat uitgespookt vroeger !!
Stilletjesaan en enkel door consequent door te vragen en allesbehalve hard te worden of te straffen kwam de ommekeer Na ettelijke maanden dus . Werd V buiten te berijden (bitloos, zonder trukendoos) door mij . Nu nog de mevrouw !!!!

L heeft blauw gezein van aan haar wimpers tot aan haar dikke teen !! Heeft weken scheef gelopen doordat V haar weer eens had afgeworpen MAAR L hield vol ,kwam soms met tranen in haar ogen zeggen dat ALS ze V wegdeed dit enkel naar mij zou zijn en dit voor haar leven MAAR ze hield vol en nu rijd ze V bitloos samen met andere paarden en veulens . Onderneemt ze grote wandelingen alleen .Imponeert Westernruiters met dikke snorren en grote sporen die ze van uit de lucht (V is ruim 1M73) eens vriendelijk toelacht . Neemt haar mee op trailerritten en kortom doet er alles mee !Begint haar nu zelf te bekappen EN opent samen met haar man Rudy de POEDERTOREN . V was mee in Damme en liet daar ook een torenhoge indruk na . Zonder uitzondering is de sterkste madam op de Poedertoren Linda MAAR Vedette komt er erg nauw achter . Diegen die haar willen bewonderen in beweging (Vedette dan hé) zijn hartelijk welkom op onze Poedertoren Demo dag eind April.

Voor al diegene die denken een reden te hebben om hun paard weg te doen .

PaardEnSchool schreef op dinsdag 22 januari 2008, 10:08:


Welkom aan het nieuwe leven !!!
Dat zijn altijd toch weer supermooie momenten. (Ook een prachtige fotoreeks, trouwens.)

Van harte proficiat met MélodY.
Geniet ervan met volle teugen, zou ik zeggen.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Herman schreef op dinsdag 22 januari 2008, 10:29:


Euh Melody voor een manneke ??????Dikken Proficiat nog ...

PaardEnSchool schreef op dinsdag 22 januari 2008, 10:08:


Zo, da's vroeg al in januari!

Altijd vertederend, zo'n nieuwe verse My Little Pony. Wat is de moeder voor frans ras, ze lijkt op een welsh?

Ik vind de naam wel een beetje ingewikkeld hoor. Verklaar hem eens? Ik kom niet verder dan Melodie van de twee paarden van vier twaalf van Avalon?

Alleszins gefeliciteerd!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 22 januari 2008, 10:19:

Amai, en ikke die dacht dat de "V" voor Veldre stond. Ik kon het alleen nie goe matchen met madammeke L van 35.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Eva Saegerman schreef op dinsdag 22 januari 2008, 9:58:

Ik ben het helemaal met je eens, Eva.
Ik denk ook niet dat het in alle gevallen prijzenswaardig is om bijvoorbeeld maandenlang blauw tot aan je tenen en scheef rond te lopen, alleen maar omdat je aan het principe vasthoudt dat het paard niet weg MAG. Het zegt wat over je volhardendheid, wat ook een onderdeel is van een principiële instelling.

Ik vind dat je je ten allen tijde moet afvragen of je het paard het best mogelijke kunt bieden. Angstig worden en niet over die angst heen kunnen komen, zou ik een goede reden vinden om een paard te koop te zetten.
De mevrouw van de Poedertoren had bij mij niet minder respect geoogst als ze het paard waar ze nonstop vanaf kneiterde, op den duur om die reden had verkocht. Dat had ik verstandig gevonden.
Nu het achteraf allemaal goed is afgelopen en ze niet invalide is geworden, kunnen we juichen en zeggen: ze heeft het 'm toch maar geflikt omdat ze geloofde in het paard. Da's misschien niet de verstandigste keus, maar wel nobel.

Moeilijk hoor, kiezen.

De veldwegen zijn hier zo smal dat het anders onmogelijk is ons te passeren. Ik heb bijna nooit te maken gehad met brutale bestuurders, de meeste proberen zelf netjes aan de kant te gaan of stoppen zelfs.
Ik denk dat je gelijk hebt Eddy, ik ben niet consequent genoeg met het geven van de hulpen, anders zou het niet mogen uitmaken met welk hoofdstel ik rijd. Ik weet wel in theorie hoe het beter kan maar in praktijk heb ik nog veel te leren. Door 6 jaar te rijden bij een manege moet ik nu alles afleren. Dat gaat de goede kant op, maar in sommige situaties (onzeker bijvoorbeeld) val ik terug in het oude patroon en rijd ik te veel met mijn handen. Of ga ik in de holle-rug-houding zitten terwijl ik dat in de 'normale' situaties al aardig onder de controle heb.
Daarom wil ik graag les nemen. Hopelijk heb ik vanaf maart vervoer voor mijn paardje, dan wordt het een stuk makkelijker. Heb nog geen goede lesgever in de buurt kunnen vinden.
Groeten,
Tanja

Tanja Fomenkova schreef op dinsdag 22 januari 2008, 11:04: