Britt Claeys schreef op maandag 21 januari 2008, 14:12:


Trea, ik lees nu pas dat dit over jou zou gaan... Uiteraard zijn er omstandigheden dat je je paardje een betere thuis zou kunnen bieden. Mijn reacties waren dan ook niet persoonlijk op jou, maar gewoon mijn mening in het algemeen. Zoals ik daarnet heb vermeld vind ik het verkeerd dat mensen een paard als een object gaan bekijken, maar dat doe jij niet. Succes nog!!

Ik vind dit zo een moeilijke discussie, en al zeker geen zwart-wit gegeven.

Trouw tot de dood ons scheidt...
Maar soms is het beter voor alle partijen dat er een verandering komt, wordt gezocht, om de leefomstandigheden optimaal te houden...

Een vriendin van mij 3 paarden, kind 15 jr kanker. Paarden verkocht, waarom? ze wilde er onvoorwaardelijk zijn voor haar dochter, en de paarden leden daar (uiteraard) onder.

Amir: eigenaar wil gezin, heeft nieuwe veeleisende baan... ze zoekt een oplossing omdat ze ook ziet dat haar paardje meer verdient.

Stel je voor dat binnen een paar jaar mijn kinderen niets meer met de shetten willen te maken hebben: wat dan??? Bollie vindt het niet erg om niets te hoeven doen, maar Woepie hij staat als eerste klaar om iets te doen (kennen jullie de ezel van Schrek II pick me, pick me, awel zo staat hij daar elke keer als ik naar de wei kom), hem vind ik ook nog te jong om stil te staan (en hij zou wel in een kudde staan, maar dat is voor een paard soms niet genoeg).

En ik vind dit niet fout, het is maar normaal dat we stilstaan bij de paarden of het ook voor HEN ideaal is. En het gaat niet alleen over PN-waarden, maar ook over een paard-waardig-bestaan... En als dat op een gegeven moment niet meer is bij de huidige eigenaar waarom dan niet naar een oplossing zoeken????

groeten,
Liesbet

trea hoex schreef op maandag 21 januari 2008, 12:56:


Fijn dit te lezen...

Christel Provaas schreef op maandag 21 januari 2008, 13:46:


Over nuancering gesproken! Mensen worden niet rucksichtsloos veroordeeld.
Al de mensen die je opnoemt hebben allemaal redenen vermeldt die op het gebied van overmacht liggen.
Ik gun niemand problemen, geen ziektes of andere narigheid.
Als je niet wilt vertellen waarom je je paard verkoopt hou dan je mond en zeg "dat gaat je niks aan, ik zal het de koper wel vertellen"
Een labbekakkerig "Het klikt met mijn nieuw paard beter" in een advertentie vraagt op een site als Paardnatuurlijk echter om negatieve reacties

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not
correction

Als er mensen zijn die graag precies willen weten waarom ik voor deze merrie een nieuwe eigenaar zoek, kunnen ze mij mailen of bellen. Dat lijkt me beter dan ongegronde negatieve verhalen op PN te zetten.
De relativerende reacties zitten dichter bij de 'waarheid'.
Enne . . is er misschien iemand die interesse heeft in deze kerngezonde merrie, die vermoedelijk alleen hulp nodig heeft van ADB met bewegen?
Josine.

trea hoex schreef op maandag 21 januari 2008, 12:56:


okeeee, dit kan ik wel begrijpen...
In de advertentie leek het net alsof je haar verruilde voor Troy, omdat ze liever dressuur loopt en jij daar geen interesse voor hebt...maar dit is een heel ander verhaal, vind ik. Heel veel sterkte.
groetjes

Beste mensen,
Helaas heb ik geen familieleden die me helpen met mijn paarden. Wel heb ik mijn wei opgezegd gekregen en dus weidetekort. Als ik mijn paarden op een manege zet, krijgen ze het echt niet beter.
Mijn twee volwassen merries kunnen niet met elkaar opschieten, zij zouden in de natuur ook echt niet bij elkaar gebleven zijn. Tara wilde ik al verkopen voordat er sprake van was dat ze eventueel niet goed was. Als ik een veewagentje wil kopen om zelf naar ADB te gaan, moet ik toch een paard verkopen, dus ze gaan sowieso uit elkaar. JoB.

lizzy schieke schreef op maandag 21 januari 2008, 9:30:


Ja, dat ben ik.

Ook hier zijn boots (met pigg) die je zou kunnen gebruiken.
Ik heb het nog niet geprobeert, ook ik wil niet de benen van mijn paard beschadigen.
Maar kijk maar eens op de site van barefothest en dan links onderaan "Simple boots".
Daar zie je ook dat ze met twee verschillende soorten pigg's bezig zijn.

In een wei zou je kunnen rijden, maar mijn paard gaat dan altijd door het lint.
Traktorpaden gaan meestal ook wel goed, als er diepe sneeuw ligt....ook de hellingen.

Dat heb ik een aantal jaren zonder ook maar iets onder haar hoeven gereden en dat waren steile hellingen.

Maar dit jaar is er haast geen sneeuw, alleen maar glad....waardeloos.
Alhoewel we morgen ski-dag hebben.

Mocht je boots nemen, moet je paard ze wel aan alle vier de benen.
Ik heb maar twee boots, voor de voorbenen en zonder pigg.

Waar mijn paard nu staat is ook alles ongelijk, hellingen of asfaltwegen.
Ik hoop in het najaar in de boerderij te trekken en dan krijg ik mooie rijmogelijkheden.

Ik zal je een keertje mailen.

Groetjes,

Joke.

JoB schreef op maandag 21 januari 2008, 15:10:


Jou reden van verkoop hoef ik niet te weten , maar ik heb wel 2 vraagjes.

Uit je advertentie blijkt dat je paard HKO kreeg als uitslag.
Hoe en door wie is die HKO geconstateerd ?
Wat heb je gedaan dat je het nu als kerngezond te koop aanbied ?

Nick

JoB schreef op maandag 21 januari 2008, 15:10:


Ik geloof dat AdB zelf ook paarden overneemt, ze opknapt en doorverkoopt. Nu zal hij er niet de hoofdprijs voor betalen, maar ik denk dat je op een andere manier moeilijk van je kreupele paard afkomt. Zelf les gaan volgen is geen optie? (sorry, ben de details kwijt door al het geharrewar). Er zijn genoeg leerlingen van hem die het 'systeem' ook kennen.

Jolanda Linders schreef op maandag 21 januari 2008, 13:59:


Ooowww, het neemt juist heel weinig vocht op, en daardoor blijft de bodem gedraineerd! Als stalbodembedekking is dat toch niet handig, als het helemaal geen vocht opneemt, of valt het vocht er gewoon doorheen, en blijft de kokoslaag erboven dan droog?
Het lijkt me wel een dure hobby, als zo'n baaltje 70 euro kost, om er steeds een stal mee op te schudden..
Grappig wel, als stalbedekker, had ik nooit zelf bedacht!
groetjes weer

Piet, ik vind dat je veel te snel oordeelt zonder het hele verhaal te kennen, en zonder mij te hebben zien rijden of mijn paard te hebben gezien.
Over geld: Een aankoopsprijs kan enige (ja, weinig) garantie geven dat de nieuwe eigenaar ervoor kan zorgen en het paard bijvoorbeeld niet meteen naar de slacht brengt als het even niet gaat zoals er verwacht wordt. Ook in de natuur blijven paardenfamilies niet bij elkaar, ik zou bijna zeggen: juist niet, want de natuur heeft zo haar manier om incest tegen te gaan. In feite vraag ik een minimaal bedrag voor mijn merrie, en ik ben bereid dat bedrag meteen weer uit te geven aan training bij ADB.
Er zijn toch nog steeds mensen die geen paard hebben en een paard willen kopen, gelukkig. En als je een ruin hebt, kun je geen veulen fokken. Nu en dan fok ik een veulen, en ik probeer daar dan een goed tehuis voor te vinden. Dus een paard hoeft echt niet z'n hele leven op een plek of van een en dezelfde eigenaar te blijven.
Josine.

Diestelmans Liesbet schreef op maandag 21 januari 2008, 14:32:


Wat fijn dat je iemand gevonden hebt, Trea! Ik herken veel in je verhaal, Indy lijkt veel op Amy, het heeft me erg aangegrepen. Wat verschrikkelijk moeilijk om die keus te maken......

Indy kan ook tijden voor de keukendeur staan wachten tot er iemand komt, steeds weer in alle ramen loeren, in de hoop een glimp van je op te vangen. Ze is zo op mensen gericht, ze slokt zo ongelofelijk veel van je tijd op. Sinds ik haar heb (bijna 11 jaar), ben ik 1 keer op vakantie geweest, twee weken was ik weg, ze stond toen nog in een kudde bij een boer. De boer was blij dat ik terug was, ze stond alleen maar bij het hek te grazen en steeds weer te turen of ik niet kwam. De kudde interesseerde haar geen moer. Toen ik terug was, liep ze steeds weer om me heen, drukte zich tegen me aan. Op vakantie hoefde ik niet meer, ik vond het een vreselijke gedachte dat zij een rottijd had, terwijl ik me amuseerde.

Indy claimt me ontzettend, ze houdt mij altijd in het oog. Als je tegen haar praat, pruttelt ze terug, als we wandelen houdt ze graag contact en legt haar neus tegen je rug of in je nek. Indy is heel nadrukkelijk aanwezig, het is altijd een "wij twee". Ze vindt het leuk als er meer mensen/paarden/honden bij zijn, maar het is altijd "wij twee". Nog een paard erbij zou voor problemen zorgen, ik zou gewoon weg geen tijd hebben voor het tweede paard en het tekort doen. Ik werk 40 uur. Ik kan goed begrijpen dat je een keus moet maken, al is het wel een ontzettend moeilijke keus.

Zou ik financieel/emotioneel niet meer in staat zijn Indy goed te kunnen verzorgen, dan zou ik wel moeten proberen een geschikt persoon te vinden die dat alles op zich wil nemen. Ik wil haar absoluut niet tekort doen, dat heeft ze niet verdient, zij kan er niets aan doen dat ze ziek is. Tot dusver past het financieel allemaal net. En emotioneel lukt het momenteel goed, ik ben blij met elk stapje vooruit, de stapjes achteruit laten we voor het gemak weg. Ik heb veel steun aan mijn vriend die werkelijk gek op Indy is (en het gelukkig niet erg vindt dat Indy mij zo claimt), en ook aan mijn moeder. De rest in mijn omgeving vindt het stiekum maar stom, maar daar let ik maar niet op :)

Ik hoop dat Amy snel went aan haar nieuwe omgeving! :)

Groeten,
Monique

Omdat wij het reactieformulier zwaar aan het vervuilen zijn op deze website wil ik graag gehoor geven aan het verzoek van Frans om de discussie hier te vervolgen. Ik hoop dat de tegenstanders van natuurlijk bekappen hier aan mee willen doen daar de mening van de pro natuurlijk bekappen hier op het forum wel bekend zijn.

De aftrap:

Graag zou ik willen weten wat nu echt de essentiele verschillen zijn tussen natuurlijk en traditioneel bekappen. de zool aanhouden versus voetas is leidend. Verwijderen steunsels, snijden zool. Ik noem maar een paar dingen. Het gaat dus niet om traditioneel bekappen als voorbereiding op beslaan maar het bekappen voor gebruik zonder ijzers.

De dooddoener dat traditioneel bekapte paarden gemiddeld met 7 jaar naar de slager gaan is veel te kort door de bocht. Dit is vaak een combinatie van traditioneel opstallen, verkeerd voeren, te jong en intensief berijden, beslaan van paarden en natuurlijk verzekeringsgeld. Dit veel gebruikte leeftijdcijfer komt nml uit een onderzoek van interpolis. Ik ben zelf tegen ijzers maar vindt een paard 24/7 weidegang veel belangrijker dan het feit of het paard traditioneel of natuurlijk bekapt wordt. Ik zie traditioneel bekapte paarden waarvan de smid ze zo kort bekapt heeft om de klant tevreden te houden dat ze niet zo vaak hoeven te komen (anders te duur) totdat mensen die iedere dag aan het vijlen zijn dat ik denk laat ze maar even met rust daar knapt hij mischien meer van op. Ik heb geen ervaring met hoefproblemen mijn paarden helemaal allemaal fantastische hoeven ondanks of dankzij onze manier van bekappen. Wie weet leren we nog wat van elkaar. Dus aub in deze discussie een beetje respect voor elkaar ondanks de meningverschillen.

Hoe is het met Cesar????

groeten,
Liesbet