Esther schreef op zondag 20 januari 2008, 23:28:


Achterhalen, sorry. Ik heb die info niet kant-en-klaar voor je...
Weet wel dat Tineke Nolet, die als ze kan hier nog steeds meeleest en alles probeert te volgen (Tiiiiiieeeeeeneeeeekeeeee!!!) hier info over heeft.
Zij is toen voor D-day bezig geweest met een dierenkliniek in Zeeland, die wel samenwerkte met een Belgische kliniek....
Ja, het schijnt vreselijk duur te zijn. Het resultaat is niet dermate hoopgevend dat je zegt: dat doen we!

En ook nog een proces van een hele lange adem... en dus ook een dikke portemonnee.

Greetz,

Wil

Piet schreef op zondag 20 januari 2008, 23:24:


Interessante stelling en vragen Piet. Wat is ethiek. Is ethiek niet dat je ook als mens uit elkaar kunt groeien en gaat scheiden? Of dat scheiding een reden is om afstand te doen van een dier? Stel dat er geen uitdaging meer is tussen dier en mens? Stel dat er prive omstandigheden zijn die meepelen? Zou je prive omstandigheden in een verkoop advertentie zetten? Of een van de andere dieren vraagt zoveel financiele offers door gezondheidsproblemen dat er financiele problemen meespelen? Mag je ook wel fokken dan? Mag je bemiddelen bij goede plekken voor een ( tweedekans) paard?
Ik denk dat er nooit een zwart wit situatie is. Als ik een paard zou moeten verkopen kan ik alleen een gezonde verkopen hier, de rest is of geblesseerd of slurpt geld op door medische problemen en is knettergek, maar wel super! Twee jaar geleden heb ik bijna een paard verkocht om de kosten voo Ör te kunen betalen. We hebben Ör in laten slapen, niet om de kosten trouwens, maar wegens geen toekomst meer. Als ze die toekomst wel had gehad, dan hadden we een paard moeten verkopen omdat de oude dame natuurlijk hier moest blijven.
Natuurlijk hangt een paard aan zijn paardenfamilie, ik zou ook nooit een paard voor 'tijdelijk' kopen.Toch heb ik hier logeerpaarden die hier opknappen en dan weer weg gaan naar hun oude plek.