Pas de mokbeentjes gaan behandelen van Queenie
Vorig jaar dierenarts moeten laten komen die er beslist de praam ging bijhalen omdat hij "zijn leven niet beu was met die slaande Queenie"
Uiteraard heb ik dat niet toegestaan en heb ik even geclickerd tot het zonder gevaar wél lukte. dierenarts stond met grote ogen te kijken.
Enfin dit jaar kon ik het zelf
Gisteren was Q nog defensief op de achterbeentjes als ik wou voelen of ik mok kon ontdekken.
Vandaag dus "gewoon begonnen" (en dan bedoel ik: zelf niet te veel spanning hebben, gewoon doén)
Vond ze duidelijk niet zo aangenaam. de eerste drie keren haar achterbenen wijd uitsteken en dreigen met "ik zweer het als je nu niet opkrast dan sla ik"
Ik heb er op geclickerd en vrijwel onmiddellijk vergat ze het onaangename en vond ze het wel een leuk spel. Dat ze het een spel vond, bleek al snel uit het eigen initiatief dat ze nam: zelf haar been me aangeven en omhoog houden. Als ik ff rust nam (moet beetje rusten af en toe door dikke buik
) dan nam ze touw in haar mond, gaf ze pootje, een zoentje, enz, en ja, ook haar achterbeen gaf ze aan. Nadat ik alles in die minuut negeerde stopte ze met vragen of we dit of dat zouden doen, en dan at ze verder aan het hooi; ze blééf dus niet vragen, wil ik effe toevoegen
Dan weer van start, mijn hand nog maar wijzen naar achterbeen en hups, achterbeen in de lucht en netjes omhoog houden tot ik klaar was. Jolien beloonde af en toe met voedsel maar na 10 min was dat dus eigenlijk niet meer nodig. Ze hield der achterbeen netjes omhoog en zette die pas neer toen ik wegstapte van haar achterhand.
Shit, waarom had ik wéér geen camera bij! Dan had ik kunnen zien hoe ze in hoegenaamd 2 minuten haar been aan me gaf ipv dreigen te slaan.
Het werd een spel voor haar (en ik vond het ook wel leuk zo
) en die praam van vorig jaar zou nu rond de nek van de dierenarts hangen!
Ligt het aan de methode
clickertraining of aan onze vertrouwersband?
Wie wééét
da jong!
Warboel
