Wat fijn dat jullie zoveel reacties hebben geplaatst!
Echt hoor, die rijbak zorgt regelmatig voor een denkfrons op mijn voorhoofd Best veel geld gespendeerd, en 99% van de tijd onbruikbaar!! Grrr..

Ik had inderdaad al begrepen dat er een risico is met houtsnippers, dat die met het verteren voor een glibberige, vieze laag kunnen zorgen. Alhoewel ik toch ook al veel positieve reacties heb gelezen over houtsnippers: men zegt dan dat het verteert maar dat er door het aan te vullen geen problemen komen. Het lijkt haast ook wel dat het er ook maar net aan ligt hoe de plaatselijke ligging is, wat voor plaatselijke bodem er is, en wat er gebruikt is als bodem voor de bak, welke houtsoort, etc... Ik had zo gehoopt dat het verteren van schors niet voor viezigheid zou zorgen...

Ik snapte uiteraad al dat schors ook zou verteren, en er wellicht jaarlijks een bepaalde hoeveelheid aangevuld zou moeten worden. Gezien de redelijk aantrekkelijke prijs is dat niet zo bezwaarlijk, vind ik. Zolang dat verteren maar geen vieze rotzooi geeft en mits je niet ieder jaar al je schors kwijt bent en je inderdaad binnen de kortste keren eindigt met een compostbak ipv een rijbak...

Ik had al eerder gezien dat sommigen van jullie zulke goede resultaten geboekt hebben met voorgedroogde houtsnippers, kokosvezels, tapijtsnippers etc. Ik ben erg blij voor jullie!
Maar... zelf woon ik in Midden-Frankrijk en vooralsnog lukt het me niet om hier een leverancier te vinden van soortgelijke producten. Vandaar dat ik gisteren zo blij was om in een tuincentrum zakken schorsstukjes te zien.... en dacht: als dat nou eens een oplossing kon zijn....

Wat ik eerder al wel kon vinden was een soort rubberstukjes... zie http://www.coposud.com/francais/produits.htm#copoplast
Wat ik jammer vind is dat het dan minder milieuvriendelijk is, en je ook gelijk over duizenden euros praat. Bovendien is de leverancier niet echt communicatief, weigert ie een kleine hoeveelheid op te sturen zodat we eens even kunnen kijken hoe het er in het echt uitziet, aanvoelt, etc. Dus ik heb niet echt zin om die meneer zijn portemonnee te spekken... Maar misschien zal ik geen andere keus hebben...?

Het eerste probleem van onze bak is dat het zand geen grip en stabiliteit biedt, waarschijnlijk doordat het zand te grofkorrelig is. Vergelijk het met lopen op een heel droog zandstrand, het zand blijft dan ook niet onder je voeten zitten met als gevolg dat je weinig grip hebt en wegglijdt of dieper in het zand zakt en dergelijke, vooral als je stevig door probeert te lopen.
We hebben al wel geprobeerd om de zandlaag minder dik te maken (tot zelfs heel dun), maar dan pakken de hoeven er doorheen en komen ze op de spekgladde superzware kleigrond terecht die eronder zit. In de zomer als het lange tijd héél heet en droog is, gaat dat nog wel een beetje. Dan klinkt het bijna alsof we op het asfalt lopen, maar goed... is weer goed voor het hoefmechanisme zullen we maar zeggen.
Wanneer er hevige regenval is, blijft het ook wel heel erg lang (veel te) nat, alhoewel het toch het hoogst gelegen stuk grond van ons perceel is mét nota bene een dieper gelegen sloot aan twee kanten ervan... (ra ra....??!!). Gelukkig hebben wij een hangar waar we dan in kunnen trainen en rijden, maar liever werken we natuurlijk buiten. De buitenritten en bosritten zijn nog even niet zo'n optie, omdat onze paarden nog jong zijn. Het gaat nu dus nog meer om grondwerk, loswerken, beetje longeren, veel spelen, en af en toe een heel klein beetje rijden. Maar we kunnen daarvoor bijna nooit de buitenbak gebruiken, tot mijn grote ergernis. Nou, nu zijn we zover verhuisd om in een prachtige omgeving te wonen, en dan beland je hele middagen met je paarden in een hangar... dat was nou ook niet echt de bedoeling

Eerste prioriteit is daarom: stabiliteit in de bodem zien te krijgen. Hopelijk door iets door het al aanwezige zand te kunnen mengen. Lijkt me het meest praktisch en ook financieel het meest aantrekkelijk. En als dat tegelijkertijd iets kan doen aan het vochtprobleem, zodat de bak optimaal te gebruiken is, dan zou dat natuurlijk helemaal mooi zijn.

Nog tips, suggesties, opmerkingen?

Overigens, door het commentaar van Pien bedacht ik me ineens dat het gebruik van schors voor het maken van looppaden (voor mensen dan) ook wel een héél goed idee is! Zou een heleboel 'survival-en' schelen als ik van het huis naar de hangar 'loop' tijdens de winterperiode... (lees: glij, struikel, tot mijn enkels in het water en de blubber zakkend, etc) Dat ik dat nou zelf niet had kunnen bedenken

Jolanda Linders schreef op woensdag 16 januari 2008, 22:44:


wat ik heb gehoord en gezien, is dat boomschors een hele pap wordt als het nat is, eigenlijk nog erger als zand, zou het dus niet echt aanraden.

Jolanda Linders schreef op donderdag 17 januari 2008, 19:57:


De buitenritten en bosritten zijn

Euh ???? Ik werk net omgekeerd alle zadelmakkers gaan "eerst" met mij de straat/bos/heide op en daarna wordt er verder gewerkt in de piste of weide. Mijn prioriteit ligt in buitenritten en volledige inzetbaarheid op de openbare weg . Leeftijd heeft hier omzeggens niets mee te maken wel je trainingsschema .

jo schreef op donderdag 17 januari 2008, 15:41:


Nog niet, vooral veel water en ik hou nogal van strenge winters, vandaar m'n ergernis.

jan seykens schreef op donderdag 17 januari 2008, 20:19:


Bijkomend voordeel : als je les komt volgen zweet je niet zo snel, als je moet aangalloperen ! !

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 17 januari 2008, 20:07:


Ja, je hebt gelijk, ik zeg het niet zo duidelijk. Natuurlijk gaan ze mee naar buiten, wandelen, naast de fiets, het bos in, etc.
De bodem van de weilanden vind ik zelf hier minder geschikt (erg ongelijk, veel keien en dergelijke), het kan wel (en we doen het ook wel), maar heeft niet mijn voorkeur.
Dus naast alle 'mogelijkheden' die er wél zijn, heb ik toch wel graag de mogelijkheid om op een prettige bodem (en thuis) te kunnen trainen.

Jolanda Linders schreef op donderdag 17 januari 2008, 20:22:


Okay , ieder zijn voorkeur .Geef mij maar de weidse vrijheid eerder dan een proper rechthoekig bakske . EN de meeste paardjes delen mijn mening , denk ik .

Mijn 1.40 m hoge Tinkermerrie is 8 maanden drachtig.

Van de lucht wordt zij al dik. Zij zou in theorie flink wat moeten gaan eten om haar veulen te voeden, maar 3 kg. hooi krijgt zij niet eens op.
Zij loopt wel op 2 ha. wei met 8 andere paarden. Hij lijkt kaal, maar misschien haalt zij daar toch nog iets af? Zelfs nu is ze nog te dik.

Ik maak me bezorgd of zij wel voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt voor het veulen.
Wel is ze onder het zadel nog steeds even voorwaarts als altijd.
Ik weet niet of dat wat zegt, want ze is een paardje dat blijft gaan tot ze er bij neervalt.
Wie kan me raad geven?

Ik heb vandaag gelezen (bij de paardendrogist onderwerp ontwormen) dat er een wetswijzing heeft plaats gevonden omtrent aanschaffen van ontwormpasta in Nederland.
Ontwormpasta schijnt vanaf 1 juli 2008 alleen op recept van de dierenarts verkrijgbaar te zijn.

Wisten jullie dit al of ben ik de enige??????

Patricia ter Haar schreef op donderdag 17 januari 2008, 21:07:


Dit was al lange tijd bekend, zeker al een jaar.
Tja... het wordt wat lastig.... en duur waarschijnlijk....

Met een beetje pech mag je het straks nog niet meer zelf toedienen ook....opdat er geen resistente wormen komen.... let maar op !

Zijn dit oa. de gevolgen van mensen die zelf gaan expirimenteren met verdunde zaken enzo ?

Nick

Ja, was bij mijn weten al een tijdje bekend toen ik het begin vorig jaar hoorde direct maar even ingeslagen. Al doen we ontwormen wel op basis van eitelling bij het woud. Wel even de houdbaarheid datum checken voor dat je ze koopt, ik koop bij agradi vooral de noromectin (ivermectine) die is redelijk geprijsd en die ik heb ontvangen goed tot juni 2010. We hebben meerdere paarden en anders kan ik ze altijd kwijt bij vrienden met paarden in de buurt. Ik verwacht dat de prijs wel omhoog zal gaan als ze enkel nog bij de dierenarts (na consult) verkrijgbaar zijn. Ik ben zeker niet tegen de regeling dat ze niet zo eenvoudig meer verkrijgbaar zijn, de onzin van alle paarden (inclusief paarden die nooit op de wei komen) standaard om de 8 weken ontwormen is natuurlijk leuk geweest voor de farmaceutische industrie maar voor de rest is iedereen er alleen maar slechter van geworden (resistentie/onnodige belasting van de gezondheid/financieel etc.)

In duitsland is het al jaren niet zomaar in de winkel verkrijgbaar en in Engeland hebben ze het zo opgelost dat medewerkers van een ruitershopzaak die aangesloten is bij de BETA (British Equestrian Trade Association) een cursus kan volgen mbt tot ontwormen en dan gecertificeerd wordt om deze te mogen verkopen. Je herkent dan de ruitersportzaak aan de stikker van de BETA op de deur. Mischien willen ze daar hier in de toekomst ook heen of zal de dierenarts na telefonisch contact ze klaar leggen bij de balie. Officieel moet een dierenarts volgens mij diagnose stellen voordat hij het mag uitschrijven als geneesmiddel dat wordt dan nog een dure grap.

Wie kent het boekje van Nicolette Hebing over zomerexceem en wat vind je ervan?
Ze belooft dat in dit boekje het voedingsrecept staat dat binnen een week het paard van de jeuk verlost.

http://nicolette.hebing.net/index.php?option=com_content&task=view&id=26&Itemid=41

T'is toch weer 25 euro.

groet,

Moniek

Moniek schreef op donderdag 17 januari 2008, 21:33:


Ik heb het boekje niet gelezen, maar geen jeuk meer na een week lijkt mij wel erg straf!! Het zou wel kunnen natuurlijk...
Ik heb ook een paard met zomereczeem en ze staat altijd buiten. Sinds ik haar enkel ruwvoer geef en ze niet meer behandel met het ene zalfje na het andere gaat het al veel beter. Misschien moet je dat ook eens proberen? Wel nog geen resultaten verwachten na een week

Groetjes

marjolijn schreef op donderdag 17 januari 2008, 12:55:


Vanmiddag nog iemand verbaasd laten staan. De cue laten zien voor 'kijken voor draf" Naar hem kijken en schouder iets naar voren is "draf".
Niet geleerd met druk geven , niet geleerd met druk laten vallen.
Gewoon mijn pas iets versnellen , naar hem kijken en wachten tot hij zijn pas ook versneld. Jes! Via sneller stappen , kijken naar hem, samen in draf.... Jes.
In een paar keer was vanuit een normaal wandel tempo het omkijken de cue voor draf, terwijl ik hetzelfde tempo bleef lopen.
Hij zag weer een kans om mij jes te laten zeggen terwijl hij bewust zijn tempo verlaagde om achter me te komen. hij moest alleen even wachten tot ik omkeek en mn schouder vooruit bracht.
Nu had ik dat ook aan kunnen leren door wat druk op het touw te zetten en op hetzelfde moment dat ik jeste de druk laten vallen.
Dan is het simpelweg een dubbele markering voor "dat is goed, dat is wat ik wil zien" En daarna de beloning. Niet verwarrend, maar nog duidelijker.
Ik doe dat niet omdat ik het liefst positief aanleer.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction