't Is gek, ik ben natuurlijk al veel vaker met hem alleen buiten geweest, alleen na de verhuis nog nooit zo lang. En een "veilig" rondje ging vorige week nog prima.
Hoofd opzij trekken (met kracht dan) kan ik op dit moment niet.
Dit was geen schrik, hij is voor aan arabier ook vrij lui en cool, zal gewoonlijk ook eerder ter plekke schrikken, of een paar sprongen maken, maar ik heb hem eigenlijk altijd binnen de 10 seconden terug.
Nu ik er verder over nadenk, was het eerder stress, een opeenvolging van kleine spanningen waarbij de laatste helling af (met losse stenen) de druppel was die de emmer deed overlopen. En eens in galop vertrokken gewoon de adrenaline
. En het plezier in het rennen dnek ik.
Gekke is alleen dat ik de kleine voorafgaande signalen echt gemist heb, en i heb toch echt wel het gevoel mijnheertje al wat te kennen ondertussen, het is echt een aan-uit paardje soms.
Meegaan heb ik ook geprobeerd, vooral het eerste stuk op het smalle bospaadje met de takken. Gewoon losse teugel en alleen met gewicht wat sturen om de ergste takken te vermijden. Maar je kan niet blijven meegaan, er zijn helaas ook wegen en andere weggebruikers.
Ik zou wel een soot westernstop willen intrainen... Vorige week op Dixie nog getest, Conny en Piablo galopeerder voorop, ik kwam er achteraan op niet-zo-snelle Dixie, voor zijn doen in echt snelle galop, toen ik "woa" zei ging hij gewoon op zijn kont zitten, ook al galopeerde de rest gewoon verder.
Lijkt me fysisch ook beter dan de
one-rein stop.
Hmm... eens goed over denken en dan een Plan maken om het hem aan te leren.
Of toch de one-rein er opnieuw in conditioneren?
Warboel
