lies zondag schreef op donderdag 17 januari 2008, 9:57:

Kunnen voorgedroogde houtsnippers niet nat worden dan? Dat klinkt alsof er iets heel chemisch mee is uitgehaald. Is het afval van de wolmaniseerboer misschien?

PaardEnSchool schreef op woensdag 16 januari 2008, 22:19:


Nu weer het lymfestelsel. Dat stoort me dus, het is jeuk, hup ook maar een darmkwaal, en ja hoor nu het lymfestelsel.

Erdnuss Friedrich schreef op donderdag 17 januari 2008, 10:32:


Wat wel eens schijnt te helpen -ik ken een oude merrie bij wie dat soelaas bood- is een plak stro per dag geven.

Eva Saegerman schreef op donderdag 17 januari 2008, 10:06:



Antepetant...Het was toch antepetant?!

Gr Esther

Herman schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:05:


Ow, Herman, g e w e l d i g !!!!!!! Die Playmobieler op het eind bakt er ook niks van. Moet ze maar niet zonodig met een ijslander willen springen.

Pien

Herman schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:05:


heeee! ik ken dié madamme!

Ik heb dus een shetje, een ruin van nu 9 jaar oud. Tot voorkort stond hij samen met nog 2 shetjes en een fries stond. Helaas kreeg hij last van hoefbevangenheid. Gelukkig waren we er op tijd bij en is hij meteen van het gras gehaald. Na geruime tijd, toen hij weer prima liep, hebben we heel langzaam aan weer geprobeerd om hem op het gras te zetten. Helaas is dit niet gelukt, tot twee keer toe ging het weer mis en kreeg hij weer last van die hoefbevangenheid. We besloten een paddock te maken, met zand, waar hij dus vervolgens in stond. Af en toe mocht hij wel aan de hand grazen. Het probleem is alleen dat hij erg gefrustreerd is door het feit dat hij geen gras mag. Soms reageerd hij deze frustratie ook af op de andere pony's. Is er iemand die ervaring heeft met hoefbevangen pony's en hier misschien een oplossing voor heeft?

Spirithorses schreef op woensdag 16 januari 2008, 23:02:


Omdat de release DE beloning is. Directer en helderder kan niet.
Typisch iets waarbij clickeren en voedselbelonen niets toevoegd, maar het (zeker bij slechte timing - en dat komt vaak voor) alleen maar verwarrend maakt.

Bovendien - maar nu begeef ik me op glad ijs en zou ik het eigenlijk meer ter discussie willen stellen - heb ik het idee dat bij de beloning van de release het paard het principe leert en dat bij clickeren het paard leert dat de baas het fijn vindt.
"Als ik meegeef houdt die druk op mijn kop op" tegenover "als ik meegeef krijg ik van de baas een snoepje".

Dat zou het risico kunnen inhouden dat als de baas er niet bij is gewoon doorgetrokken wordt als ze vastkomen te zitten en het is nu juist zo belangrijk dat ze leren dat het ALTIJD veiliger is om mee te geven.

Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik niet zeker weet maar denk...

Wil schreef op donderdag 17 januari 2008, 1:04:


Ik bedoel het eerste .
Het punt waar de zool naast de straal ligt.
in het geval van de straalgroeven

Bij de straalpunt bedoel ik het tweede: een lineaal over de zool en vandaar het diepste punt meten, net voor of net naast de straal. NIET over een eventueel langere hoefwand!

Kom op dames en heren! ff meten! Er kunnen best heel interessante gegevens uitkomen, zoveel werk is het niet!
Als et nou regende.....

Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf!

Geertje schreef op donderdag 17 januari 2008, 7:49:


Sceptisch is prima, weerstand tegen iets "onbekends" is een minder vrije opstelling, wat het bij jouw is mag je zelf weten en uitzoeken. Die 2 worden nogal eens door elkaar gehaald, hoe meer scepsis hoe beter, dat drijft elke ontwikkeling, weerstand tegen iets "onbekends" remt nieuwe ontwikkelingen. Das nogal een verschil. Beide hebben hun eigen voordelen natuurlijk.

Rauw en onbewerkt rauw eten zijn ook 2 verschillende dingen. Alles wat niet verhit is boven de 40 graden, kan je rauw noemen. En zo eet en drink ik voor meer dan 90 procent. Tekorten lijkt me niet. Het enige dat ik niet eet (zoals anderen) is brood, pasta's en aardappels, zetmeel dus. Appels eet ik echter veel en is de natuurljke vervanger, verder zitten in mijn dagelijkse studentenhaver ook veel zetmeel. Tekorten zijn verder onmogelijk dacht ik zo, omdat ik juist alles eet, wat algemeen aangeraden wordt om gezonder te gaan eten: meer fruit, meer groente en meer vis. En dat rauw hogere voedingswaardes heeft dan gekookt is ook onomstreden.

Dan blijft over, de verteerbaarheid?
De Chineese voedingsleer is fel tegen rauw.
Ik ben dan ook eens naar een docent/therapeut chineese geneeskunst geweest. Toen hij mijn verhaal hoorde zei hij dat ik mijn eigen graf aan het graven was. Zéér onverstandig, ons verteringsstelsel zou daar niet mee om kunnen gaan. Toen ging hij mij onderzoeken en concludeerde dat ik heel gezond was en goed funktionerende organen had, en een zeer rustig spijsveterings systeem. Hij zei: "Zo zie je maar dat die chinezen ook niet alles weten, en het mis kunnen hebben, althans bij jou".

Mocht je op de universiteit mij eens helemaal goed willen onderzoeken, dan ben ik ook nieuwsgierig naar de bevestiging van mijn vermoedens.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:29:


Okay, Piet, de maten van Froukje (heb je alleen niet veel aan, hé)

RV Buitenzijde: 34 mm
RV Binnenzijde: 32 mm
RV Punt straal: 5,5 mm

LV Buitenzijde: 25 mm
LV Binnenzijde: 25 mm
LV Punt straal: 4,5 mm

RA Buitenzijde: 23 mm
RA Binnenzijde: 22 mm
RA Punt straal: 6 mm

LA Buitenzijde: 23 mm
LA Binnenzijde: 23 mm
LA Punt straal: 8,5 mm

Ik zal het handige meetding aan John vragen, vanavond, dan zal ik de hoeven van Willem ook opmeten, die loopt over iedere ondergrond goed.

Els.

Eva Saegerman schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:18:




Els

Christel Provaas schreef op woensdag 16 januari 2008, 18:30:

Ja, grasmoksmurfen bestaan zeer zeker. En stromoksmurfen en zandmoksmurfen. En houtsnippermoksmurfen.

Voordat je mok gaat behandelen is het wel handig om te weten met wat voor soort mok je te maken hebt. Bij mok veroorzaakt door mijten kun je smeren en peuteren tot je een ons weegt, maar als je die beesten niet wegwerkt gaat het nooit over.
Mok veroorzaakt door verweking moet je weer heel anders behandelen.

marjolijn schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:26:




Tja, er wordt altijd over het hoofd gezien dat het gaat om iets aanleren en dat het de klik is die leert.
De (voer) beloning is er om die klik nog liever te willen horen. Om je baas zoveel mogelijk klikken te laten maken.

Aanleggen van een been, laten weg vallen van druk, bij bv een beenhulp, betekent helemaal niets.
Het is nuttig als een paard snapt WAAROM je dat doet.
Je clikkert om het paard zelf te laten ontdekken dat jouw been een bedoeling heeft en dat je dan bepaald gedrag wil zien.
Je zet iets op cue.
Eenmaal aangeleerd dat je met het laten wegvallen van druk of met je stem, of als je in je neus peutert. iets bedoelt, is er geen nut meer om te clikkeren. .
Dan druk je, roept wat of peutert en je paard zal het doen, omdat het met clikkeren is aangeleerd.

Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf!