Fred schreef op vrijdag 11 januari 2008, 15:29:


Nog nooit jonge anorexia-patientjes gezien Fred? Toevallig ken ik er eentje, mee op kot gezeten. Toestand was uiteindelijk wel stabiel, meisje was toen 21 maar zag eruit als een 12-jarige. Haar eetgewoontes waren nog niet wat het moest zijn, ouders hadden ook RX-en gevraagd en wat bleek: alle groeischijven nog open. Moest ze weer normaal beginnen eten, dan zou ze verder gaan groeien...

Wat betreft erfelijk zijn of niet, buiten de genen spelen er ook nog andere dingen mee hoor. Maternale effecten bevoorbeeld, het leven in de moeder ook dus. Misschien heeft dat er wel mee te maken Pien?
Congenitaal(aangeboren) is immers niet altijd hetzelfde als erfelijk.

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


Mmm, echt interessant allemaal, maar ik denk toch dat we op 't verkeerde spoor zijn. Zijn fractie terugtrekken heeft denk ik, niks te maken met z'n kniebanden of pezen oid. Heb wederom goed opgelet toen ze (in zwiepende wind met striemende regen) naar de hangaar terug peerdden, hij galoppeert idd op het tegenoverliggende been (links doet ie er raar mee, hij galoppeert op rechts) en wanneer hij stapt, gaat het heel normaal, dan opeens, in een flits, trekt ie die poot omhoog, alsof ie wordt gestoken.....en loopt dan gewoon verder......heb net z'n hele hoef onderzocht, naar een evt. punctiewond (doorn oid) maar kon niks vinden..........maar er was een pietsie warmer plekje net boven de kroonrand, binnenkant voet........misschien m'n verbeelding en ik vind z'n reactie ook zo vreemd mocht het een abces zijn of zo, hij mankt verder absoluut niet. Met de andere (Talek) is alles weer in orde, doet weer lekker lelijk en pest iedereen, mij incluis!! Héérlijk, zo zie ik 'm liever! Hij poepte ook weer, als vanouds bijna op commando! Als sla je me dood, kan er niet naar gissen wat ie nou gehad heeft. Die witte houdt ik in de gaten, als 't iets met z'n hoef of pols (heet dat zo, daar? net boven de hoef?) te maken heeft, ga ik verder op 't hn forum!
Caatje

charlot van r schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:20:


Super Charlotte!! Je bent echt op de goede weg, stug doorgaan en straks, onder het zadel, hetzelfde principe handhaven. Jij bent de leider, jij geeft aan wat mag en wanneer, hoe snel ze mag of moet , je mag eigenlijk geen tegenspraak van haar accepteren. Klinkt misschien heel strict maar ze neemt het anders meteen weer over. Ik denk niet dat je het moet beschouwen als dominantie, je hebt haar respect nog niet gewonnen. En, Parelli hééft wel gelijk wanneer hij zegt "respect is moeilijk te krijgen en makkelijk te verliezen" Kijk maar naar paarden onderling, er is er altijd wel ééntje die elke keer weer probeert die leidersplek te veroveren, maar hij moet het respect krijgen vd anderen voor het zover is. En vooral omdat jouw paard alleen staat, ben jij gewoon diegene op wie ze dat kan proberen. Jij moet sterk in je schoenen blijven staan en voet bij stuk houden, standvastig blijven zonder agressie! Succes!
Caatje

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:23:


Dat zei ik dus Ik geloof niet in erfelijk bij hem.
Spirit is 13 maanden (2 hele maanden langer dan normaal) in de buik van zijn moeder blijven zitten en toen hij geboren werd was hij heel dun. Wij dachten dat hij de tijd dus hard nodig gehad had want als hij eerder geboren was had hij het niet overleefd. Nú denken we dat hij zo dun was omdat de placenta waarschijnlijk 'op' was. Moeder was niet helemaal lekker tijdens de dracht, gestressed enzo (zo hebben wij haar gekocht).

Kijk maar; een van de eerste foto's na zijn geboorte (de vijfde foto): http://www.spirithorses.be/spirit.html

Groet, Pien

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


hehe, jouw uitleg is wel euhm - professioneler...
Wilde de link eens aanklikken maar werkt niet...

Uit leesmodus:

DUIM, DUIM, DUIM