Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 14:36:


In Eva's geval heeft ze dat van mij overgenomen
Engels is redelijk de voertaal bij westernrijden, bovendien heb ik het op z'n Amerikaans geleerd. Soms weet ik niet eens de Nederlandse woorden zo zit het erin gegraveerd.

Groet, Pien

Gerrie Brouwer schreef op vrijdag 11 januari 2008, 15:29:


Officieel is het niet voor mensen goedgekeurd maar voor consumptie door dieren, of er verschil is met magnesium voor mensen weten we niet (behalve dan de prijs ). Wij mogen het niet anders verkopen dan als supplement voor dieren.

Hoi Nathalie,

Fijn om te lezen dat het nog steeds de goede kan top gaat met Cesar.
Wanneer mag hij weer naar huis? Is daar alwat over bekend?
Wordt dan hard werken om hem weer op gewicht te krijgen denk ik zo. Zielig he als ze zo afvallen, naar om te zien.

Sterkte weer!

Spirithorses schreef op vrijdag 11 januari 2008, 16:41:

Nee dat snap ik wel! Was ook meer om aan te geven dat ALS je zekerheid wil...
Een kennis had jaren geleden een 2-jarige lusitanohengst, een brede beer van een paard die geröntgend moest worden om een of andere reden, ca. 1.50 dus we verwachtten dat dat een heel gebouw zou gaan worden. De da liet echter op de foto's zien dat de groeischijven praktisch gesloten waren en waarschuwde dat hij niet veel groter zou worden. Twee jaar! En dan al praktisch uitgegroeid in de hoogte! Hij bleek gelijk te krijgen, er kwam nog maar een fractie bij.

Geertje schreef op vrijdag 11 januari 2008, 11:57:


Hai Meiden,ik heb arabier van nu 1.60 mtr. ouders zijn 1.45 en 1.55.
Volle zus is 1.47.
Hij is gecastereerd op zijn 2,5 jaar en juist de laatste jaren groeit hij nog door.
Nu is hij 6,5 jaar oud.

Groet Conny

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 11 januari 2008, 16:21:


Hopelijk had je je schaatsen aangetrokken!

De kruisbanden zitten net zoals bij de mens IN de knie.

De banden waar jij het over hebt zijn de 'rechte patellabanden', die aan de knieschijf vasthangen dus. Bij te losse banden, of te ondiepe groeve waar de knieschijf moet doorglijden, bestaat er een kans dat de knie op 'slot springt'. Er ontstaat dan een 'luxatie' van het gewricht, de knieschijf blijft als het ware haken. De knie schiet meestal wel terug los bij een pas achterwaarts gaan.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 11 januari 2008, 13:59:


Ja inderdaad! vandaag weer een wandeling gemaakt! ben er fel op aan het oefenen! deze keer met de goede voornemens:
ik doe haar halster aan en lang touw en we zijn klaar. Ik moet de draden er eerst voor open doen, meestal krijg ik een duw of een veeg. Dat deed ze dus nu weer, ik heb er opgereageerd door ze direct naar achter te doen, en bleef gewoon staan te wachten op wat ze zou doen. Ze begon te likken. Is wel een goed teken.
Wanneer ze nu staakte: we waren nog maar gewoon op de stenen naast onze garage en staakte ze al!! Terwijl ze niet echt bang was, gewoon promt blijven staan. Ik heb weer dezelfde methode toegepast op het wachten maar met geen los touw. komt ze af dan beloont ze haarzelf. De normale staakplaats stopte ze al niet meer, ik was draf, stap, draf, stap,... oefeningen aan het doen. Ik laat ze voorlopig enkel toe dat ze rechts en een beetje achter me loopt. Als ze volledig naast me loopt, zou ze al snel het voortouw nemen. Normaal in draf als ze verschiet, of als er paarden aankomen gelopen, neemt ze direct het voortouw, nu niet!!
Ze liep de hele tijd met haar oren niet kwaad maar ook niet naarvoorkijkend alsof er elk moment iets uit de gracht gaat springen, eerder luisterend, ook haar hoofd ging naar beneden. Zo heb ik ze nog nooit zien lopen. Ik denk dat ze het begint te begrijpen. Ik kon nu ook op meer plaatsen lopen dan anders.
Het is wel niet gemakkelijk, want in het begin probeerde ze bij alles om toch maar haar zin te hebben.
ik wil dit onder zadel ook bereiken. Alleen weet ik niet direct hoe ik dat dan moet doen. Hoe ziet ze het leiderschap dan??
Ik wist wel dat ze dominat was, maar zo dominant!! Als een ander paardje aan haar wil ruiken of zij aan een ander paard ruikt, kapt ze direct, wijst dit ook op dominatie?

Fred schreef op vrijdag 11 januari 2008, 15:29:


Nog nooit jonge anorexia-patientjes gezien Fred? Toevallig ken ik er eentje, mee op kot gezeten. Toestand was uiteindelijk wel stabiel, meisje was toen 21 maar zag eruit als een 12-jarige. Haar eetgewoontes waren nog niet wat het moest zijn, ouders hadden ook RX-en gevraagd en wat bleek: alle groeischijven nog open. Moest ze weer normaal beginnen eten, dan zou ze verder gaan groeien...

Wat betreft erfelijk zijn of niet, buiten de genen spelen er ook nog andere dingen mee hoor. Maternale effecten bevoorbeeld, het leven in de moeder ook dus. Misschien heeft dat er wel mee te maken Pien?
Congenitaal(aangeboren) is immers niet altijd hetzelfde als erfelijk.

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


Mmm, echt interessant allemaal, maar ik denk toch dat we op 't verkeerde spoor zijn. Zijn fractie terugtrekken heeft denk ik, niks te maken met z'n kniebanden of pezen oid. Heb wederom goed opgelet toen ze (in zwiepende wind met striemende regen) naar de hangaar terug peerdden, hij galoppeert idd op het tegenoverliggende been (links doet ie er raar mee, hij galoppeert op rechts) en wanneer hij stapt, gaat het heel normaal, dan opeens, in een flits, trekt ie die poot omhoog, alsof ie wordt gestoken.....en loopt dan gewoon verder......heb net z'n hele hoef onderzocht, naar een evt. punctiewond (doorn oid) maar kon niks vinden..........maar er was een pietsie warmer plekje net boven de kroonrand, binnenkant voet........misschien m'n verbeelding en ik vind z'n reactie ook zo vreemd mocht het een abces zijn of zo, hij mankt verder absoluut niet. Met de andere (Talek) is alles weer in orde, doet weer lekker lelijk en pest iedereen, mij incluis!! Héérlijk, zo zie ik 'm liever! Hij poepte ook weer, als vanouds bijna op commando! Als sla je me dood, kan er niet naar gissen wat ie nou gehad heeft. Die witte houdt ik in de gaten, als 't iets met z'n hoef of pols (heet dat zo, daar? net boven de hoef?) te maken heeft, ga ik verder op 't hn forum!
Caatje

charlot van r schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:20:


Super Charlotte!! Je bent echt op de goede weg, stug doorgaan en straks, onder het zadel, hetzelfde principe handhaven. Jij bent de leider, jij geeft aan wat mag en wanneer, hoe snel ze mag of moet , je mag eigenlijk geen tegenspraak van haar accepteren. Klinkt misschien heel strict maar ze neemt het anders meteen weer over. Ik denk niet dat je het moet beschouwen als dominantie, je hebt haar respect nog niet gewonnen. En, Parelli hééft wel gelijk wanneer hij zegt "respect is moeilijk te krijgen en makkelijk te verliezen" Kijk maar naar paarden onderling, er is er altijd wel ééntje die elke keer weer probeert die leidersplek te veroveren, maar hij moet het respect krijgen vd anderen voor het zover is. En vooral omdat jouw paard alleen staat, ben jij gewoon diegene op wie ze dat kan proberen. Jij moet sterk in je schoenen blijven staan en voet bij stuk houden, standvastig blijven zonder agressie! Succes!
Caatje

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:23:


Dat zei ik dus Ik geloof niet in erfelijk bij hem.
Spirit is 13 maanden (2 hele maanden langer dan normaal) in de buik van zijn moeder blijven zitten en toen hij geboren werd was hij heel dun. Wij dachten dat hij de tijd dus hard nodig gehad had want als hij eerder geboren was had hij het niet overleefd. Nú denken we dat hij zo dun was omdat de placenta waarschijnlijk 'op' was. Moeder was niet helemaal lekker tijdens de dracht, gestressed enzo (zo hebben wij haar gekocht).

Kijk maar; een van de eerste foto's na zijn geboorte (de vijfde foto): http://www.spirithorses.be/spirit.html

Groet, Pien

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 11 januari 2008, 17:12:


hehe, jouw uitleg is wel euhm - professioneler...
Wilde de link eens aanklikken maar werkt niet...

Uit leesmodus:

DUIM, DUIM, DUIM