Amai, jullie reageren allemaal snel. Ik zit helaas (in tegenstelling tot Eva) niet alleen op een bureau en had de laten. Heb op die acht uur heel wat reacties gemist! Ik weet niet hoe ik hier jullie voorgaande teksten moet knippen en plakken, en ga dus in het wilde weg proberen antwoorden op al die vragen:
Ten eerste: Maia is inderdaad niet mijn paard. Het is een paard dat bij Eva op de wei staat maar eigenlijk een andere eigenaar heeft. Omdat Maia door de draad lijkt te gaan als Queenie en Beereke weg zijn EN omdat de wettige eigenaar zo min mogelijk meegaat, ga ik mee met Maia (voor alle duidelijkheid: de wettige eigenaar is hiervan op de hoogte).
Ten tweede: ik ben sinds enkele weken zo een beetje aan't clickeren met Maia, zowel op de grond als bovenop haar. Dit lijkt toch wel effect te hebben. Daarnaast ben ik ook leidoefeningen gaan doen. En volgens mij hebben we vooral hiermee toch wel redelijk wat vooruitgang geboekt. Langzaam aan begint er toch wel een mini-bandje te groeien tussen ons. Bijvoorbeeld: Als we gedaan hebben met rijden blijft Maia nu mooi rond mij (lees ons) hangen. Vroeger zou ze dat nooit gedaan hebben. Dat was aankomen in de wei en weg. Wat uiteindelijk ook de wettelijke eigenaar zelf deed. Ik heb zelf een beetje de indruk (maar misschien ben ik gewoon een romanticus) dat ook Queenie nu aanvaard dat ik voor Maia kom. Als ik vroeger alleen naar de wei ging om een beetje met Maia te clickeren kon ik amper bij haar geraken omdat Queenie zich er steeds tussen mengde. Het was ongelofelijk om te zien hoe zij er in sloeg steeds perfect tussen mij en Maia te blijven bewegen zodat ik echt niet bij haar geraakte en ondertussen Maia zo ver mogelijk wegjaarde. Nu doet ze dat niet meer, of toch veel minder. De nodige vertrouwensband waar jullie van spreken, en waarmee ik ook volledig akkoord ben, is nog maar heel pril doch groeiende, naar mijn mening.
Ten derde: Ik ben toch wel een beetje bezorgd met Maia te galopperen, omdat zij nogal hevig is. Eens ze vertrokken is, geeft ze zich volledig. Op dit moment ben ik volop aan het oefenen haar in stap direct te doen stilstaan (met voedselbeloning, hoewel ze die niet altijd hoeft. De grootste beloning is eigenlijk terug mogen stappen en eigenlijk liefst van al draven). Daarnaast oefenen we er ook op dat ze pas in draf gaat als ik het haar vraag. En nog eens daarnaast oefenen we op stop in draf maar vooral ook dat ze draaft op het tempo dat ik haar vraag. Ik schreef reeds wat mijn bevinding daarbij is. Ik mag ze alleszins niet heel lang aan een stuk laten draven want dan wordt het een pak moeilijker. We oefenen dus in stukjes. (trouwens Charlot, ik geloof dat je steeds je paard zijn aandacht bij jou kan houden door regelmatig iets van haar te vragen. Ik probeer dat ook te doen met Maia. Ook al stappen we gewoon. Dan laat ik haar eens
wijken voor druk, of op een wei stappen,... Dan schrikken ze zo niet dat er plots nen mens op zit
)
Nu denk ik dat ik weet wat er gaat volgen: Blijde, dan moet je nog niet galopperen. Klopt helemaal, denk ik, als het over Maia gaat. Maar dat wil volgens mij niet zeggen dat ik het galopperen op zich niet moet leren. Neem nu dat we de baan opgaan en door één of andere reden gaat ze in gallop, dan wil ik er niet van liggen. Hoewel ondertussen is gebleken dat het me lukt om enkele meters te blijven zitten en haar terug stil te krijgen (met hulp van Queenie, helaas). Plus, als ik met Maia wil beginnen galopperen en haar dan wil leren om het gemak te galopperen en te stoppen als ik haar dat vraag, dan lijkt het me comfortabeler al een paar keer gegaloppeerd te hebben. De wettige eigenaar gaat het haar alvast niet leren want zij durft met moeite met Maia in gallop te gaan. Als ik met Maia galoppeer, wil ik het goed doen. voor wat ik er van ken: Maia lijkt vaak op de voorhand te galopperen en ook daar moet ik dan toch aandacht voor hebben, niet?
Ten vierde: wat de bit -
bitloos discussie betreft. Ik heb geen enkele ervaring met rijden met bit (misschien 3 keer gedaan). Ik baseer mijn visie gewoon op wat ik zie. Ik kan me meestal niet van de indruk ontdoen dat het paard een ongelofelijke hekel heeft aan dat stuk ijzer in zijn mond. Vaak zie je ze met hun mond trekken om toch maar een beetje ruimte te kunnen krijgen. De ervaring die ik die 3 keer had in die manege was heel negatief. Zo goed als iedereen reed daar met sporen en zweep. En de meesten ook met martingaal. Daarnaast liepen daar manegepaardjes rond die schaafwonden hadden op hun rug door de wrijving met het zadel, en maar blijven rijden! En dit alles heeft natuurlijk mijn mening over maneges sterk beïnvloed. Ik heb toen beslist dat het of niet rijden zou zijn of paard natuurlijk rijden. En gelukkig met Eva haar hulp en geduld is het dat laatste geworden.
Door zowel de met bit als bitloze rijders wordt er beweerd dat er geen enkel verschil is tussen rijden MET bit en
BITLOOS rijden. DUS... lijkt het me logischer gewoon
bitloos te rijden. Dit lijkt me voor minder ongemakken te zorgen bij je paard.
Mijn excusus voor het vele leeswerk! Dat was eigenlijk de bedoeling niet!
Warboel
