Kynshiri schreef op woensdag 26 december 2007, 16:36:


Dat doe ik ook al een hele tijd: Mooi kort en rond houden.. Hiervoor gekozen ook al loopt ie op een iets langere hoef beter... Maar scheur wordt niet minder, jammer genoeg.. Hij lijkt er weinig last van te hebben, loopt er prima op.. Maar het zit me niet lekker...

muriel schreef op zondag 6 januari 2008, 0:48:


Oei.... Het enige paard wat zich Appaloosa mag noemen is een Amerikaan.
Van origine afkomstig van een Indianenvolk, bij de Palouse river wonende... Nez Perce Indianen.
Er is een Amerikaans stamboek.
http://www.appaloosa.com/association/association.htm

Inmiddels flink doorkruist met Quarterhorsebloed.
Er zullen fokkers zijn in de USA die zorgvuldig de oude bloedlijnen bewaken.
In bepaalde lijnen komt zelfs extra gangwerk voor: the Indian shuffle.
De Appaloosa's met veel Quarterbloed zullen deze gang niet meer vertonen, het is er dus uitgefokt.

En in Nederland is deze Amerikaanse vereniging ook aktief. Vroeger was de voorzitter Wiebe Liese, tegenwoordig zou ik het niet weten. Ben al heel lang uit zowel de NL- als de USA spikkels.
Het Nederland gespikkelde paard, in de volksmond Appaloosa geheten... en tegenwoordig schijnt het http://www.appaloosa-stamboek.com/ te heten (lekker verwarrend he) heeft weliswaar spikkels, maar is een vermenging van allerlei rassen.
En (even vloeken in de kerk) heel vroeger kwamen zelf gespikkelde arabieren voor...
Dat bloed zit erin. Maar b.v. ook Knapstruber. Een heel bekende NL hengst was Sonny ab Hoymark.... en helaas vererfde hij vaak een ietwat bollige neus... eh: ramshoofd.

Ook zijn in het verleden NL spikkels gekruist met b.v. schimmels... en nu gaat Peter meteen uit z'n dak. Deze paarden worden vaak geboren met een langwerpig en vaag vlekkenpatroon. Echter, deze vlekken verdwijnen meestal al voor het derde levensjaar en je blijft met een schimmel zitten.
Zelf heb ik jaren op een hengst gereden, hij was vijf toen ik hem kocht.
Zag hem in het voorjaar, nagenoeg wit, dus niet gekocht..... (wist ik veel?)
Zag hem 6 maanden later, en op de binnenzijde van de achterbenen begonnen zwarte spikkels op te komen. In de jaren daarna bakte hij de ene spikkel na de andere erbij. Heb er wel foto's van. Ook al zijn nazaten werden muiskleurig of spierwit geboren... verloren hun muisgrijze kleur, werden wit.... en allemaal gespikkeld. Net toverballen!

Mooi dat je naar Conrad gaat luisteren.... ik ben echt nieuwsgierig wat hij bij jouw speelgoed voor elkaar krijgt )
enne... met die smaak van jou valt het dus wel mee!

Groetjes,

Wil.

Vreemd, héél vreemd...

Eerst lees ik een hartekreet, geschreven door iemand met een blijkbare drang naar daden voor de wat minder fortuinlijke medemens. Daar valt respect voor op te brengen. Daar wil ik best mijn steentje aan bijdragen.
Wat er gevraagd wordt is niet te weinig: een paard! Een paard gevraagd voor een zorgboerderij.
Ho, wacht even, nee, niet zo maar een paard, het moet vooral een lief en betrouwbaar paard zijn, een dier dat graag geborsteld en vertroeteld wil worden, een dier dat veilig met kinderen en gehandicapten kan worden gebruikt...
Toevallig bezit ik dat soort paarden, zélf gefokt, zélf opgevoed. Dat is even wat anders dan een hitje laten dekken door een hengst, zodat er opnieuw een frikadellenpaard in de wereld stapt.
Begaan met de hartekreet besluit ik te reageren, ik bied geheel gratis een dergelijk paard aan, krijg vervolgens een antwoord dat kant noch wal raakt -en lees twee dagen later opnieuw een oproep om een paard te doneren!

Heb ik iets gemist of zo? Is de intentie opeens veranderd, of ging het meer om een makkelijk verkoopbaar paard, een nieuwe manier van fondsenwerving? Twee zorgboerderijen, twee hartekreten, twee aanbiedingen en ook twee mensen die daarna doodleuk verder gaan met het vragen naar paarden, zogenaamd wegens 'afzegging van een ander paard'...
Volgens mij belazeren jullie de boel! Mijn respect is in ieder geval verdwenen, mijn aanbod niet langer geldend, en ik zal het niet laten ook anderen op deze schimmige praktijken te wijzen!

Het betreft hier de zorgboerderijen 'Teuns hoeve' in Balkbrug en 'Sluiszicht' te Amstelveen.

Okke Last

Beste Michiel,

voel me gestreeld. Het is hier vaak een wilde boel, maar gelukkig zijn mijn paarden vrij rustig. Mijn ruiters rijden idd zonder zadel en vooral op stem. Het is heerlijk om mensen uit te leggen dat paarden ook op stem te berijden zijn en vervolgens te horen wat de vaak zeer uitgebreide gespreksonderwerpen zijn die kinderen bezigen. Het luisterend oor -een vaak gemiste mogelijkheid thuis- wordt hier ten volle benut. De kinderen op mijn club vertellen mijn paarden heel diepe ziele-roerselen, soms zie je het schaamrood op de kaken staan. Geweldig wat paarden in een kinderziel teweeg kunnen brengen! Dat praten tegen het paard wordt hier natuurlijk warm aanbevolen. Dat het contact tussen paard en mens zeer verrijkende gevolgen kan hebben, is mij dus welbekend. Het is een van mijn drijfveren geworden.
Met 'hengstenspel' bedoelde ik vooral het aangaan van het gevecht, of dat nu tussen paarden is of tussen kinderen, dat is het zelfde. Vooral jongens vechten graag, oefenen zich in het gevecht, het is een manier om je te uiten, een speelse manier om iets te leren wat ooit harde werkelijkheid zou kunnen worden.
Wat dat betreft zat er voor mij net teveel 'gevecht' in de film, ik heb het niet zo op rivaliteit. Hier is paardrijden vooral een 'meisjessport', en meisjes zitten niet zozeer in die rivaliteit. Vechten is natuurlijk een manier om je te uiten, om beter te worden dan een ander, om sterker te worden, te geloven in je zelf. Toch zie ik dat anders.
Ik geloof niet dat vooral vechten je een hoger gevoel van zelfwaarde geeft, hoeveel roem je ook oogst. Ik ga meer voor de discussie, voor overtuigende argumenten. Ook bij paarden moet je geregeld overtuigend overkomen. Daar leg ik meer nadruk op.
Je vroeg of bitloos geen optie is voor ons. Ik heb er jaren mee geexperimenteerd. We hebben het zelfs zover gedreven dat alle paarden geheel hoofdstellooos liepen, dat de ruiters slechts een soort 'springtouwtje' om hun nek hadden hangen, zodat ze in geval van noodzakelijkheid het touwtje over de neus van het paard konden gooien en hun paard aldus tot de orde konden roepen. Heel leuk natuurlijk, zeker als je bedenkt dat je met een 10 tal paarden aan het rijden bent, in de vrije natuur, met vnl kinderen er op van een jaar of 15... Het getuigd van lef. Maar tegelijkertijd moet iedereen zich iedere seconde bewust zijn van het feit dat ingrijpen noodzakelijk zou kunnen zijn, hetgeen het ontspannen, recreatieve paardrijden een beetrje in de weg zit. Daar zijn we dus maar mee gestopt. Leuk om uit te proberen, maar na een tijdje wil je toch weer gewoon gemakkelijk kunnen rijden, zonder constant allert te hoeven zijn... Het kan dus wel, ook met een grote groep, maar je levert ook wat in.
Een dekkende hengst heb ik vaak genoeg in mijn groep meelaten lopen, geen enkel probleem, de dames geven zelf wel aan als het hun niet past...
Wat betreft het bedelen: als overtuigde atheïst heb ik het niet zo op collectezakjes en aflaten. Nee, in mijn ogen makt de 'monnik' leuk gebruik van de goedgelovigheid van de mensen om vooral zijn eigen leven te verfraaien. Het is inderdaad een geheel andere film die ik gezien heb dan de meeste mensen hier. Wellicht maakt het verschil dat ik daar in die contreien ook daadwerkelijk ben geweest?

muriel schreef op zaterdag 5 januari 2008, 14:59:


Heb je er ook wedstrijden mee gereden dan?

Dat zal vooral door de snelheid bepaalt worden denk ik.

Ze komt van bij Kielnarowa.
Het is de bedoeling om er idd endurance mee te rijden.
Ik heb nog een ander arabje ook , een rus, maar die heeft te weinig looplust.

jan

Peter Donck schreef op zaterdag 5 januari 2008, 14:56:


Het is idd een rustige in 't koppeke, bijna het tegenovergestelde van Pasha.
De eerste 2 race's heeft ze gewonnen, maar naarmate het niveau hoger ging kon ze het niet meer volgen.Dat is ook de reden waarom ze weg moest.
In harde valuta's betekende dat € 3500, transport inbegrepen.

jan

marianne laenen schreef op zaterdag 5 januari 2008, 20:30:


Van een mooie tafel kan je niet eten zeggen ze hier.
Wat er in zit is nog af te wachten é.
'k Weet het van Khalif, maar hij is nog zo jong é.

btw, welke snowboardshop hebben jullie gehad?

jan

Piet schreef op zaterdag 5 januari 2008, 23:03:


ne wa ?

ACB schreef op zondag 6 januari 2008, 1:17:


Ik moet zeggen dat ik dat niet begrijp. Ik haalde er een keer een professioneel bekapper bij. Iemand bij die niet anders doet dan voeten bekappen. Scheuren van onder naar boven zijn altijd het gevolg van een verkeerde balans in de voet. Een verkeerde druk op de hoefwand, met tot gevolg dat er zoveel druk op de hoefwand in de teen komt dat hij gaat scheuren.
Scheuren door uitdroging in nu praktisch onmogelijk en ook dat zie ik alleen als de hoefwand te lang is.
Ik weet niet hoe lang je al zelf bekapt, een hele tijd zeg je, maar wat is er voor die tijd met die voeten gebeurd? Zet eens een fotootje van de huidige voet, vlak voor en vlak na de bekapping in het album?

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Nick Altena schreef op zondag 6 januari 2008, 0:22:


Papillon was vierkant beslagen. Zowel hoefsmid als veearts adviseerden om hem op ijzers te houden, vanwege moeilijke hoeven én die hanetred. Toen hij zo'n half jaartje bij mij was heb ik beslist om toch de achterste ijzers te laten verwijderen.
Ik stelde vast dat van de één op de andere dag de typische stijve gang sterk verminderd was.
Ik heb er die hoefsmid én de dierenarts (was inmiddels een andere geworden) wél meteen attent op gemaakt.
De hoefsmid had geen verklaring, maar kon niet anders dan het een mooie vooruitgang vinden.
Volgens de DA zou een betere doorbloeding positief hebben kunnen bijdragen.

Kwatongen zeiden dan weer dat het een toevalligheid was omdat in die periode mijn paard door een "ervaren sportruiter" gymnastiserend werd getraind.

Ik heb er zelf geen zinnige wetenschappelijke verklaring voor, maar wil wel aanleunen bij de visie van de DA. Ik denk dat een algemeen betere toestand van de hoeven een positief effect hebben op de pezen, spieren en de zenuwwerking in de achterhand.

Overigens, mooie manier van bekappen Nick.

Herman

jan seykens schreef op zondag 6 januari 2008, 6:31:


dan is dat dik betaalbaar
mits wat geschraap en gespaar zou ik zo denken
maar de training die er al opzitzal wel niet de subtielste zijn

Kynshiri schreef op zondag 6 januari 2008, 8:37:


Newforrest x Zuid-Afrikaanse boerfoks

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

A Olivier schreef op donderdag 3 januari 2008, 21:03:


Ik vind het lief dat jullie hier allemaal zo serieus op reageren, maar volgens mij kunnen het twee dingen zijn:

Of deze persoon neemt iedereen gewoon in de maling
of ze is niet goed bij haar hoofd...

Je laat je zieke paard toch niet langzaam dood hongeren, zonder naar een dierenkliniek te gaan.. onzin of dierenmishandeling En een dier met annorexia haha laat me niet lachen.. Het is geen mens hoor..

Gudrun schreef op donderdag 3 januari 2008, 18:50:


http://nl.youtube.com/watch?v=lD7Wpfqd2Vg&

Hi Gudrun en Daisy en co die zich zorgen maken over of het paard van Karen Rohlf gedwongen wordt of rugpijn heeft. Ik weet het ook niet zeker allemaal, maar weet wel iets meer omdat ze over dit paard verteld heeft.

Monty was een zogezegd 'onhandelbaar' paard, niet te trainen, na passage bij verschillende professionele paardentrainers was hij uiteindelijk aan de leeftijd van negen jaar nog steeds niet zadelmak omdat hij iedereen er af bokte. Ik weet niet meer precies op welk punt Karen hem gekregen heeft, maar ook zij was niet van plan er mee te rijden, dat was immers zogezegd niet mogelijk. Ze was toen professioneel dressuurtrainer helemaal traditioneel. Omdat ze met Monty toch 'niks' kon doen dacht ze om dat gekke Parelli Natural Horsemanship maar eens met hem uit te proberen, dan kon ze misschien op de grond wat met hem spelen. Lang verhaal kort, het is er mee geeindigd dat na een jaar ze Monty goed (level 3) kon berijden, dat ze met de tradi dressuur-bit-wedstrijd-wereld gestopt is, en puur Parelli is gaan doen, en vandaaruit de dressuur herbenadert.

Ik vermoed dat als Monty niet gelukkig zou zijn met wat Karen op zijn rug uitspookt hij niet het type paard is dat zich zomaar laat breken, en dat hij (als uitzondering tov. de meeste paarden) wel zou protesteren.

De hoofd-laag houding is aangeleerd weet ik, tis te zeggen, verkregen via rechtrichten en ontspanning, en aangemoedigd omdat hoofd laag een hulpmiddel is om de rug te helpen dragen in het begin. Schiet mij niet dood als mijn uitleg wat raar is, zo heb ik het toen van haar begrepen, en zo pas ik het met Lolita ook toe (ik heb twee jaar geleden een uitgebreid technisch gedetaiileerd verslag van de clinic geschreven).

Groetjes,
Nathalie