muriel schreef op zaterdag 5 januari 2008, 14:59:


grinnik !
muriel hoe ben jij dan bij die kaspische ponie terechtgekomen ?
en wat doe je er mee ?

en de bonusvraag : komen daar nog de wildkleuren in voor
zeg maar lineback-buckskin en lineback-grulla ?
of moeten we de oerkleur daar eerder gaan zoeken in bay-pangaré ?

Ik heb me hier een tijdje geleden in verdiept omdat een jong hengstje bij ons hanentred vertoonde toen wij hem kregen, wij hadden hem met 4 weken oud gekocht en als jaarling opgehaald. Het is vanzelf weer verdwenen naar een paar maanden. Nu deed hij het toevallig van de week voor het eerst weer een paar keer, duidelijk zenuwprobleem je ziet hem de beide achterbeentjes heel hoog optrekken in een soort stuiptrekking maar krijg amper de indruk dat hij zich er zelf van bewust is. Hij loopt niet zoals de paarden als zij achter transportbeschermers om hebben maar meer in een reflex heel snel optillen tot de buik en weer neerzetten.

Men heeft af en toe goede resultaten behaald door het toedienen van grote hoeveelheden B-vitaminen maar ik zou dit niet doen zonder begeleidende dierenarts. Als je op google zoekt naar stringhalt (hanentred) of shivering (kramperigheid) vindt je al wel wat meer info. Het is trouwens zoals Nick zei wel een verschil tussen de twee echter de behandeling is vaak identiek. de beroemde dekhengst Amor had trouwens kramperigheid en een paar zeer beroemde renpaarden in de UK hanentred dus voor gebruik is het volgens mij niet zo een probleem.(op jury-beslissingen na in de wedstrijdsport) Ik vond de volgende tekst nog over voeding mischien heb je er iets aan.

Feeding for stringhalt and shivering

Ruth Bishop

14 October, 2004
New thinking suggests that both shivers and stringhalt (as explained here) may have similarities to certain muscle disorders that can be managed effectively with a change in diet. Findings from a researcher in America suggest that both these conditions may be related to ERS, the muscle syndrome that we most commonly refer to as "tying up".

While the name of Dr Stephanie Valberg is synonymous with defining certain cases of ERS into two new syndromes, polysaccharide storage myopathy (PSSM) and recurrent exertional rhabydomyolosis (RER), a second researcher, Dr. Beth Valentine, a vet from Oregon State University, has now made the link between a related condition, equine polysaccharide storage myopathy (EPSM), and muscle conditions of heavy breeds.

In her opinion, shivers and stringhalt are manifestations of EPSM in these horses.

In susceptible horses, both conditions seem to centre on the rapid accumulation of glycogen in muscle cells after starchy, sugary meals, which in turn causes damage to the cells. Management practices have been proposed to reduce the likelihood of occurrences, involving a chance in diet and exercise patterns.

Dietary changes involve reducing the amount of starch and sugar in the diet, replacing them with fibre and oil, with training adaptations to make muscles burn fibre and oil as energy sources. These changes are not a panacea, however, and will not eradicate shivers or stringhalt in every case, pointing to the gaps in our knowledge about the interactions between the nervous system and muscle function.

Feeding the shiverer

Prevent excess accumulation of carbohydrate in the muscles, by diet, exercise and short lay-off periods. Diets should be high in fibre and oil and low in starch and sugar. Starch and sugar foods include mixes (typically a minimum 25% starch and sugar, but often well in excess of 30%) and cereals (oats 50%, barley 60% and maize 70% starch, and minimal sugar), and grass (2-3% sugar in every bite). Draught horses and part-breds tend to be good doers and therefore require less food to sustain them. This makes it easier to avoid high-energy, high-starch mixes. A typical diet of 8kg hay, 3kg chop and 1kg oil supplies 3,500g fibre, 190g starch and 900g oil per day. Some horses dislike this much chop and oil, and so a handful of chop, 4kg of a low starch compound and a generous glug of oil will supply 3,200g fibre, 500g starch and 650g oil. These levels are compared with feeding mix at similar levels.

Peter Donck schreef op zaterdag 5 januari 2008, 15:00:


Lichtje was simpelweg dat iemand me ZEI van Hey je zit serieus scheef hier op je paard, vandaar dat Bandolero er altijd vandoor wou gaan (= spanning), hij liep weg van de spanning.
Ik had het niet eerder opgemerkt daar je het simpelweg gewoonweg niet voelt!!!
7 cm is inderdaad héél veel, zoals gezegd Bandolero was extreem rechtsgebogen en zo intelligent om me steeds goed naar de buitenkant te duwen, ik ging dus (onbewust) mee met zijn beweging... Ik merkte wel dat er soms iets niet klopte, maar wist dit niet te verhelpen, als je denkt dat je in balans op je paard zit en dat was nou net het probleem, nou dan kan je lekker lang blijven zoeken hé
Bandolero was 6 jaar toen ik hem kocht, god mag weten hoe ze hem zadelmak gemaakt hebben en hoe ze daar met een slecht passend vaquerazadel mee "gereden" hebben (na hem 1 uur gelongeerd te hebben eerst natuurlijk en zonder opwarming).
Hij was 7 toen ik de clinic met hem deed, nou hij heeft zich tijdens de eerste les in alle bochten gewrongen om maar niet rechtgericht te worden, Antoine moest er mee lachen want wat we ook probeerden, Bandolero had er altijd wel iets op gevonden om het niet te moeten doen. Gelukkig viel zijn frank dan toch snel dat het vele leuker is om ontspannend ook rond te kunnen lopen
Ik reed gewoon met een engels zadel, waar ik vandaag de dag nog mee rijd.

Het paard wat ik bekap is 14 of 15. En ze heeft het al de tijd dat mijn vriendin haar rijd al gehad. Ze staat sinds een paar maanden op stal, maar daarvoor 2 jaar 24/7 in een rijbak met 2 andere paarden. In beide situaties weide in de zomer. Maakt geen verschil. Boze hoefsmeden maken wel verschil, als ze bang is dan word het erger. Maar als ik rustig aan doe en haar goed laat weten dat ik die voet wil hebben, van bovenaf naar beneden kloppend op het been, dan gaat het best prima. Soms schiet de kramp erin en trekt ze het been plots op of zet ze hem plots neer. Dan wacht ik even en wil het weer. Ze laat het ook enkel zien als wij mensen iets van dat been willen, in de paddock, stal wei of met bewegen zie je er niets van.

Groetjes Karin

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 14:15:


hoi christel
de schoen is één geheel, de twee zijsluitingen zijn klitteband sluitingen, maar de voorflap ook, dus je kan de gehele voorkant openen. dit maakt de schoen zeer gebruiktsvriendelijk. het aantrekken van smitjes is lastiger, zeker als deze wat krap gemaakt zijn. (overgens kun je deze met een eltr powervijl goed opruimen, dit maakt het aantrekken beter zonder dat het ten koste gaat van het goed passen).
ze zijn iets minder lomp, wegen stukken lichter dan de smitjes, maar het blijft een standaard maat waardoor je dus een maat schoen erbij zoekt die het beste past.
is de hoef wat nauwer of wat minder rond (bv van voren) dan wordt die ruimte uiteraard niet gevuld en is loze ruimte.

almetal voor wat ze kosten een mooi produkt, zeker om paarden in de overgang fase van ijzers naar ijzerloos te helpen, of om overmatige slijtage van de hoef tegen te gaan als het paard eens meer moet doen, (voornamelijk op verharding).

de zool bodem is eigenlijk net als die van de maquis schoen, echter marquis daar zijn de onderdelen vervangbaar (ook de zool) en bij cavallo niet. dus is de schoen op de zool versleten dan is het over en uit.

zo heeft elk produkt z'n voor en na, aan jouw om te kijken wat het beste bij je paard werkt (past)
gr mike

Piet schreef op zaterdag 5 januari 2008, 7:47:


Even een kleine update. Angela heeft vakantie , dus even gebruik van gemaakt door een keer meer te trainen.
Wat hebben we gedaan? Van twee kanten opstijgen, oefeningen op zijn rug, zwaaien, met handen opzij, handen helemaal omhoog, voorover, achterover, ook in stap. Oefenen met sturen, over balkjes gestapt, oefenen met hele lichte beenhulp bij "ga", gewichtverplaatsing bij ho en de eerste drafjes. Ja, de eerste drafjes! aan het eind van mijn lange leidtouw. Heel moeilijk vond ie dat, je zag hem willen, want hij had een tongklak gehoord, maar ook denken : "hoe flik ik dat"???
Uiteindelijk met een klein hupje in draf, twee kanten op. Bij het vertrek in de laatste draf lukte het me om zijn hoofd 3 a 4 passen i.p.v. in de lucht in het verlengde van zijn rug te vragen. Eigenlijk had ik natuurlijk meteen moeten yessen. Maar goed, ik ben net een mens Volgende keren kunnen we daarop trainen.
Als afsluiting een paar keer 360 graden draaien boven een balk. Normaal doet ie dat los 'met zijn ogen dicht' Nu was rond stappen met de balk onder hem, lastig: "Waar laat ik mijn binnenachterbeen? DAAR maar zeker"? Je zag hem aarzelen met dat been. Het hoge zwaartepunt van de ruiter beinvloed een paard enorm. Heel mooi om te zien hoe hij het oploste.
Inmiddels heb ik al een aantal van de trainingspunten die ik me had voorgenomen overgeslagen. Het laatste is het sturen aan de lange lijnen. Achteraf blijkt het niet nodig omdat we vanaf de grond al zoveel met 'teugels' gewerkt hebben, dat het nu alleen even wennen was aan de andere hoogte, het sturen ging al een heel stuk gemakkelijker dan de eerste keer.
Dus die tussenstappen bewaar ik voor een probleem paard

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 13:37:


omdat dat

Ataxie = incoördinatie door druk op ruggemerg veroorzaakt door een verminderde beweeglijkheid tussen wervels, osteofytvorming etc.

Oh Peter,

Vraag dat nu niet, kom ik op mijn Kaspische "stok" paardje en wordt een grote forum vervuiling. In een notedop: Ik ben altijd geinteresseerd geweest in fokkerij, vroeger paar jaar bij groot stamboek van diverse rassen gewerkt en op koude winteravonden in de stamboeken bloedlijnen uitpluizen. Ik had ooit in een heel oud boekje uit de jaren 60 enkele regels gelezen over de sjah van perzie die naast zijn bijzondere Perzische arabieren, mini-volbloeds had die op de renbaan door kinderen werden gereden. Nooit iets over kunnen vinden in al die jaren to dan een hele kleine rubrieks advertentie eind jaren 90 in een amerikaans tijdschrift Caspian for sale. Gelijk geschreven en vanuit usa naar fokkers in uk en stom toeval had een vrouw in Nederland drie paardjes gekocht en ben ik gaan kijken.

Grote wens maar een paar jaar uitgesteld, ik had een ernstig ongeval gehad waardoor ik (door hengst aangevallen tijdens buitenrit) het al druk genoeg had alles draaiende houden incl. de twee rij(graas)-paarden. toen leerde ik mijn man kennen en je weet hoe dat gaat op het tweede afspraakje liet ik foto's zien: kijk, deze paardjes zou ik graag nog een keer willen fokken. Antwoord hij: is goed als jij er twee koop neem ik er ook twee, hebben we een gezamenlijke hobby. Dus wij drie weken later naar UK en alle eigenaren zoals bekend in stamboek bezocht. Na 80 % van de populatie te hebben gezien (stamboek had ik natuurlijk al uit het hoofd geleerd) hebben wij 3 merries gekocht en nog een half jaar daar gelaten om te laten dekken door verschillende hengsten.

Eigenlijk doen wij niets met de Kaspische, ik kan mijn paarden niet verkopen dus alles wat geboren wordt blijft. Wij houden bepaalde zeldzame bloedlijnen in stand mocht er een beroep worden gedaan om het genenpatroon van dit zeldzame ras divers te houden. Er zijn ongeveer 1000 paardjes (ponies) in de wereld waarvan plusminus 100 op het europese continent waarvan 4 fokkers in Nederland met ongeveer 25 paardjes en 200 in UK rest USA en Australie en Iran. Wij zijn met ongeveer 30-40 fokkers wereldwijd en we hebben onderling heel leuk en regelmatig contact ook met Iran. Nu ga ik jullie weer met rust laten, als iemand meer wil weten of ze een keer wil zien stuur maar een mailtje.

Oh ja, waarschijnlijk vast wel aparte kleuren enkel de paarden zijn altijd ingeschreven met bay of chestnut etc. Zebrastrepen op de benen en aalstrepen komen regelmatig voor mijn hengstje moet wildkleur vos zijn en een van de merries wildkleur bruin en ik heb 2 sealbrown (zoals de exmoorponies) maar in USA zijn er hele discussies over waar ik weinig verstand van heb. Ik heb nog nooit grullo etc gezien wel buckskin en dun. Voor de rest is de kaspische in veel aspecten afwijkend van alle andere paarden. Schedel, pijpbeenderen etc zijn afwijkend daarnaast komt als enige paardenras dieren met 65 chromosonen voor die ook nog eens wel vruchtbaar zijn. Er zijn vele studies naar dit ras gedaan omdat de kaspische het oudste gedomesticeerde paardenras van de wereld is en voorouder van alle warmbloedige rassen waaronder de arabier.

"omdat dat de beweeglijkheid van de wervels bevordert en daarmee ook de
zenuwgeleiding beter kan maken. "

Ataxie = incoördinatie door druk op ruggemerg veroorzaakt door
een verminderde beweeglijkheid tussen wervels, osteofytvorming
etc.

Nick Altena schreef op zaterdag 5 januari 2008, 15:06:


Over de mogelijke oorzaken van hanentred(ik het hier niet over kramperigheid) tast men nog vaak in het duister. Men beschrijft een 'symptomatische' en een 'idiopatische' vorm. Bij laatsgenoemde vindt men geen oorzaak. Wel vindt men hier vaak een degeneratie van de bezenuwing van de m.extensor digitalis lateralis. (dus geen probleem in ruggemerg, anders zou men meer aangetaste spieren zien)

De symptomatische vorm doelt op alle ziekteprocessen die 'hanentred' als symptoom kunnen hebben: pijnlijke processen in de voet(klemvoet, abces,...), spat of letsels aan de sprong, letsels aan de strekpezen, exostosen van kroon of kootbeen.
In Australië komt zelfs een vorm voor waarbij de hanentred wordt veroorzaakt door bepaalde mycotoxines of plantentoxines.

Heeft dat paard waar je het over hebt het altijd al gehad?

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 13:07:


Christel,

Kik eens op de volgende link:
www.cavallo-inc.com

Groetes,
Simon

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 januari 2008, 13:07:


WWW.cavallo-inc,com

Ze zijn een heel stuk lichter.

Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 5 januari 2008, 16:19:

Herkenbaar! Het scheef zijn en uiteindelijk kreupel worden komt voornamelijk voor bij mensen met een eigen paard waar geen ander op rijdt. De andere ruiter corrigeert het niet en de eigen ruiter is zo vergroeid met en gewend aan zijn paard dat hij het niet voelt. Het is niet echt verwijtbaar, het is menselijk, het gebeurt gewoon.
Het is zo verneukeratief! Ik zat bv recht op Buck maar mijn zadel zakte naar rechts (linksgebogen paard). Aan de gebruikssporen op het zadel zag ik dus dat mijn middelpunt iets links van het midden van het zadel lag, maar ik wist niet wat te doen met die wetenschap aangezien ik kijkend in de spiegel gecentreerd boven mijn paard zat. Pas toen de AdB-juf mij ronde na ronde erop wees dat het zadel 8 cm, 5 cm, 3 cm en 1 cm naar rechts lag, ging ik voelen wat midden op je zadel én midden op je paard betekent.

En het is waar wat Ilse zegt: zodra een paard echt recht loopt, komt er schwung en pas dan vraag je je af waarom je zo lang aan het klooien geweest bent en waarom je dat niet eerder gemerkt hebt.
Misschien kun je het met een winkelwagentje vergelijken. Heel vaak lopen die min of meer scheef en niet 100% rechtgericht (!) door vuil of andere stroefheid. Je went eraan en gaat gewoon enigszins diagonaal duwen. Bij de kassa aangekomen stoort het je al niet meer. Maar wanneer je dan een keer een goed 'rechtgericht' wagentje treft, gaat het rijden vanzelf en hoef je amper te duwen!

Ilse, wat grappig. Ik las op de AdB site dat hij in Spanje een clinic heeft gegeven. Zat jij daarachter?!

Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 5 januari 2008, 11:16:


zo waar... Als ik hier eens zitles deed of de kinderen zonder zadel liet rijden vonden ze dat altijd een verspilde les...Hetzelfde als ik ze eens een paar grondoefeningen wilde laten doen met hun paard, terwijl dat voor sommigen heel nuttig zou geweest zijn vermits hun pony hun regelrecht omverliep als ze er naast stonden... zeker 3/4e zat trouwens scheef denk ik, dus het is zeker geen uitzondering... Ik denk dat 'rechtop zitten', 'je hangt naar links,'je hangt naar rechts',... hetgene is wat ik veruit het meest heb gezegd in al de lesjes die ik gegeven heb

Ik zit trouwens ook scheef :$ ... ben er achtergekomen op eentoevallige foto die mn vriend had gemaakt. Hij stond recht achter me en ik rijd op de foto weg van hem met Sita in draf...scheef dat ik daar zit! Ik, die altijd complimentjes kreeg dat ik zo'n mooie rustige zit had! Vermoedelijk hangt het bij mij wel samen met mijn rug... Heb namelijk niet zo lang geleden mn benen laten opmeten en rug laten nakijken en ik sta scheef waardoor mijn bekken ook scheef kantelt...Gelukkig is het nog niet te laat om te corrigeren...

En inderdaad: als ik er op let voel ik duidelijk aan mn paard wanneer ik recht zit en als ik het even volhoudt, begint dat ook als 'recht' aan te voelen...Maar als ik dan weer even scheef zit, lijkt dat ook weer recht, dus simpel is het niet ...