Ans Jondral schreef op donderdag 3 januari 2008, 12:09:
> Eva Saegerman schreef op donderdag 3 januari 2008, 11:23:
>
>> Vicky Verreycken schreef op woensdag 2 januari 2008, 16:25:
> ook niets.)
> En of die nou balken pakken of niet, zal hun blijkbaar ook een
> biet wezen. Die gaan er gewoon opnieuw overheen.
> Toch genen?
Ach, en dan een fjord met spring-genen?
Mijn eerste fjord, Fjordson, heeft echt moeten leren springen. Die durfde toen ik hem pas had niet eens over een balkje te stappen. Later ben ik er wat afgevallen, in één springles eens zesmaal. Uit draf vandaan springen vond hij prima, maar uit galop... Toen hij het echter één maal door had, vond hij het schitterend. Heb een paar keer een onderlinge wedstrijd met hem gesprongen bij de rijvereninging. Hindernisjes van zo'n 60 á 70 cm. Je moest hem alleen nog maar voor de goede hindernis zetten, want liefst sprong hij ze waar hij ze maar zag.
Froukje heeft ook altijd graag mogen springen. Je kon haar geen groter plezier doen dan na het dressuur-oefenen, even een paar sprongetjes neerzetten, dan was ze niet meer te stoppen.
Overigens voor beiden idem met kegeltjes rijden, aangespannen. Als je een paar oranje kegels in de bak zette, waren ze al niet meer te houden. Dan gingen ze meteen plankgas...
Els.
Warboel
