Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 26 december 2007, 16:55:
> Piet schreef op woensdag 26 december 2007, 14:03:
>
>> Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 26 december 2007, 12:28:
> zelf zei; met mate. Dan wel: met mate èn zonder ijzers....
> Dat is iets universeel, alles met mate....overal waar "te" voor
> staat, is niet meer goed, niet meer ok..
>
Dit herken ik meteen. Ook ik had een paar jaar geleden het gevoel: dit kan niet????
HOE kun je nu met een paard keihard gaan draven en zelfs galopperen over het asfalt? Dit is toch slecht voor alle spieren en pezen?? Weet dat mijn paard indertijd zo'n twaalf jaar op ijzers heeft gestaan... Denken wij. Toen was hij veertien, ik begon pas met natuurlijk bekappen. En niet zonder vallen en opstaan, want zijn voeten waren echt misvormd. Knolvoeten.
Ik had dus hetzelfde.... dat gaat niet lukken met dit paard!! Totdat.......
)
Hij zo goed ging lopen, zelf het asfalt koos. Natuurlijk ook pontificaal in het midden van de rijbaan, het was immers ZIJN asfalt?
Vaker en vaker gingen we vrij hard over het asfalt. Let wel, hij had de keuze he??
Hij kon altijd zelf de berm kiezen als hij dit wilde....
En opeens, vond ie het kennelijk zo leuk, dat hij spontaan in galop ging.... en ik heb het gewoon laten gebeuren. Ik bedoel: als een paard het zo duidelijk zelf aangeeft, zonder jouw dwang, dan is het toch goed??
Dit paard wordt nu 18 jaar. En als hij wil galopperen op het harde, laat ik hem lekker gaan. Hij is verstandig genoeg om zelf te bepalen of dat wel of niet kan.
Het is prima, heel goed zelfs, als je reserve's hebt. Het belang van jouw paard staat voorop, logisch. Maar je zult zien dat de dag komt en je denkt: heeeee????? Ik galoppeer op het asfalt!! En dat schrijf je dan natuurlijk hier op het forum
)
Groetjes,
Wil
Warboel
