Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 25 december 2007, 18:20:


Het is een NPRS pony half arabier/half New Forest.(ruin van 12 jaar)
Hij staat overdag op het land en 's nachts in een open buitenstal.

marianne laenen schreef op dinsdag 25 december 2007, 20:11:


De pony is verhuisd en staat nu overdag met 2 paarden en 1 pony in een groot weiland en 's nachts in een open buitenstal met paddock.
Wij hebben de pony afgelopen zaterdag gekregen en zijn er iedere dag ca. 2 uur mee bezig. (poetsen en rijden) en het gaat echt perfect. Maar wij zullen het rustig aan doen.

Bedankt voor de reactie,

Groet,

Rob

Rob Wolters schreef op dinsdag 25 december 2007, 22:16:


Bedankt voor je reactie en ik zal je advies zeker opvolgen.

Groet,

Rob

PaardEnSchool schreef op dinsdag 25 december 2007, 20:40:


Misschien hangt het ervan af wat je bedoelt met "winnen". Wanneer ik buiten ga rijden en ik wil naar "A", ja dan wil ik ook wel naar "A" en niet naar "B". Is dat ook "winnen"?
Want dat verwacht ik dan toch wel van mijn paard.

Maar dat heeft bij mij niets met "forceren" te maken maar eerder met "om ter langste volhouden". Ik gebruik héél weinig druk, ik los alleen alles wanneer het de goeie kant opgaat. Ik gebruik misschien twee vingers. Maar ik wil me wél doorzetten.

Nu, bij Couscous, gebruik ik twee vingerkootjes, bij Indy vier vingers en bij Apache "alles", dat is gewoon een sterke beer. Wél rustig, géén geluid wanneer ze iets verkeerd doen en met mijn stem belonen wanneer ze het goed doen. Zowiezo geen zweepjes, bij Couscous en Indy hoogstens benen aanleggen, bij Apache jawel, wham met mijn benen.

Maar ik wil wél naar "A"! Dus ik veronderstel dat ik ook wil "winnen" van mijn paard.
Ik vraag wel niks wat ze niet aankunnen hé.

Marianne

Esther schreef op dinsdag 25 december 2007, 16:11:


Precies Esther, mensen zij bijzonder goed om afwegingen te maken op basis van kennis, maar DOEN is vaak een stap te ver. Evenwicht tussen kennis en gedrag wordt vaak uit balans gebracht uit louter persoonlijke overwegingen.
En hoeveel paardeneigenaars wíllen het ook niet geweten hebben, precies omdat ze dan geen afwegingen hoéven te maken.
Loop de pensionstallen én de manèges in Nederland én in Begië maar af en vraag aan al de paardeneigenaars waarom precies ze kiezen voor het regime dat ze aan hun paard opleggen. Neem een klein notaboekje mee en zet daarin telkens een streepje als je het woordje "ik" hoort uitspreken, en je kan binnen de kortste keren al terug naar de winkel voor een dozijn blanco notitieboekjes.
Het draait dus in de meeste gevallen om de persoonlijke behoeften en niét om die van het paard.
Ik wil maar zeggen, gemakzucht is 's mens grootste drijfveer.
Maar gelukkig ook niet altijd.

Herman

Muguet schreef op dinsdag 25 december 2007, 21:43:


Bedankt Muguet! Wanneer we haar volgende keer als handpaard meenemen zal ik ook eens proberen foto's te trekken. 's Winters wordt ze daar ook "héél jolig" van. Dat moeten we dan wel afblokken anders wordt het echt wel spannend.

Marianne

Peter Donck schreef op dinsdag 25 december 2007, 21:31:


Ik loop kiiiilometers aan de hand , soms wel 20 op een dag. Is goed voor mijn conditie en de zijne.
Ik zou vooral wandelingen en trektochten willen maken, daarom wou ik uitkijken voor hoefschoenen.
Zal straks eens foto's nemen, is wel al donker...
Heb al gemerkt dat z'n hoeven ook veel minder goed groeien dan van m'n ander paard.