Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 10:56:


Wat is dat?
K heb wel pas een algemeen bloedtest laten doen.
Bob heeft ook al een hele poos last van slappe waterige mest.
volgens de GD kwam er niet echt iets uit. Bob is gezond.:-)Zn waarden waren goed, al wel tegen de onder grens aan.

K heb de uitslag op pdf. Misschien nog mensen die daar iets mee kunnen, of naar wil kijken voor ons ?

Groetjes Wendy

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 11:00:


Helaas hebben we alleen een container staan als schuilstal, en daar krijg ik hem met nog geen moker in.
Meneer blijft buiten staan bij de kudde, en gaat voor geen goud dat ding in!
Verder geen schuil gelegenheid. Ze gaan er zelfs niet achter staan.
Alleen als het erg hard sneeuwd en hagelt.

Groetjes Wendy

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 11:00:


Gaat jammer genoeg niet altijd op Peer, als de rest vd kudde buiten blijft omdat het geen behoefte heeft aan schuilen of hooi, blijft die ander ook buiten, bibberend en wel. Dus dan is een deken geen slecht optie ook al is het nog zo'n gedoe. Heb net trouwens de deken van m'n ouwe afgehaald (de zon schijnt tenslotte!) en je kunt duidelijk zien hoe plat die haren liggen, heb er zelfs even een foto van gemaakt. Ik woel er meteen even doorheen met m'n handen en meneer graast rustig verder, niks geen tekenen van "oh, brr, wat koud opeens" Ik moet er niet aan dènken om hem met dit weer dat dek op te laten, zou me hoogste schuldig voelen. Doe dit al jàren zo en het werkt prima, bescherming wanneer het nodig is en anders, pààrd zijn!

PaardEnSchool schreef op woensdag 12 december 2007, 10:26:


mijn engels volbloed heeft géén deken
mijn ouwe arabier heeft géén deken
mijn arapaloosa heeft zeker géén deken
mijn mix heeft nix
en al mijn andere appaloosas (8) hebben géén deken op
ik heb gewoon géén dekens
en nochtans hebben de meeste ap's een wintervacht als een zomervacht
maar ze kunnen allemaal binnen staan als ze dat willen
that's all

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 11:05:


jij sluit ze op!! Dan zou die van mij ook géén deken hebben, thàt's all!!

Spirithorses schreef op woensdag 12 december 2007, 10:57:


als je weet waar je op moet letten......

Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 11:05:


als ik even ga kijken bij zware regen
staan ze alle 12 binnen
ook al ligt er hooi buiten

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 11:05:


Klopt wat je zegt, hier ook. Bombita heeft ook zo'n zijde-achtig velletje als jouw paarden, maar die gaat binnen staan als het te nat en te koud is. Holly niet. Die durft dat helemaal niet als ze in de groep is.
Nu staat ze apart met Ophir en heeft ze veel meer rust en durft ze wel in de inloopstal. Toch houden we haar deken nog op, ze heeft momenten dat ze zo schichtig is dat ze niet eens in de buurt van Ophir durft te komen, en dus buiten staat te simmen.
Alleen zetten is geen optie, zou zij wel zillen. Ik denk dat wanneer ik dit paard liet kiezen ze zo een met stro gevulde stal zou inloppen en er niet meer uit zou komen. Maar dat is nou eenmaal niet goed voor haar gezondheid.

@ Caatje: Als je een verder gezond paard hebt kun je inderdaad die deken zo afdoen, ik doe dat met Ophir ook hoor. Maar Holly en Puck zijn toch een beetje onze zorgenkindjes. Ik heb al een paard spierbevangen zien worden toen de deken er in de vrieskou werd afgehaald. Idioot natuurlijk, maar het geeft wel wat aan, namelijk dat zo'n paard niet helemaal oké is, toch?!

Verder ééns met wat jij zegt, een paard moet páárd kunnen zijn, absoluut!!!!

Groetjes, Pien

Groet, Pien

Piet schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:09:

nee joh tuurlijk niet :)
(ollands he)

Hoeft zelfs niet eens, die herhaling

Dat doen we bij kinderen ook,
ja gij tzal wel (vlaams he)
Na paar maanden ook nog, en ja, zelfs na een jaar kennen ze het nog!

Is ie et
Nee gij, tzal wel nie

Of is het alsof je het gisteren nog geoefend
vandaag nog zelfs

alst hij nog niet geleerd heeft ja
maar eenmaal hij de doorgang ként, nowwww way dat paard vergeet hoe die er geraakt; het moet wel duidelijk zijn zodat de weg erheen goed gekend is he (geen doolhof van maken he)
Ik herinner me trouwens een onderzoek hiernaar. Hoe een paard wel of niet de weg in een doolhof kan terugvinden naar de eetplaats. ra ra ra wat het resultaat was? Ik vind het msischien nog wel ergens

ja hoor

eens de weg gekend, altijd bekend

Beereke heeft altijd op manege gestaan (zo een mini stalleke met donkere muren, schimmel in de hoeken, en een keer per dag uit zijn cel om een kind van 5 op zijn rug op hem te laten meppen met een zweep als hij begon te bokken; en dat deed hij elke dag) Maar dat ter zijde
Na 2 jaar lekker op een fris weike, tussen queenie en maia, met een baasje als jolien, (hij bokt nog zelden!) dag en nacht, kwamen we op een wei waar een automatische drinkbak staat (zo een als in de stallen van de manege).
Ik had gedacht dat hij er tegenaan zou bokken (hij had gemogen van mij , ik had het wel vergoed ) maar neen, hij dronk er uit alsof hij nooit anders gedaan heeft (was ook zo eigenlijk )
Maar goed, na twee jaar kende hij het systeem van de lepel en drinkbak dus nog uitstekend goed
Allee zo zijn er duust voorbeelden he, dus ik ben er 100% zeker van:
"paarden vergeten NIET"

OOK GEEN TRAUMA's trouwens
Ik vind het een vaak verkeerd begrepen fenomeen dat trainers denken dat ze een trauma kunnen wegtrainen. Het trauma blijft echter bestaat en kan en zal weer de kop op steken (de response) als de prikkels voldoende aanwezig zijn.


"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn
komen"

Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 10:24:


Ben ik het helemaal mee eens.
Opal kan nu zonder deken, eindelijk na 4 jaar, of is het al 5, maar ze had het toch te koud toen het aan 1 stuk door regende, en er een nare koude wind stond, dus deken op voor 1 dag. Zodra het ophield met regenen, deken er af, en nu staat ze heerlijk in de vrieskou en is blij en warm als toast.

Isabel

Eva Saegerman schreef op woensdag 12 december 2007, 11:26:


Uhm ons veulen vergeet wel degelijk hoe die in de wei geraakt hoor, nochtans doet em dat iedere dag... We hebben een aantal weides die allemaal te bereiken zijn vanuit hun paddock. Ik had ze laatst in de ene wei gezet en besloot even later om ze toch op een andere te zetten. Toen ik het hek van de nieuwe wei open deed en ze riep, kwam iedereen aan lopen, via de paddock dus. Behalve die kleine, die snapte er niks van, bleef in de hoek van de wei staan maar snapte echt totaal niet dat hij even om moest lopen (wat hij echt wel al vaker gedaan heeft he).
Zo ook toen ik ze laatst op de grote wei zette. Ze moeten dan door een stuk bos en dan is pas het hek van de wei. Normaal gezien staat dat open aangezien de paarden daar alleen heen lopen vanaf de paddock (daar doe ik dan het hek open, stuk bos en dan de wei). Nu was het toevallig een keer dicht dus tegen dat ik daar was, stonden ze allemaal druk te doen voor de poort. Ik heb het hek open gedaan en wat doet die kleine sukkel, hij neemt een aanloop en vliegt zo tegen de draad naast het hek . Hij was gewoon echt in de veronderstelling dat hij daar door kon, terwijl hij een minuut ervoor nog snapte dat dat niet ging.
Maja misschien is hij een uitzondering .

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 11 december 2007, 16:41:


Op het gebied van PV-panelen ("zonnepanelen die electriciteit opwekken") is het nog wel te verwachten dat er in de toekomst verbeteringen worden geboekt. Maar ja, dat is zoiets als nooit een computer kopen omdat ze volgend jaar vast nog sneller zijn dan nu en je dus nog beter even kan wachten.
Voor panelen die rechtstreeks water verwarmen (zonder tussenkomst van electriciteit) valt niet meer zoveel winst te boeken, die halen het theoretische maximum aan rendement nu al.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Wendy de Meij schreef op woensdag 12 december 2007, 10:04:


Tweestrijd is het eigenlijk niet hoor Wendy Mijn vier hengsten hier kunnen perfekt tegen het natte en koude weer , 2 de twee ruinen zijn zwakker ,minder weerbaar en vermageren zienbaar als het "p..kkeweer te lang aanhoudt !! Ze kunnen dan in de schuilstalLen gaan staan maar doen dit niet want de vier mannen blijven mooi buiten staan . Ze zien er dan in elkaar gezakt lusteloos uit , zoals voorbije week als we gewoon een hele week regen habben gehad !!Waar ik niet met akkoord ben is dat de spieren dan stijver zouden worden enkel omdat het kouder weer word , wel verstijven de spieren indien het paard het TE koud heeft ! Bij mensen ook trouwens !! Heeft hij geen droge/windvrije schuilstal ? Klein paddockje maken voor hem hiervoor en hem daar inzetten bij echt slecht weer ?

Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 10:14:


Yep

Wil daar toch nog wel ff op reageren, op al doen duizend mensen het zo , wil nog niet zeggen dat het de beste manier is en dat dit mijn manier zou zijn.

Ik begrijp dat echt niet.
Wat ik beschrijf is gestructureerde training. Ok, met een andere , betere, manier van aanleren. Voor velen waarschijnlijk nieuw, maar precies zoals elke moderne training en trainer werkt. Behalve dan die van paarden omdat daar nog systemen en technieken uit de grijze oudheid bij gebruikt worden. Even knuppelen in hoenderhokken

Wat elke trainer doet, of ie nou dieren of kindertjes op school als juffrouw onder zijn/haar hoede heeft is zo gestructureerd mogelijk werken.
Een doel bedenken, een leerplan maken en een tijdspad richting het doel ontwikkelen en op gezette tijden de boel evalueren.
Zoals een leerling van klas 1 naar 8 tijdens de basisschool.
Het meest logische is de lesstof zo toe te dienen dat het kind, om ff met school verder te gaan, die kan verwerken, begrijpen, onthouden en dat het niet overvraagd wordt, zodat het uitbreiding van die lesstof niet meer kan begrijpen omdat het de oude nog niet echt snapt.
In ouderwetse gevallen blijft het kind dan zitten,( een paard kan in verzet komen of ervandoor gaan) maar in verreweg de meeste gevallen is het natuurlijk de schuld van de trainer of de starheid van het toegepaste klassikaal systeem.
Ik doe niet anders voor dit paard, behalve de starheid, die is er niet.
Een doel vastleggen, een trainingsplan maken en dit gieten in een flexibel tijdspad. Waardoor ik alle ruimte en vrijheid heb om het toe te snijden op DAT paard, maar toch structureel te blijven werken.
Dit maakt ook ontzettend duidelijk welke fouten je maakt., maar net zo duidelijk wat je moet doen om die te herstellen.
Het bewijs daarvan ligt er.
Twee trainingssessies geleden heb ik een fout in het leerplan gemaakt.
Geevalueerd wat er fout was gegaan. Dat bij de kop genomen door de veranderde situatie aan te leren en niet meer sneller te willen dan de principes van het leerplan toelaten. ( alleen nieuwe dingen aanleren als de vorige volkomen geaccepteerd zijn) Vorige training dat bevestigd en gisteren weer een mooie stap voorwaarts gezet.

Maakt dat het tot mijn methode? Pffff als dat zou kunnen! Dan had ik nu "hoe leren wij" uitgevonden.

Had ik gisteren nog verder kunnen komen? Ja , best mogelijk, dat hij nog wel had willen draven ook. Maar dan had ik weer iets overgeslagen en was het prompt gokken dat het goed ging geworden.
Ik had overgeslagen dat ik zeker weet hij in alle omstandigheden het gewicht op zijn rug accepteert, .... in stap.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Geertje schreef op woensdag 12 december 2007, 11:34:


ik zie het allemaal zo voor mij
Maar ik bedoelde "eens gekend" en daarmee bedoel ik dat eens een paard iets ként, die dat nooit meer vergeet. Je veulen die het concept wei - hek - doorgang - draad geen doorgang enz nog niet echt ként, tja die geraakt wel eens verward, neemt foute beslissingen en lijkt dus te vergeten
Maar eens een paard iets 100% onder de knie hefet, nee hoor dan vergeet die dat nooit meer
TENZIJ het natuurlijk extinctie betreft door het uitdoven van de geconditioneerde response, maar dan nog, het paard vergeet het niet he. hij doet het niet meer maar zal, als de prikkel weer een keer bekrachtigd wordt, het zich snel weer herinneren

Om het eenvoudig uit te leggen: mijn kat
Als mijn schoonmoeder een week bij ons logeert als wij op reis zijn, dan geeft ze de kat altijd eten aan tafel. Kat kent het snel natuurlijk en bedelt dus ook aan tafel als ij terug zijn. Maar uiteraard negeren wij dat gebedel en na twee daagjes lijkt kat het bedelen "vergeten" te zijn Maar als schoonmoeder terug opduikt, staat die weer aan de tafel hoor te hopen dat schoonmoeder het aanbieden van eten ook niet vergeten is.

"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn
komen"