Piet schreef op maandag 10 december 2007, 3:22:
> Dat paarden slecht zijn in probleemoplossen is nog maar
> zeer de vraag en is dat dan op alle gebieden.
Er is al zat onderzoek naar gedaan. Voor wat betreft intelligentie komen de paarden er niet best af. Met intelligentie bedoel ik niet het vermogen om te leren (is in dit verband gewoontevorming, geheugen) maar probleemoplossend vermogen en het vermogen om verband te leggen tussen twee zaken.
Een paar voorbeelden:
1) Het beruchte detouring-experiment. Dier wil van A naar B (voedsel). De weg van A naar B is geblokkeerd. Om van A naar B te gaan moet je een klein stukje de tegengestelde richting op.
Paarden zijn hierin dommer dan de meeste andere diersoorten. Eigenlijk mag je ze hier wel extreem dom in noemen. Ratten, katten, you name it, ze kijken even om zich heen, en vinden in heel korte tijd de juiste weg. Paarden daarentegen hebben de neiging om gewoon te blijven hangen op het punt dat het dichtste bij B ligt. Frappant daarbij is dat het vaak ook nog zo is dat als er een soortgenoot bij is die het wel weet en voordoet, dat ze dan alsnog met grote ogen blijven kijken "hee, hoe kom jij daar?". Interessant is ook dat ponies hier veel beter in scoren dan paarden.
2) Associatie voedsel-ziekte. Een vogel hoeft maar 1 keer een rups op te pikken waar hij misselijk van wordt, en hij zal vanaf dat moment nooit meer die rups aanraken. Een rat hoeft maar 1 keer buikpijn te krijgen van een bepaald hapje eten, al is dat uren later, en hij raakt dat eten nooit meer aan.
Paarden kunnen dit maar tot op zekere hoogte. Ook al raken ze
hoefbevangen of krijgen ze koliek, de volgende keer eten ze net zo gretig weer datzelfde voedsel dat de ellende heeft veroorzaakt.
3) Associaties. Neem een emmer. Een een touw. Neem een mens. Allemaal bekende voorwerpen. Bind het touw aan de emmer, zet die voor het paard zijn neus, neem het touw in je handen, doe dit alles duidelijk zichtbaar. Begrijpt het paard wat er gaat gebeuren? Trek aan het touw. Als de emmer begint te bewegen grote paniek! Het lijkt wel of de emmer leeft! Hoe is dat nou toch mogelijk?
4) Horen. Je kan op verschillende manieren peilen waar geluid vandaan komt. Door je oorschelpen te draaien, door het volumeverschil te meten, en door het tijdsverschil waarin het geluid de beide oren bereikt te beoordelen. Mensen doen alleen de laatste twee mogelijkheden, maar de meeste dieren met beweegbare oren gebruiken alle drie de mogelijkheden. Paarden daarentegen gebruiken alleen optie 1 en 2. Dat ligt niet aan hun oren, maar aan hun brein, dat schijnt te zwak te zijn om direct de informatie te verwerken en te analyseren.
5) Zien. Een bekende test is een voorwerp te tonen vanaf een bepaalde hoek, en dan te kijken of het voorwerp ook wordt herkend als het ineens vanuit een andere hoek wordt getoond. Is het brein in staat om het voorwerp in gedachten te draaien, en bij voorbaat te begrijpen hoe het er van een andere kant uit zal zien?
Ik hoef denk ik niemand te vertellen dat paarden dit nauwelijks kunnen. Een voorwerp kan ineens eng zijn als er niets is veranderd, behalve dan dat het paard het vanaf een andere kant ziet. Het wordt gewoon niet herkend.
Waar paarden wel heel goed in scoren is geheugen, en gewoontevorming, en dus ook leervermogen. En bij sommigen het richtingsgevoel. Dat zijn alleen helaas niet de criterie waarop je intelligentie in zijn algemeenheid bepaalt.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
