Christel Provaas schreef op zaterdag 8 december 2007, 9:29:


Hoe interessant... ik heb er niet zoveel verstand van. Wou enkel meegeven dat ik bij Antoine Debodt hoorde dat eens een paard min of meer rechtgericht is je ziet dat hij eens links- en dan eens rechtsgebogen zich houdt, kan op korte tijd wisselen. Mijn tweede (van 2 maar hoor) les bij hem was daardoor verwarrend voor mij, omdat Lolita telkens veranderde en ik dus steeds andere dingen te horen kreeg. Op zich goed, want ze was dus redelijk recht waardoor ze gewoon rond dat 'perfect rechtgericht' wat oscilleerde. Kan zoiets ook niet met Buck aan de hand zijn? Dat hij redelijk goed recht is (geworden) en nu zich links of rechts houdt bij iets andere prikkels? Gewoon omdat het voor hem makkelijk de ene of de andere kant uitkan?

Groetjes,
Nathalie

Uhum 30 jaar geleden.
Dan was hij piepjong denk ik!
Maar ja, de tijd gaat zo snel.
Ik woonde toen in Garderen Veluwe, hij woonde daar toen ook in de buurt.
Hij heeft ooit een auto ongeluk gehad, en goed in de kreukels gelegen, maar er weer bovenop gekomen.
Hij kon goed lesgeven.
Ik kreeg het paard toen zo goed aan het lopen.

Maar ik snap wat je bedoeld hoor, met het lijf erachter plaatsen.
Ik zie het als de schouders naar binnen rijden.
Laat me maar lekker oefenen.
Ik steek van ieder wat op!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 9 december 2007, 13:53:




Thanks Eddy! Dit vind ik echt een super waardevolle interessante tekst! Nog van dat!
Ik hoop maar dat ik het volledig snap.


Nathalie

riafri schreef op zondag 9 december 2007, 17:54:


Zo een mooi verhaal... Bijna onvoorstelbaar. Soms zie ik bij mijn eigen paarden ook van die glimpjes waardoor ik weet dat er véél meer vanbinnen zit dan ik gedacht had.

Bedankt,
Nathalie