Onze pony heeft een behoorlijk gebitsprobleem. Hij heeft tussen zijn voortanden grote spleten, waardoor het hooi en gras wat hij eet, hiertussen gaat zitten en uiteindelijk een grote stinkende frot wordt. Ik heb onze paardentandarts hier naar laten kijken om te zien of er iets aan te doen is. De enige optie was een beugel, maar ook hier blijft vanalles aanzitten, dus zou dit geen directe oplossing zijn. Amon is ook al 17, dus een beugel is misschien niet zo'n goede optie. De tandarts zei dat ik gewoon dagelijks zijn voortanden schoon moet maken. Dit heb ik meteen na zijn bezoek een paar weken gedaan, maar Amon vind dit niet leuk, en inmiddels rent hij ervandoor als ik maar in de buurt kom. Als ik zijn tanden heb schoongemaakt is hij duidelijk weer opgelucht en doet dit hem wel goed. Het is een hele wantrouwige pony (kruising New Forrest en een arabier), dus ik doe erg voorzichtig zodat ik hem geen pijn doe, en probeer het zo snel mogelijk te doen. Ik gebruik hiervoor een hoevenkrabber met zo'n borsteltje achterop. Met het ijzer kan ik het hooi grotendeels ertussenuit krijgen, en met het borsteltje de rest. Nu komt het soms toch voor dat hij zich een hele week niet laat pakken, tenzij ik hem met wat hulp opsluit met lint, maar dit is natuurlijk niet dé manier.
Heeft iemand ook ervaring met een vergelijkbaar tandprobleem? En heeft iemand nog ideeen die misschien een optie kunnen zijn? En hoe ik het zo aangenaam mogelijk kan maken voor hem? Hij vertrouwt me inmiddels voor geen cent, terwijl de band wel goed was, vóórdat ik zijn tanden begon schoon te maken.
Zou ik ook iets kunnen gebruiken waardoor zijn tandvlees wat minder snel rood wordt, maar wat natuurlijk niet schadelijk is als hij het binnenkrijgt. Zit zelf te denken aan die paradontax tandpasta, met zeezout, maar ik weet niet of dit alsnog slechter is voor hem, dan het hebben van wat ontstoken tandvlees.
Ik hoop dat iemand me kan helpen.

Groetjes Jolanda

trea hoex schreef op woensdag 5 december 2007, 21:01:


T'is erg hoe herkenbaar zelfs het lompste kieke klokt

Eva Saegerman schreef op woensdag 5 december 2007, 20:16:


Klopt.


Je vergist je, ik heb geen schrik van spuiten. Je wilt niet weten hoe vaak ikzelf geprikt ben (als diabeet-zijnde) Kortom er was geen enkel reden om gestresst te zijn of over te komen op Winsor. Mijn kids waren bijv. ook heel rustig tijdens de inentingen, even huilen, knuffelen en daarna weer verder.
Nancy moest om een andere reden toen ze hier kwam ook een drie-daagse kuur. Appeltje voor de neus, happen, spuit erin wat ze amper merkte en klaar.
Winsor flipte al van de geur of wat het dan ook maar mag zijn, als een danser meedansen was geen sprake van. Hij ging in de achteruit met z'n volle gewicht, was onmogelijk te houden. De derde dag al niet meer in handen te krijgen.

De inloopstal voor de paardjes is klaar! Sinds twee weken maken ze er nu dankbaar gebruik van. Vooral onze kleine pony Happy is helemaal Happy met zijn huis en is er vaak te vinden. We hebben de inloopstal in een hoek van de schuur gemaakt. Met betonblokken hebben we muren gemetseld, tot aan het dak. De oude zijmuur hebben we opgemetseld en er luikjes in geplaatst. De binnenkant is gestukadoord, en de vloer bestaat uit betonklinkers. Er zijn dakspanten weggehaald, en de constructie is aangepast met o.a. nieuwe dikkere spanten.

In de inloopstal staat een waterbak met vlotter, en hangen hooinetten laag aan de muur. In een hoek heb ik een strobed neergelegd, zodat ze wat kunnen knabbelen. Vanuit de inloopstal hebben we een klinkerpad gemaakt naar de wei zodat ze zelf in en uit kunnen lopen. En het scheelt een heleboel vijlwerk, want de hoeven slijten hierdoor aanzienlijk.
Ze bezoeken de inloopstal meerdere keren per dag. Vooral onze kleine Happy is hier vaak in zijn eentje in te vinden. De andere twee, Amon en Iwan, komen alleen met zijn tweetjes de stal bezoeken en gaan ook weer vrij snel de wei op nadat ze hebben gegeten en gedronken. Het is een heel karwei geweest, maar ik ben blij dat ik op tijd paardnatuurlijk ben tegengekomen, anders had er een rij paardenstallen gestaan . Tussentijds is onze internetverbinding komen te vervallen maar nu is hij er weer, en kan ik eindelijk de inloopstal laten zien. De foto's hiervan staan in mijn fotoalbum.

Groetjes Jolanda

Ohw ja..foto's van zijn voortanden staan in mijn fotoalbum.

Groetjes Jolanda

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 20:04:


Kijk Eddy, je ziet mij hier nooit schrijven over Don, anders dan in een bijkomend zinnetje , dat ik die ook heb en dat ik daar op rijd.
Met hem doe ik de dingen anders, hij is een paard waar ik inmiddels mee kan 'lezen en schrijven' Met hem ga ik om in de sfeer zoals je die beschrijft. Ik spring daar geen gaten mee in van 1.50. Maar dat ligt meer aan mij dan aan hem

Nee, ik vertel hier over mijn jong, voor mij zeer bijzonder beessie, waar ik mee afgesproken heb dat ie bij mij nooit meer zo bang hoeft te zijn als ie ooit bij een ander geweest is en dat hij me daarop kan vertrouwen. Die afspraak heeft me gedwongen te zoeken naar meer. Naar andere wegen die ook naar Rome leiden.
En want denk je? Er IS meer. Er is een ontzettend eenvoudig systeem waarmee je ALLES gedaan kunt krijgen van je paard, wanneer je het gepaard laat gaan van geduld en kalmte en je het tijd gunt.
En dan hoop ik dat wanneer ik mensen hier zie schrijven waarvan ik denk: Als je toch een wist hoe simpel je jouw probleem kunt oplossen, iets hebben aan mijn gezanik over kleine stapjes, konsekwent zijn, niet verder dan je polsstok lang is, niet forceren en het goede belonen, dit op zullen pikken en niet meer zullen luisteren naar "je moet hem eens een flinke knal geven.... het zal wel afgelopen zijn".
Hoeveel mensen denk je dat er zijn die vinden dat ze een lief paard hebben maar er eigenlijk ook heel erg bang voor zijn. Of mensen die van een manege komen en niet anders kennen dan het manege leven.
Mensen die enthousiast een paard gekocht hebben die helemaal niet zo lief blijkt te zijn als ze dachten of als de verkoper zei. Mensen die al 3 paarden hebben ingeruild omdat 'het niet klikt'. Afijn, ik hoef jou niet te vertellen dat het er heel, heel erg veel zijn.
Als die mensen, doordat ik er hier over schrijf, een mogelijke oplossing vinden, zoals ik hem zelf ooit gevonden heb, die in feite niks kost, waarvan wetenschappelijk bewezen is dat hij werkt, die paardvriendelijk is, die met een paar lesjes zelf goed is aan te leren, waar je systematisch mee kunt werken, zodat ooit het 'vertrouwen 'aan de horizon langzaam de donkere hemel komt verlichten, dan denk ik dat ik helemaal in de geest van paardNatuurlijk zit te schrijven en dat ik daar meer mensen mee help dan dat ik over mijn ritten met Don schrijf, waarbij de dingen eigenlijk vanzelf gaan omdat hij, wanneer ik er op zit, nergens problemen mee heeft of van maakt en waar ik niet meer dan mijn eigen persoonlijkheid bij nodig heb.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 20:04:


Yessss... alleen was het niet op het strand maar op het bouwland (al heel wat jaartjes geleden) los halstertouw, zonder zadel... racen over de opstapelde bergen bietenloof.
Dit terwijl ik toen op m'n pony (geen NH paard) als kind-zijnde op de tradi-manier leerde rijden.. maar dat zijn ervaringen die ik nooit zal vergeten.

Voordat ik het vergeet..

Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 17:33:


Ga hier de komende dagen mee aan de slag, ook al is het alleen maar om de spuit als een herkenbaar iets te laten worden waar hij niet bang voor hoeft te zijn. Maandag krijgt hij een vaccinatie (net als Nancy) en een tikkeltje voorbereiding kan geen kwaad.

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 5 december 2007, 11:10:

KNIP
KNIP
KNIP

Ilse: Wil = vrouwelijk, blond, ongeveer zo'n 55 kilo, 1.60 m.
'Het' is geboren als Wilhelmina... zoals heronder al ruimschoots beschreven )
Nee, ik neem het je niet kwalijk )

Allereerst: het paard is van Katharina. Er is een of ander wazig dealtje gemaakt met de stalhouder ('n vriend van Katharina) waar ie stond... en de ex-eigenaren. Omdat er kennelijk nogal wat stalschulden waren achtergebleven. Hoe het precies zit, geen idee.
Weet wel dat zij heel weinig of misschien niets, voor dit paard hoeft te betalen.

Nog even voor de goede orde: de ex-eigenaren zijn eveneens Duits, en geen Portugezen.
Eigenlijk zou het niets uit moeten maken wat voor nationaliteit iemand heeft, maar goed.
En dat van die hondjes, gebeurd hier idem dito.

Ik heb het nieuwe paard, wat ze mister Ed gaat dopen omdat hij altijd z'n onderlip laat hangen, vandaag eens goed bekeken. En er ook (hopelijk duidelijke) foto's van genomen. Nog een bijkomend probleem is dat ie ook nog strijkt met die voorijzers.
Nog 2 verwondingen erbij. Ook op de heupbeenderen zitten wonden, van het liggen op kaal beton of zo....
En of hij is geestelijk kapot, of het is een paard wat gewoon alles goedvind.
Want het interesseert hem niets aan welk lichaamsdeel je zit. Tilt ook braaf z'n benen/voeten op..... Ik moet zeggen dat hij mooie brede stralen heeft en zeker geen kokerhoeven. Ook de scheur in de achtervoet viel mij echt mee.

Enfin, ik zal zo de foto's on line plaatsen hier... Kijk en oordeel zelf over Mister Ed.

Groet,

Wil.

Isabel van der Made schreef op woensdag 5 december 2007, 13:01:


) Dank je, Isabel!

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 5 december 2007, 13:04:


Het zij u vergeven.....

Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 17:33:


Valt wel mee... toch????

Hallo Jolanda,

Hardstikke goed, gefelicteerd met je mooie stal.

Ik zou enkel de hooinetten vervangen door b.v. bakken of gewoon het hooi op de grond leggen. Ook zijn er van die speciale hooinetten die dicht zijn met een gat voorin of grote soort rubbere bal waar je het hooi in kan proppen. Ik denk dat deze minder gevaar opleveren dan gewone hooinetten.

Kennis van ons had vorig jaar een pony in een inloopstal vast in het hooinet, alle vier de kooten flinke snee tot op de pezen heeft waarschijnlijk liggen vechten om los te komen. Paardje is uiteindelijk gelukkig goed gekomen maar veel pijn en hoge dierenartsrekeningen. Ook in de trailer gebruik ik geen hooinet vroeger ook daar al eens een ongeluk mee zien gebeuren.

Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 20:38:


O gij schone Distel
bloem der schone natuur
een ware echte Christe(n)l
kind van een goede buur
door uw prachtige gedicht
ben ik weer verlicht
want het ware geloof
dat ken alleen piet Loof