Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 9:38:


Ik ben er, Conrad ook, dus jij ook . Ben benieuwd naar je vragen en nog meer naar de antwoorden.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

amar schreef op dinsdag 4 december 2007, 9:21:


De reden waarom mijn dochter na de reflexmatige mep meteen is beginnen strelen, is gebaseerd op de visie van Hempfling, die zegt dat als je fysiek straft (in deze een mep met de rechterhand), je ook meteen moet "zalven" met diezelfde rechterhand, omdat het paard er anders een blijvende negatieve assosiatie mee zou kunnen maken. Volgens Hempfling mag je ook alleen maar fysiek uithalen wanneer je zélf of omstaanders ook fysiek bedreigd worden in je eigen ruimte. Bijten is daar een frappant voorbeeld van. Persoonlijk vind ik dus ook dat mijn dochter dus correct gereageerd heeft.
Overigens, het gaat al een héél stuk beter met Veldre. Ze staat nu ruim een week op de Poedertoren, en wordt door de andere paarden in de kudde "heropgevoed". Ook de aanpak en de trainingen van Eddy doen wonderen. Ze is en sterke madam, ze wéét dat ook en zal dat ook gebruiken als het haar goed uitkomt. Maar ze is nooit gevaarlijk. En sinds ze op de pedertoren staat is ze zichtbaar rustiger geworden.

Nick Altena schreef op maandag 3 december 2007, 22:37:

je mag knippen hoor, ik wete ongeveer nog wat ik geschreven heb
denk ik ...

jawel ik straf wel, àls het dominant gedrag is, stuur ik queenie even van me weg, dan wijs ik naar haar borst en dan stapt ze vanzelf achteruit. z mag pas terugkomen als ik dt wil (en ik wil dat altijd zooo snel, dus langer dan een minuutje moeten ze niet wachten )
MAAR dat moet ik nu niet meer doen
Nu begin ik al te zeggen "niieeeee te dicht he meis" en dan stapt ze al achteruit "ok ok"
Als ze dan nog niet zou reageren (doet ze wel hoor) dan zeg ik "achteruit"
De volgende stap is dat ik met lichaamstaal haar achteruit "eis"
De volgende stap met vingertje wijzen naar de borst,
dan wuiven met de vinger (een oud geleerde techniek uit men parelli tijd ) maar dan gaat ze eeecht wel achteruit. Dan zeg ik haar "blijf" en mag ze pas terugkomen als ik dat wil (snel dus ), dus als ik zeg, "tis ok, kom maar liefje) en dan is alles vergeten en vergeven en beginnen we opnieuw.
Maar nog eens, ik straf haar zelfden zo hoor, alleen als ze echt te opdringerig wordt, en dan dan niet meteen wegsturen he, maar waarschuwen.

Muguet schreef op vrijdag 30 november 2007, 20:50:


hoi muguet,

het is al weer een paar weken geleden dat de ijzers zijn verwijderd, maar het gaat super. hij dendert met gemak in galop de berg af en voorzover ik kan beoordelen zien ze er ook mooi uit.
alleen vorige week lag er een dikke laag ijs en glibberde hij af en toe. ik vond het niet 'prettig' omdat ik voor hem moest lopen, maar zelf leek hij het niet erg te vinden. ik ben blij dat ik dit gedaan heb.

groetjes,
lizzy

Piet schreef op dinsdag 4 december 2007, 9:48:


Probleem met bijten is dat het vaak een drang is, ze móéten bijten, zoals dat met Mazir was. Bij Mazir bijvoorbeeld was het directe bijtgedrag wanneer hij aan een touwtje liep of naast je stond redelijk onder controle, zijn swinging moods echter niet. Dus op momenten dat je de paddock inliep kon hij je zó op de grond gooien en op je gaan inbeuken, dat was een voor hem totaal andere situatie die hij niet relateerde aan het 'ik mag niet meer bijten gedrag'.

Da's een beetje het gevaar van alleen dat bijten aanpakken (dus met clickeren), je buigt zijn intentie er niet mee om. Pas toen Jack hem een keer teruggebeten had (ja echt, serieus) was Mazir verbaasd en zag je hem schakelen, dát deed wat met hem. Maargoed, wij kunnen niet om ons heen bijtend de paddock inkomen hem dus een oplossing was dat natuurlijk niet.

Groet, Pien

Herman schreef op dinsdag 4 december 2007, 0:42:


nogmaals, ik ben niet diegene die het gaat doen in de praktijk hoor want ik blijf erbij dat een dier héél goed aanvoelt hoe sterk je van narure bent. Daarbij heb ik geen ervaring van dagdagelijks met verschillende paarden bezig te zijn. Ikzelf heb pas mijn eigen paardje en we hebben bewust gezocht naar een iets ouder (12j) en evenwichtig paardje. Volledig gelukt een reuze karakter, zachtaardig en toch vinnig. Wat ik wou zeggen is, wij hebben haar eerst meer dan een week laten wennen. Ze was héél onzeker, wilde niet geaaid worden of benaderd. We lieten haar maar en hingen een beetje mee rond op de wei. De andere paarden hielden haar op afstand maar zij aanvaardde dat en geleidelijk aan werd ze een beetje opgenomen. Nu zijn we 2 maanden verder en hoort ze bij de kudde al blijft ze de laagste in rang. Volgende stap was beetje joinup om in haar geval vertrouwen op te bouwen en dan pas zadel en nog rustig aan op stap. Ik vermoed, weet niet hoe het bij jullie verlopen is, dat mensen soms te snel overgaan tot opstappen en rijden terwijl zo'n dier toch héél wat vernieuwing moet verwerken. Hoe het karakter van het dier in elkaar zit zal ook een verschil van uiten geven. Een dominant dier zal dat anders uiten dan een weinig dominant paard. Hulp van mensen met veel ervaring is een goed iets natuurlijk, alleen is de verplaatsing weer naar een vreemde omgeving en andere mensen. grtjes Myr

Piet schreef op dinsdag 4 december 2007, 6:04:


bedankt piet!
ik heb je teruggemaild.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:34:


Dit bericht had ik gemist.
Het zal je niet verwonderen dat ik het daarmee niet eens ben.
Wat ik probeer is om alleen positief te werken. Niemand zegt dat dat de enige weg is. Wel de meest paardvriendelijke.
Ik kan heel goed via de meest gruwelijke weg mijn paard dwingen iets te doen. Het moment dat ik zie wat ik wil zien markeren en hem daarvoor belonen.
Ik kan via opbouwende druk ook tot een markeerpunt komen. Dat is ook wat een Parelliejer :) doet.
Alleen kan geen enkele beweging precieser zijn dan mijn stem en mis je de kracht van het ernaar toe willen werken omdat er een beloning wacht.
In principe kun je gebruik maken van alle wegen om te clikkeren zelfs P+ om te leren.Ik kan hem als ik hem in een hoek wil laten wachten een zweep pakken, hem die hoek in slaan, dat markeren en belonen.

Besluiten om binnen mijn vermogen altijd alleen met R+ te werken is natuurlijk het moelijkste , maar ik doe dat omdat ik voor de meest paardvriendelijke methode kies. Alleen op zijn wil om iets te doen.
Zijn wil is om op het punt te komen wat gemarkeerd wordt omdat daarachter een beloning wacht.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction