Frans Veldman schreef op zondag 2 december 2007, 14:44:


Dat leren mee te geven aan druk, wat je appart zou willen leren, is een spelvorm en een paard doet dit dan graag en wordt het zo gewoon. Zoiets? Wat leert een paard hiervan qua dominantie en leiderschap? Want dát is het probleem, bij het niet vooruit gaan op de lichtste druk.

Bij sutiel trainen hoef je dat niet als appart probleem eerst op te lossen.
Het wordt opgelost met de aanhoudende vraag. En dat is precies wat ik bedoel met de psychologische druk die enorm kan zijn.

Het niet vooruit gaan op de lichtste druk is een dominatie probleem, een paard wijkt niet graag en vanzelf op de lichtste druk. Door dit wel te doen erkent hij jou als een super leider door op de lichtste druk te gaan wijken. En dat zal een paard niet snel doen. Ja wél als er een leuk spel gespeelt wordt samen, maar niet als hij ergens niet heen wil en het wordt toch gevraagd. Door dit toch op te eisen met de aanhoudende vraag zal het paard uiteindelijk toch wel gaan en zich overgeven en jou erkennen als de persoon waarna hij wel zal moeten luisteren om van die druk af te komen.

Subtiel trainen klinkt allemaal wel zo zacht, maar de gevoelde druk is enorm. Jur had er vreselijke moeite mee, toen we het gingen toepassen, in de weken, dat hij dacht dat hij de leider was. En wat ik hoor van velen is het geen uitzondering, dat paarden zich enorm verzetten tegen die eerste keren van aanhoudende vraag op het leidtouw.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

van lennep schreef op zondag 2 december 2007, 13:58:


Ok, dan begrijp ik je beter. En er worden verschillende dingen door elkaar gehaald.
Paarden in het wild, hebben goede voeten omdat ze van de geboorte af aan genoeg beweging hebben gehad over harde grond. Die straalkussentjes ontwikkelen zich prachtig terwijl het veulen opgroeit.

Ander verhaal is het paard thuis. Staat als veulen op stro, in de zachte wei, straalkussens ontwikkelen zich niet goed.
Echter, voor beter dan achter, omdat met het spelen in de te zachte wei, de straalkussens achter meer te verduren krijgen dan voor, aangezien de motor achter zit. En of het veulen/jaarling etc dan ook dressuurkunstjes uithaalt, is niet vreselijk belangrijk. (Wat een gekkigheid)

Isabel

charlot van r schreef op zondag 25 november 2007, 9:24:


Na 5 dagen elke dag die zalf erop te leggen en in een verband te gaan, is er helemaal niets meer van pus, en het grote gat is hard aan het komen. in het begin van de week was het bruin en week, en nu is het al terug geel, zoals het kleur van haar hoef. Ben blij!
Door goede en juiste verzorging heeft het ons paard echt goed geholpen.

Michiel schreef op zondag 2 december 2007, 15:19:


Nou, dat lijkt me wel, want een paard snapt van nature totaal niets aan druk. De instinctieve reactie van een paard dat ergens aan vast zit is niet om mee te geven, maar om nog harder terug te trekken. Iedereen die wel eens een veulen voor het eerst een halster heeft omgedaan of een volwassen paard in paniek in een halster heeft zien hangen weet wat ik bedoel.

De meeste paarden leren uiteindelijk wel hoe ze mee moeten lopen, maar het wijken voor druk als zodanig zit er niet in als systeem en zodra de druk van vorm verandert of op een andere manier wordt toegepast staan die paarden weer opnieuw voor een raadsel. Ik vermoed zelfs dat de meeste paarden niet eens meegeven aan de druk van het leidtouw, maar de begeleider achterna lopen, en in werkelijkheid nog steeds niet weten wat wijken voor druk inhoudt. Verandert de begeleider van plaats en wordt dezelfde druk op het touw uitgeoefend dan staan die paarden voor een raadsel, snappen niet wat er wordt bedoeld, en gaan van alles proberen.


Zie je wel! Je moet ze ook eerst leren wat wijken voor druk is, dat de release komt door mee te geven, en niet door zich te verzetten.

Het is niet voor niets hoe het Parelli-programma is opgebouwd. Zomaar ergens wat stappen overslaan (al lijken ze op het eerste gezicht zinloos) leidt altijd tot problemen. Ook al noem je het geen Parelli.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op zondag 2 december 2007, 14:58:


Hij staat er nog, maar niet in ieder bericht opnieuw.


Ok. Je denkt dus dat je twee keer "NEE" zegt en vanaf dat moment gewoon in de wei mest kan ruimen enzo zonder dat je een derde nodig hebt die je moet waarschuwen wanneer je weer opnieuw NEE moet gaan zeggen.
Nou ja, duidelijk. Ik heb er mijn twijfels over of dat zo werkt maar ik moet toegeven dat ik het niet op die manier heb uitgeprobeerd.


Ik ben niet altijd beschikbaar om met hem te spelen, ook al loop ik toevallig op hetzelfde terrein rond. Het is gewoon erg onpraktisch als je ieder moment vanachter je rug benaderd kan worden en dan een spelletje MOET gaan spelen.


Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Michiel schreef op zondag 2 december 2007, 14:49:


Een fysiek gebaar als toevoeging is wel zo handig, want dan is het temidden van zes paarden tenminste duidelijk tegen wie je het hebt.

Maar ok, jij wil er dan ook nog een beloning achteraan geven. Met welk doel? Zonder die beloning werkt het toch al effectief?

Ik kan me zo voorstellen dat als er ook nog een beloning achteraan komt het dan juist weer interessanter wordt om dit spelletje te spelen. "Baasje is aan het werk in de wei, ik heb zin in een snoepje, dus laat ik hem eens verrassen in zijn schouder, dan zegt hij STOP en krijg ik daarna een snoepje".


Je gebruikt dus de clicker om iets AF te leren, en denkt dat dit dat geen spel wordt wat vaak gespeeld wordt, maar na twee keer gewoon nooit meer voorkomt?

Ik moet toegeven dat ik de clicker vooralsnog uitsluitend heb gebruikt om iets aan te leren, of te shapen, maar niet om iets AF te leren.

Misschien weet Egon of Skinner ooit heeft geexperimenteerd om met een beloning gedrag UIT te doven?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef :


G e w e l d ????
Heb jij het over geweld? Een touwzwiep, noem jij dat al geweld?
De vogeltjesdans (met de ellebogen je ruimte aangeven) ook ???????
Piet, alsjeblieft, komopzeg. Het moet niet nog gekker worden hier.



Ik heb alle beheersing op het moment dat ik Spirit heel bewust tegen mijn elleboog laat lopen, heft nix met kwaadheid te maken
Ik ram niet met mijn elleboog, ik laat hem er zelf tegenop lopen, dat is een groot verschil!!!!
Het komt (kwam) ook alleen maar voor in situaties waarbij er merries in het spel zijn en hij nul ontvankelijk is (was) van elke afleidingsmanoevre die je je maar kunt voorstellen. Ander spelletje, hahaha, ander opdrachtje hahaha. Een hengst moet leren ook op zulke momenten bij mij te blijven, zie het als 'wakker schudden' zo van "hallooooooowwww, híér ben ik......"
Al eens zo'n brok dynamiet in je handen gehad van een jonge hengst die gedreven wordt door zijn hormonen en net ontdekt heeft hoe lekker het is als ie <jeweetwel> ? Eén en al spierkracht en de intentie om dat allemaal te gebruiken.


Tja, een verschil. Ik gebruik wat nodig is bij mijn hengst. Bij de merries en de ruinen komt je zo'n gedrag zelden tegen, die zijn veel minder stoïcijns en veel eerder onder de rindruk van een stemverheffing als waarschuwing. Inmiddels is dat bij Spirit ook wel zo hoor, een 'eh, dénk erom' is allang voldoende om hem zijn plan te laten wijzigen.


Spirit heeft ook niets van dit alles, wat denk je wel? Dat ik hem ga slaan of klappen geef? Toevalllig afgelopen week uitgeprobeerd: Hem in de bak te zetten en met de korte zweep vreselijk om hem heen gaan zwiepen, hij knippert nog niet eens met zijn ogen (Gaap). Met het zwieptouw precies eender! Ik gooi het tegen zijn benen aan, over zijn rug, op z'n kont etc. Als hij daar negatieve ervaringen mee had zou hij op z'n minst z'n hoofd de lucht ingooien. Hij kijkt nog steeds even blij als ik met dat touwtje aankom. Ik denk wanneer je naar de gemiddelde zweepgebruiker kijkt het paard met rollende ogen staat als de zweep maar in het vizier komt.

Het grote verschil is dat met Don dingen verkeerd gedaan zijn.
En met Spirit nog nooit

Groet, Pien

Michiel schreef :>

Het is iets anders en toch bijna hetzelfde
(Ik weet het omdat ik het er met F & I vaak genoeg over gehad heb).

Het bijten van Khani was in de tijd dat het voor Khani nog niet duidelijk was wie er de leider was, hij was toen net bij hen. Hijzelf vond zichzelf stoer genoeg en door deze dingen toe te passen testte hij F en I uit die natuurlijk op hun beurt duidelijk moesten maken dat het (ahum) toch echt iets anders in mekaar zat.
Het was dus een leerfase, daarom was hij niet bang voor de Grote Leider. Hij vond zichzelf immers toen nog de grote leider....

Het was op dat moment niet méér dan een leiderschapsding en dat kun je naar mijn mening niet met een clicker of negeren regelen, dan komt het later weer terug, nét zolang tot voor eens en altijd duidelijk is hoe de zaken in mekaar steken. Dan ook is dat bijtgedrag in één keer over en hoeft het nooit meer terug te komen!

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op zondag 2 december 2007, 16:09:


Klinkt allemaal heel logisch Frans.
Net als Pien zou ik bijna zin krijgen in Parelli.

ps. Even tegen Piet, de functie van knippen in een bericht is
de lezers helpen met een korte samenvatting, speciaal van dat waarop je reageerd. Als je hele lappen tekst laat staan, dan is dat verwarrend tenzij voor die enkeling die (nogmaals) het hele verhaal gaat lezen. Een hele lap tekst opnieuw geplaatst wordt meestal overgeslagen, terwijl een korte kwoot wel gelezen wordt en helpt de reactie te begrijpen. Het heeft helaal niets te maken met uit zijn verband rukken of iets dergelijks. De mensen kunnen toch altijd met 1 klik terug naar de oorspronkelijke brief.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

trea hoex schreef op zondag 2 december 2007, 12:16:


De eigenaar zegt nochtans (op bokt) dat dit paard niet verdoofd was. Maar dat het kwam van stress. Paardje is ook al 30 jaar.

Dream schreef op zondag 2 december 2007, 9:52:


Hmm, op het moment lijkt ze elke mogelijkheid aan te grijpen om te ontsnappen. We hebben de afrastering waar mogelijk al verhoogd. Haar nieuwe tactiek lijkt te zijn om er dan maar dwars door te gaan. In elk geval de delen die we met kunststof palen en stroomlint had afgezet. Dat er stroom op staat, ach dat is blijkbaar maar even doorbijten en je bent eruit.
We hebben nu op een halve en op 1 meter hoogte een stroomlint. Stroom staat er echt wel op en het lekt nergens weg. dat hebben we uiteraard meteen nagekeken.
Vanmiddag, bij het terugzetten van een ander paard in het land had ik de onderste stroomdraad even op de grond liggen. Ze zag haar kans schoon en dook gewoon onder het bovenste draad door! Zo langzamerhand is het een specialist uitbreken!
Ik heb ooit wel es gehoord dat je een singel met een paaltje tussen de benen kunt maken zodat het paard in elk geval geen snelheid kan maken om te springen. Het klinkt wat griezelig, maar zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Het land is in totaal bijna 2 hectare groot. Dat maakt dat het bijna niet te doen is om een dubbele afrastering te maken. Dus als er andere oplossingen zijn... Graag!

paulien schreef :


He gatsie, dat ga je toch niet doen he.
Paard kan zichzelf vreselijk verwonden zo.

Ik heb geen directe oplossing dan het bouwen van ene heuse vesting en jezelf afvragen waarom dat paard er steeds uit wil.
Staat hij/zij met andere paarden semen? Loopt er misschien een maatje van dit paard in ene andere groep zodat die daarbij wil zijn?

Groet, Pien

paulien schreef op zondag 2 december 2007, 16:58:


Dat is de normale reactie als er te weinig stroom op staat.


Hoe? De meeste mensen weten niet hoe dat moet.

Koop een tester, die kan aangeven of er minstens 6000Volt op staat. Meet hiermee de hele installtie door. Overal moet minstens 6000 Volt staan.

De volgende test is minstens even belangrijk: Leg op het verste punt van de wei een stuk aan het schrikdraad verbonden draad op de grond (of steek het er een klein stukje in). Meet nu weer opnieuw, en test dat de stroom op de resterende draad (tot aan het schrikapparaat!) nergens boven de 2000 Volt komt. Meet nu ook de spanning op de aardklem, deze mag niet boven de 500 Volt uitkomen.


Zou ik niet doen. Zorg gewoon dat het paard een reuzeklap krijgt als het de draad aanraakt, en gegarandeerd is daarna de lust om uberhaupt nog bij de draad in de buurt te komen volledig verdwenen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."