De paarden bij ons op stal staan overdag altijd buiten maar de laatste tijd
als er slecht weer op komst is haalt de boer de paarden binnen. Hij houd het
weerbericht altijd heel goed in de gaten en de meeste paarden staan ook al
wel bij het hek te wachten om (eindelijk) naar binnen te mogen. Vanmiddag
hebben ze met noodweer en onweer wel buiten gestaan maar dat komt omdat de
boer dan aan het werk is en er overdag niet altijd iemand is.
Vind het altijd wel een eng idee dat Flenna buiten staat maar ze heeft ook
2,5 jaar in de begrazing gestaan en daar kon ze ook nooit ergens onder
schuilen dus ik ga er maar van uit dat ze er aan gewend is ...

Groetjes Marsha

Ik ben in ieder geval van plan om te gaan kijken, misschien met een aantal
mensen van stal ...

Groetjes Marsha

hallo,
ik ben danielle., ik ben hier nieuw.
ik heb een welsh hengst van 3 jaar..
vandaag is er geconsateerd dat hij ataxie heeft..
zelf kan ik er niet duidelijke info over vinden.
weten jullie meschien er iets meer over ?

groetjes danielle

kyona schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 18:56:


Als je in het nederlands wilt blijven, volgens mij heeft Emiel Voest er ook het een en ander over geschreven in zijn boeken.

groeten sandra

Esther schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 20:15:


Tja. De stal kan ook door de bliksem worden getroffen, en daar ligt nog stro of hooi in ook dus dan krijg je ook nog eens brand. Dus of dat beter is...


Zeker. Maar of je daar nou veel invloed op kan uitoefenen....

Het grootste gevaar bij onweer is niet dat een paard rechtstreeks door de bliksem getroffen wordt maar dat de bliksem in de nabijheid inslaat. De stroom loopt dan vanaf de plek van inslag over de grond weg en volgt objecten die zich daarop bevinden.
In de praktijk komt het er op neer dat wanneer een boom wordt getroffen door de bliksem de paarden die er haaks onderstaan het overleven en de paarden die in de lengterichting staan overlijden. In het laatste geval loopt de stroom van de achterbenen naar de voorbenen (of andersom) in plaats van de linker- naar de rechterbenen (of andersom).
Naar, maar in een schuilstal is dit risico natuurlijk niet veel kleiner dan daarbuiten.

Ik doe dus zelf niets tijdens onweer, voor wat de paarden betreft tenminste, want er is eigenlijk niets wat je er aan kan doen. De kans dat er wat gebeurt is overigens erg klein.

Groeten,
Frans

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 13:55:
**********
Ik zie wel een indirect verband maar niet een direct verband. Ik ben aan Natural horsemanship begonnen omdat ik als gefrustreerde ruiter op een gefrustreerd paard zat en het idee had dat dat beter zou moeten kunnen. Ik ben ook zeker wel voor het concept "minder is beter", en dus werd het "natural". Maar dat je natural met dieren om wilt gaan, houdt voor mij niet meteen in dat je je hele levenswijze dan ook maar onder de loep moet nemen. Misschien doe je dat om andere redenen WEL, en dat vormt voor mij het indirecte verband, maar direct nee, dat niet.

Het zal echt wel zo zijn, dat je dan in andere dingen ook neigt naar natural minded te zijn. Maar wat is natural? Ik heb ook twee caviaatjes thuis. En ik heb een hond. En ... erg natural is het niet dat mijn 2 caviaatjes 's avonds gezellig bij Mamma Roos (de hond) op de bank zitten te knuffen. Het zou meer natural zijn als Roos ze allebei zou oppeuzelen en ik dan vervolgens Roos in de koekepan zou stoppen.

Dus ik vind het allemaal maar heel betrekkelijk. Bewust leven is 1 ding, en dat is misschien nog wel haalbaar, maar natural, tsja ... Vegetarisch eten vind ik persoonlijk niet natuurlijk, .... het KAN wel, en ik snap ook zeker wel dat er mensen zijn die daarvoor uit principe kiezen. Ik heb daar ook ronduit respect voor, omdat ik het dan zie als een tegenwicht voor deze consumptiemaatschappij, het ene uiterste vraagt om het andere uiterste. Je zet er een standpunt mee neer. Maar NATUURLIJK vind ik het niet. En natuurlijk leven zul je ook niet kunnen benaderen in Nederland. Bewust leven wellicht wel. Maar da's weer wat anders dan natural. Vind ik dan.

Isabella moet zelf maar zien waar ze gaat staan. Nabij bomen ontkomt ze bijna niet aan, maar meestal gaat ze echt onder de dennen staan. Ze kan ook in de stal staan. Maar doet ze meestal niet, zeker niet bij onweer.
Wel zet ik, als het even kan, de stroom af. Heb ooit bij de buren de bliksem op de draad zien slaan en die rolde als een vuurbal over de draad heen. Was niet leuk om te zien.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:21:


Maar je kunt de stroom helemaal niet afzetten... De bliksem heeft zn eigen stroom.... Maakt niet uit of er wel/geen stroom op die draad staat.

Groet Ilona

Prachtige verhalen allemaal, maar - tenzij Ilona iets weet dat ik niet weet, want zij krijgt misschien meer mails - ik meen dat ik toch echt de enige ben die aangegeven heeft komend weekend op de BBQ liever niet (of zo min mogelijk) uit de bioïndustrie zit te eten....

Uit de reeks commentaren (en dat ging vandaag ineens sneller dan ik kan bijlezen) kan ik me het best met Frans identificeren, voor wat het waard is
Toch vielen een paar dingen me op:

Pien Nr:10311 :
Ik ben heel erg blij dat jullie allemaal hier op dit forum gekomen zijn omdat je wilt nadenken over hoe het ook anders kan, en dat vind ik klasse....

Ik weet zo net nog niet of dat wel mijn reden was hier mee te gaan doen. Het was meer een very last shot om ergens in paardenmensenland nog wat begrip en aansluiting, en een beetje inspiratie te vinden. En niet geschoten is altijd mis, dus...

Jolijn Nr:10327 :
Dat er nog zoveel meer mensen zijn die echt hun best doen en er ook veel moeite voor doen om goed met hun dier om te gaan.

Wat is goed? Buiten NH om doen er vast wel veel goedwillende mensen hun best hun dieren zo goed mogelijk te verzorgen. Dat er vaak nogal gedachtenloos voortgeleefd wordt is dieren eigen, en we zijn maar gewoon zoogdieren (ik herhaal het maar weer es ).
Ik hoop op dit forum er toe bij te dragen dat er nagedacht wordt, óók over NH zelf. Ik zie niet zoveel aanleiding ons op de borst te kloppen dat "we" het zo goed doen.

Jolijn Nr:10327 :
Maar ik vraag me wel af hoever jullie hier allemaal in gaan. Van een "manegemens" naar een "natural horsemanship" perspectief is een grote ommezwaai, maar trekt iedereen deze perspectief verandering ook door in de rest van zijn leven?

Ben nooit een manégemens geweest, maar wel met Els (op foto) getrouwd. De reakties daarop getest toen ik pas op het forum kwam - was heel boeiend. Sommigen vinden dat het te ver gaat; kan zijn, maar ik vind de vervreemding - en behandeling van andere diersoorten te ver gaan.
Was een beslissing als gevolg van een al heel lang lopend proces die mijn lifestyle niet noemenswaard veranderd heeft. Principieel vegetaries zijn we niet... ik doe moeilijk over bioïndustrie, maar Els heeft daar geen weet van dus kan het haar niet schelen. Pas veel later is me door ene Paul hier verweten dat ik wel het meest onnatuurlijk bezig was van allemaal, wat nmm prachtig illustreert dat je "natuurlijk" maar beter eerst als begrip verdomd goed moet definiëren.

Anne Rachel Nr:10337 :
Bovendien, laten we eens heel eerlijk zijn, eigenlijk is dat het meest natuurlijke wat een mens met een paard kan doen: opeten!

Mogelijk... dat hangt denk ik van de situatie af. Wat ergens anders of in een ander tijdsbeeld "natuurlijk" (gaan we weer met die definitie!) lijkt, hoeft dat in deze helemaal niet te zijn - andere belangen kunnen dan wel zwaarder wegen waardoor je een verschillend "natuurlijk" beeld krijgt. Katten en honden zijn eigenlijk ook in de eerste plaats alleen maar erg smakelijk.

Jolijn Nr:10338 :
Dat de mens omnivoor is, tsja... de mens is zoveel, in iedere mens schuilt ook een moordenaar, toch hebben we een ethiek die ons ervan weerhoudt andere mensen om te brengen.

Ik ben overmatig wantrouwig wanneer ethiek genoemd wordt. Heeft Frans al uitgebreid op gereageerd.

Jo:
je moet de koe geen naam geven, als je hem later wilt opeten.

Waarheid als een koe. Concentratiekampbewoners en soldaten krijgen ook een nummer, de dieren een barcode op een chip, de mensen een SOFI-nummer. De-personificatie heet dat. Doet dat denken?

Samenraapseltje van mijn indrukken.
Groeten, Egon

HannahFroukje schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:19:


Hahaha nee Frouk, niet in een koekepan.... boven een met een vuur-steen aangemaakt fikkie van hout uit het bos zul je bedoelen


Ja, vind ik ook.

sannie schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:10:

Ja, er is zelfs een video van Emiel van uit. Pien

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Untitled Document

Ook al zou ik willen, mijn paarden lopen zo weer naar buiten omdat er geen deur on de stal zit. Bovendien houden ze niet van het gekletter van de regen op het golfplaten dak. Ze willen altijd buiten staan kijken.

Ik moet er ook niet aan denken de paarden op te sluiten om vervolgens weg te gaan, wat als de stal door de bliksem getroffen wordt en er brand uitbreekt ?

Vorig jaar is onze inloopstal inclusief hooi- en materialenopslag tot de grond toe afgebrand, gelukkig stonden de paarden er niet in opgesloten en konden ze naar het uiterste punt van de wei vluchten, ik heb me toen voorgenomen oa om deze reden NOOIT een paard op te sluiten....
Dit was voor ons een heel angstige ervaring, met de zaklamp door de duistere wei , op de slippers in de korte broek door de brandnetels wanhopig op zoek gaan naar de paarden terwijl het om je heen fikt en er overal blauwe zwaailichten en sirenes zijn....Ik hoop dit nooit meer mee te maken.
Nu gooi ik dus alles open, de kans dat de stal getroffen wordt door onweer is even groot als een willekeurige plek in de wei.... Groet, Pien

e m kraak schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:29:


Ik kom niet, logisch , ik zit te ver weg.
Dus ik hoef ook geen vegetarische grill-schotel te maken.

Verder: er was zo een liedje van Joep van het hek?
Over zijn vader, een konijn en een schuurtje.
Het einde is dat in plaats van een konijn de vader niet meer uit het schuurtje komt.

Ik kan het me zo voorstellen, als mensen je teleurstellen.