Dank je wel voor jullie reacties!

Piet schreef op vrijdag 30 november 2007, 8:44:


Ik kan je zat voorbeelden geven hoor!

Vooruit, laat ik eens een poging doen.

Stel je hebt een hond die ontzettend beschermend is over zijn voerbak. Als jij als baas bij de voerbak in de buurt komt trekt die hond zijn lippen op en begint te grommen. Alle signalen dat er een probleem is in de gezagsverhouding zijn aanwezig.

Methode 1)
Dit is clickeren. Je gaat langzaam met clickeren je hond leren dat als jij de voerbak kan aanraken, hij een beloning krijgt.

Methode 2)
Een andere aanpak zou kunnen zijn dat je spelletjes gaat doen. Bijvoorbeeld met een bal. Waarbij jij als baasje uiteindelijk als "winnaar" uit de strijd komt, want jij hebt na afloop de bal en legt hem weg. Allemaal kleine geweldloze spelletjes die de hond overtuigen dat jij machtiger bent, tot je op een moment ontdekt dat je de voerbak wel kunt aanraken.

Methode 3)
Een derde manier is geweld toepassen. Geef die hond een schop en sla hem net zo vaak tot hij het niet meer in zijn hoofd haalt naar je te grommen.

Ok, er was dus een probleem in de gezagsverhouding. Ga je dan, zonder verdere maatregelen, clickeren om die hond te leren dat jij de voerbak aan mag raken? (Als ik de bak aanraak krijg jij een snoepje). Uiteindelijk kan je misschien de voerbak aanraken, maar WAT heb je dan geleerd? Is het onderliggende probleem (een verkeerde gezagsverhouding) dan opgelost?

Parelli is vooral gebaseerd op de 2e methode. Veel spelletjes, die onder andere tot doel hebben dat het paard jou op geweldloze wijze weet te waarderen als leider.

Methode drie is de methode die wij met zijn allen verafschuwen, en daar gaat deze discussie naar ik mag hopen niet over.

Heb je een onderdanig dier? Dan heb je dit probleem natuurlijk sowieso niet en is he gemakkelijk te denken dat je alles kunt oplossen met methode 1: clickeren.

Ander voorbeeld:
Waarom werkt schrikdraad (=automatische bestraffing) effectief om een paard op een bepaalde wei te houden? Heb je dat al eens met clickeren geprobeerd? Kun je uitleggen waarom schrikdraad handiger is?


Ik hoop niet dat je mij onder deze mensen schaart. Clickeren heeft zeker zijn plaats (ik gebruik het ook) maar is niet een oplossing voor alles en bij ieder paard. Clickeren is handig om in je toolbox te hebben.


Dwingen van een dier is niet diervriendelijk en daar gaat deze hele site over. Niemand hier propageert het gebruik van bitten, sporen en slaan met een zweep. Of is alles wat niet onder clickeren valt bij jou automatisch synoniem aan "dwingen" en "dieronvriendelijk"?


Veel fouten komen naar mijn idee voort uit het jezelf afsluiten voor andere trainingsmethoden. Herinner je nog dat Ilona precies wist hoe ver je met Shiney kon gaan? Het was haar eigen paard niet eens! We hebben er al vaker op gewezen dat met name voor lichaamstaal (beide kanten op) Parelli erg leerzaam is. Dit soort dingen zijn geen onderdeel van de theorie achter clickeren. Ook denk ik dat systeemmatige desensibilisatie voor een paard als Shiney heel vriendelijk en doeltreffend zou werken. In plaats van te leren dat je voor het tolereren van iets engs een beloning krijgt kun je natuurlijk ook leren dat eigenlijk alle enge dingen niet meer eng zijn als je jezelf ontspant.

"Als je braaf naar de tandarts gaat krijg je na afloop een cadeautje" is misschien een werkbare motivatie om iemand naar de tandarts te krijgen (wat op de lange duur ook een blijvend effect kan geven), maar je kunt ook de onderliggende angst wegnemen door eerst vertrouwen te kweken en jezelf als almachtige leider te ontpoppen die alle enge dingen weet weg te nemen.


Ik lees daar heel wat anders uit. Clickeren is leuk om iets te leren. Maar leren is niet het juiste antwoord als het paard het allemaal al kent maar om andere redenen geen gehoor geeft aan een verzoek.

Het is goed horsemanship om een probleem en individu eerst te onderzoeken, en vervolgens te besluiten welk stuk gereedschap je het beste kunt gebruiken.

"If the only tool you have is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Frans

trea hoex schreef op vrijdag 30 november 2007, 9:34:


Voorkomen dat hij zijn voeten kan bewegen ??
Die moet je me even uitleggen want ik heb geen vastgebonde voetjes gezien.


Uhh...ja....bij dit paard zeker....je bent terug bij af omdat je een stapje....SLECHTS een stapje te ver bent gegaan.
Beginnen dus waar alles nog vertrouwd was en IS.
Beginnen met wat hij nu , na deze slechte ervaring, nog wel acceptabel vind , zonder stres.
Het opnieuw op die rug gaan hangen zonder te lopen bijv. maar das misschien al wel 30 stappen terug.
Lijkt me niets mis mee toch ?

Nick

trea hoex schreef op vrijdag 30 november 2007, 8:56:


Ja, het is eigenlijk heel wreed om je paard dat losloopt in de wei te vragen naar je toe te galoperen, terwijl je notabene met lege handen staat. Dat is voor zo'n paard zo'n ontzettend dwingend verzoek dat het gewoon dierenmishandling is.

Het is ook een teken dat je veel gewelddadige oefeningen met je paard hebt gedaan. Als je maar genoeg druk uitoefent op je paard komt ie vanzelf wel een keer op jouw verzoek op je af galoperen.



Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.