Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 16:08:


Misschien even een real-life voorbeeld. Ik heb dit trouwens toen het net gebeurd was eens aan Piet vertelt (twee drie jaar geleden?)
Ik heb (simpel gezegd) een Parellipaard en een clickerpaard. Lolita is mijn Parelli levels paard, ik volg met haar puur het programma, en op het moment dat dit verhaaltje speelt gebruikte ik zelfs nog geen voerbeloning of gesproken bridge bij haar.
Cesarke is jaren geleden met mij Parelli level 1 begonnen, voordien al wat vrijheidsdressuur (met voer), en sinds we niet meer rijden enkel nog knuffelen en clickeren (zie mijn filmpjes).

Het was najaar. Paarden op de wei. Ik ben binnen en zie ineens de paarden in dolle paniek rondrennen. Zeeeer ongewoon. Ik ga naar buiten en hoor/zie dat op de weide + bosje naast ons jagers zitten, die zeer onvoorzichtig zijn. Ik loop tot bij de paarden en hoor de hagel in de buurt tik tek vallen. Ik wil de paarden uiteraard zo snel mogelijk mee naar de stal, weg van die jagers krijgen. Ze hebben geen halster aan, ik heb geen touw (of carrot stick) bij en ze zijn in paniek. Cesarke was dichtst bij mij dus ik vraag hem naar mij toe, handtarget en gesproken commando. Werkt totaal niet, hij kijkt nauwelijks. Ik loop dan op Lolita af en begin (Parelli) met handgebaren haar achterhand weg te drijven om haar hoofd naar mij toe te krijgen. Werkt meteen, Lolita is nog steeds angstig, hoofd in de lucht, snorten, enzomeer, maar ze kijkt naar mij, en als ik dan (Parelli liberty) 'stick to me' vraag blijkt ons 'onzichtbaar touw' nog steeds goed te werken en loopt ze met mij mee. Daardoor komt gelukkig Cesarke dan ook mee (hij volgt Lolita), eind goed al goed

Wat hieruit nu te besluiten valt kan je zeker over discussieren, maar op het moment zelf had ik het idee dat juist het feit dat ik met Lolita 'dwingender', 'doe wat ik zeg of anders drijf ik m'n fases op...' achtig omging het verschil maakte, dat ze mij daardoor als een soort van dinges leider dinges zag, een goede leider of een ambetante leider, dat laat ik in het midden, en of ze het leuk vond om te doen wat ik vroeg blijft ook open vraag. Maar ze vond mij ook in dat paniekmoment belangrijk en vertrouwenswaardig genoeg om te doen wat ik voorstelde, terwijl ik haar op dat moment niet kon dwingen, in vrijheid op de wei, zonder stok of iets dergelijks.

Groetjes,
Nathalie

Nick Altena schreef op donderdag 29 november 2007, 17:49:


nee, er staat in eiwit en in weefsel van reptielen, vogels en amfibien. Volgens de info op wikepedia komt avidine dus alleen in deze diergroepen voor. Avidine wordt door koken inactief gemaakt.


Met eiwit in rauwe eieren wordt bedoeld: gewoon eiwit van een ei als je het breekt en schijdt in wit en dooier, niet de proteines zoals jij bedoeld in gras, vlees etc.

Nick Altena schreef op woensdag 28 november 2007, 17:15:


Hier ben ik... U riep? Ik sluit me helemaal aan bij wat Trea schrijft. Wat ik schreef is dat Pat Parelli ZELF niet zoveel is veranderd. Maar wat hij (via de thuisstudiepaketten) aan zijn leerlingen vertelt is sterk veranderd. Linda Parelli zei zelf (in mijn woonkamer zei ze dat jeweetwel op één van de vele dvd's) dat ze Parellistudenten zagen, zelfs in level 3, waarvan het paard echt niet happy was, waarvan het paard niet blij was bij z'n eigenaar, kortom al de kritiek die buitenstaanders ook wel op Parellistudenten geven (robotpaarden, ...) en dat dat de reden was om de paketten te proberen bijwerken. Ook de instructeurs (die zoals je weet jaarlijks zich moeten blijven bijscholen) krijgen deze concepten duidelijker uitgelegd.
Silke Valentin, Parellistudente en nu ook instructrice (Duitse, in een rolstoel, je kent haar wel) vertelde hoe ze nog niet zo lang geleden ongelooflijk op haar donder kreeg van Pat, hoe ze haar Fries Biko gedwongen en verplicht had ipv. hem te motiveren. Je ziet nu nog steeds eigenlijk het verschil in oogopslag tussen Biko en haar nieuwere paard Candelera, op Equistyle in Damme bv. Bij haar op cursus deze zomer vertelde ze dus ook dingen als: om betere respons te krijgen bij een bepaalde oefening, ga niet je fases opdrijven maar vraag gewoon opnieuw en opnieuw tot er eens een betere poging voorbij komt, en beloon die dan.


Nee, het gaat verder, ook bij een paard dat niet luistert worden de fases niet zomaar opgedreven (soms wel, nog steeds, en dat blijft een verschil met clickeren denk ik). Pat zelf wist dat al en deed dat al, maar vanuit zijn 'paardengevoel', en het is pas toen Linda er mee is begonnen telkens te gaan vragen 'waarom deed je dit' en 'waarom deed je dat niet' dat ze langzaamaan daar wat systeem in kon brengen en dus ook aan ons overbrengen. En dit is niet het einde, daar ben ik zeker van. De Parelli's blijven evolueren, zelf (met dressuurlessen bij Walter Zettl bv.), maar vooral ook de manier waarop ze het aanleren, het 'teaching people to teach horses'. Het is nu nog steeds niet perfect, nog lang niet goed genoeg zelfs. Nog teveel mensen gaan ook met de nieuwere paketten in de mist, zijn niet gemotiveerd genoeg (en hebben dus geen geld) voor verduidelijkende cursus bij een Parelli instructeur, vinden dat het te lang duurt eer ze weer 'echt' kunnen rijden, enzovoort.


Met vriendelijke groeten,
Nathalie

De logica ontgaat me hier volledig.

Tekort aan biotine is zeer zeldzaam aangezien het in de darmen door bacterien wordt geproduceerd. Dit is ook bij mensen het geval, alleen is het nog niet bekend in hoeverre de in de darmen geproduceerde biotine ook werkelijk gebruikt kan worden.

Hoi Lena,

Eet hij in verhouding echt te weinig hooi?
Zou het misschien aan zijn gebit kunnen liggen?

Gr Esther.

Lena schreef op donderdag 29 november 2007, 14:18:


Ja klinkt oud, wilde er ook niet aan....Player denkt dat ze nog een veulen is vaak
Of ze denkt dat het bos een racebaan is
Tot ze geblesseerd was toch... hmm
(Tgaag goed hoor nu)
Maar, die senior, is zo samengesteld en bewerkt dat het voor een ouder paard makkelijker wordt opgenomen, wordt verteerd ipv uitgekakt...
Zie het aan Player haar mest, is goed verteerd nu, mooie mestballen. Hiervoor was het halen en brengen soms, had het onder controle maar was niet optimaal. Blijkbaar neemt ze niet zomaar alles op en heeft ze wel van alles nodig..
Ik zie ze floreren.
(tis van Cavalor Strucomix senior)

Spirithorses schreef op donderdag 29 november 2007, 14:36:


Vind het fijn dat er toch veel mensen ook zo over denken

van lennep schreef op donderdag 29 november 2007, 19:00:


Hij krijgt hooi à volonté ("zoveel als hij wil eten" voor de Nederlanders ). En hij eet ook heel wat hoor. En zijn tanden zijn in orde (volgens mensen die het kunnen weten).

groetjes Lena

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 29 november 2007, 19:05:

.
Ja, dat ken ik.

Nexor zijn mest ziet er ok uit: niet anders dan anders als hij quasi alleen hooi krijgt.
Hiervoor was het halen en brengen soms, had het

Nick Altena schreef op donderdag 29 november 2007, 14:45:


Redenering die ik volledig volg. Vandaar dat je in Parelli tot in den treure aangeleerd wordt om ALS je dan hogere druk gebruikt dan de allerlichtste ideale minieme aanwijzing (=fase 1) dan de druk /vraag langzaamaan te vergroten/verduidelijken. Fases opdrijven dus en nooit (tenzij in noodsituaties) direct beginnen met het laatst duidelijke signaal wat een paard zou geven. In het begin moet je zelfs eerst op stoelen of op je man oefenen met drie seconden fase 1 - drie seconden fase 2 - drie seconden fase 3 - drie seconden fase 4, en ook om ogenblikkelijk te stoppen zodra je paard/je man ook maar een millimeter reageert. Tot dit langzaam gedoseerde opdrijven een automatisme wordt, en er niet vanuit emotie of agressie plots geslagen of geduwd wordt. Pas verder in de levels verandert dit weer en wordt het: vijf tot tien seconden fase 1 (das al best lang hoor) - één seconde fase 2 - één seconde fase 3 - één seconde fase 4. En dan, zoals gezegd, enkel de fases opdrijven als het paard de opdracht begrijpt, niet bang is, enzovoort. En als ie het goed doet ook belonen nadien.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie