Nick Altena schreef op dinsdag 27 november 2007, 16:02:


Dat is hoop ik duidelijk uit mijn vorige post? Het is dus wel degelijk veranderd (mag nu al voor je level 3 gehaald hebt, maar werd dus ook vroeger al altijd gebruikt, zij het NA level 3), en Pat zelf zie ik ook nog steeds niet vaak voer gebruiken tijdens training hoor, das echt maar een paar keer op een uur of zo, of bij sommige paarden (afhankelijk van wat voor hun motiverend is, zie 'horsenality') helemaal niet.


Daar hoor ik hem niks over zeggen. Zal hij wel niet mee inzitten, want hij doet nog 'erger': hij geeft typisch voer als de paarden naar hem toe komen op de (reusachtige! In Colorado!) wei om hem goeiendag te zeggen bv. dus ze moeten er zelfs niet eens iets voor in de plaats doen bij hem, het is één van zijn manieren om zoals hij dat heet, 'rapport' op te bouwen met je paard. Een vriendschapsband dus, die (vindt hij) eerst moet komen, voor je ook maar iets gaat vragen.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Het heeft niet altijd met "normaal vinden" of "accepteren" te maken.
En al hélemaal niks met 'tradi' of 'natural'.
Véél mensen - en waarschijnlijk ook de meesten die uiteindelijk hier op PN verzeild raken (ik incluis) - hebben een eerste paardenervaring in manèges, op stal, ... En in de meeste manèges/stallingen denkt men preciés zoals je hier schrijft: "Mijn paard hoest, hij is verkouden => dus moet ie op stal". "En stalpoten, ach dat is nu eenmaal eigen aan het seizoen. Niks om je druk over te maken."
Zoals hier al zo vak gelezen, zolang niemand er vragen over stelt zal het wel ok zijn.

Het feit alleen al dat Diana hier haar persoonlijke evaring neerschrijft (ik vind het overigens een mooi verhaal), impliceert al dat zij er juist wél met haar hoofd bij was/is.
Diana weerlegt met haar verhaal tegelijk de vastgeroeste "wa(a)rheid" van wat door het gros der paardenbezitter wordt verkondigd.

Vind ik al héél mooi op zich. En het paard wordt er ook alleen maar blijer én gezonder van.

Nick Altena schreef op dinsdag 27 november 2007, 15:51:


Ik pik even in omdat je Inge vermeld. Niets dan lof by the way voor Inge, die grondwerk zo veel bereikbaarder heeft gemaakt voor veel paarden hier in Vlaanderen.

Twee (of meer, ik ben niet zeker, heb het boek al lang niet meer bekeken) van de voorbeeldmensen + paarden in het boek van Inge zijn vriendinnen van mij. Parellivriendinnen. 8-) Eén van hen werd in een demo van Inge (op? NH arnhem eerste editie? denk ik?) opgevoerd als clickerpaard. Inderdaad, ze clickeren. Maar het meeste wat ze hebben geleerd is via Parelli gegaan, dus ook hier weer de combinatie.

Ik bedoel maar, het is allemaal niet zo zwart-wit.

(Ik vind het trouwens wel mooi Nick, hoe jij jouw manier van trainen beschrijft. Wie weet kom ik over een jaar wel deemoedig dat ik het ook zo ga doen...)

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 27 november 2007, 16:03:

Dat zeg ik niet! Ik zei tegen nick dat niet alles wat negatief belonen is, gelijk is aan parelli en vice versa, had ik moeten bijvermelden.

Klopt
Neen, wij doen veel meer dingen hetzelfde omdat wij allebei niet extreem polariseren


Een paard goed trainen kan alleen als het de rest van de tijd ook paard
kan zijn