Jacqueline v d Berg schreef op maandag 26 november 2007, 14:17:


Ik dacht dat het aan mij lag: dat gewoon op 't gemak wat zitten opkuisen en prullen in de buurt van de stallen en dit nog leuk vinden ook. Voor veel mensen (ook paardenmensen!) in mijn omgeving lijkt dit tijdverlies, maar voor mij is het pure quality-time (wat ben ik weer modern hé).
En volgens mij gezonder, want in buiten in de kou zitten meestal weinig tot geen pathogene micro-organismen, die zitten eerder in de warme kantine waar iedereen elkaar lustig kan besmetten.


Of de stal naast je bed???

groetjes, Lena

van lennep schreef op vrijdag 23 november 2007, 13:51:


Super! Het kan ook niet anders dan in vrijheid denk ik, ik bedoel, als je paard niet meewerkt helpt een halster ook niet volgens mij, tenzij je paard klein is, maar de mijne kunnen hun hoofd zo hoog omhoog doen dat ik er niet meer aan kan, dus... wie niet groot is moet slim zijn
Het ontwormen is bij Parelli een taak van het liberty onderdeel van het level 2 examen.
Ik heb Huppel de eerste keren gewoon zo ontwormd, zonder voorbereiding, en nu begon ze toch te merken dat het echt niet lekker is (bij de overschakeling naar ivermectine zal dat inderdaad geweest zijn). Dus even hernomen met speciale abrikozenconfituur voor suikerzieken (weinig suiker in dus) in een oude spuit en ze ziet het weer helemaal zitten.

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 november 2007, 16:25:


Dààrom zou ik

Eva...eigenlijk snap ik geen flikker van dat wat je hier allemaal schrijft.(ik moet na een weekend afwezigheid nog een hoop lezen dus misschien wordt het me dan duidelijk)

Ik weet echter nu al wel zeker dat ik iets anders onder belonen versta bij clickeren dan jij.

Nmm.....
Je vraagt iets aan je paard.... zet het dus onder druk..... en de YES is de beloning op de juiste reactie van jou vraag....het zorgt er tenslotte voor dat de druk wegvalt.....
Het voer, de rust , de kriebel of wat er dan ook na komt (en dat kan minuten later zijn ) is slechts een extra motivator om die yes beloning te verkrijgen.

Lees nu eens terug wat Piet straks al schreef wie nu eigenlijk de echte "yes" geeft voor het volbrengen van de juiste reactie op iets nieuws.... het gewicht ?

Vergeet niet dat dit slechts het begin is ....gewicht op de rug accepteren.
Het uitbouwen van evenwichtig lopen is nog tijd zat voor.

Het geen ik NIET zou doen is wat hier wel gebreurd voor zover het voor mij te zien is op de filmpjes..... is het nu al samen/tegelijk dingen vragen en bridgen.....
Zij voor het gewicht dragen... hij voor het targetten van de hand als afleiding.

Nick

van lennep schreef op maandag 26 november 2007, 16:58:


Ik denk dat hier een grond van waarheid in zit. Vroeger (allé, tot voor 3 maanden) voelden de hoeven van Nexor altijd koud aan. Nu zijn de ijzers eraf en valt het echt op dat de hoeven warmer aanvoelen. Ik ben er zeker van dat hij géén koude voeten heeft. Vroeger stond hij constant op stal en nu niet meer, dus in principe zou hij dan nu meer kou moeten hebben. En ik heb niet die indruk.

Groetjes, lena

Nathalie Lagasse schreef op maandag 26 november 2007, 17:31:


Weinig suiker, lol.. wat dacht je van de vruchtensuiker die erin zin. Een diabeet kan niet zomaar ineens zo'n potje jam leegeten. Eén maal raden wat de suikerspiegel dan doet.... (...en ja, ik kan het weten.. ben zelf diabeet)

Ans Jondral schreef op zondag 25 november 2007, 10:57:



Ans, ik vertel nu toch maar even over Huppel, mijn volledig gezonde en intelligente veulen. (Al zeg ik het zelf )
Zij liep de eerste dagen van haar leven ook tegen de draad aan zonder meteen te reageren. De stroom stond preventief wel maar op halve kracht, maar toch, ze ging er echt tegen leunen en het duurde even eer ze snapte dat ze terug achteruit moest om van die schokken vanaf te zijn. In het algemeen was ze als pril veulen van niets bang, dat is nu anders, alles wat ze niet in haar eerste levensweken heeft gezien is nu nieuw en dus vreemd en potentieel gevaarlijk en schrikt ze van. Een ander model tractor of bus op straat bv.

Dus, dat tegen de draad aanlopen, aan welke leeftijd deed ze dat? Want afgaande op wat ik hier zie zou dat de eerste levensdagen tot twee weken wel normaal kunnen zijn. Hoop ik toch

Groetjes,
Nathalie

Michiel schreef op maandag 26 november 2007, 11:01:


Ja... daar lijkt het wel een beetje op. Maar wat het echt is weet ik niet. Misschien worden paarden 'agressiever', 'dominanter', of hoe je het wil heten, door voer te krijgen? Ik zou zo meteen niet weten waarom, maar wie weet?

Diana Gerritsen schreef op maandag 26 november 2007, 17:05:


joepie, weer ééntje vrij en blij in de wei!!

Eva Saegerman schreef op maandag 26 november 2007, 12:49:


Dat herken ik! Van Cesarke vooral, die komt de bal brengen ofzo en geeft het dan op (of wordt weggejaagd door Lolita). Maar Lolita blijft langer bij mij hangen, gewoon om samen te zijn ofzo lijkt het. Of, soms om ons heel speciale spelletje te spelen! Waarbij zij naast mij gaat mesten en ik (die met de kruiwagen en mestschep de ronde aan het doen ben) er in slaag alles meteen op te vangen op mijn mestschep voor de bolletjes de grond raken. Jaja, paardrijden is leuk (schijnt, lang geleden bij mij), maar eens je dat soort speciale spelletjes doet met je paard wil je nooit meer terug

Nog een succesverhaaltje met Cesarke trouwens, ik dacht dat paarden zo 'autistisch' waren, en zo slecht kunnen generaliseren? Wel, vandaag had ik kegels in de paddock gelegd (is lang geleden), en op mijn eenvoudige vraag raapte Cesar zo een kegel op en gaf hem aan mij! Net als met zijn bal, alleen hebben we dit nooit eerder met een kegel gedaan, dus ik was erg onder de indruk.

Ik begin het wel moeilijk te vinden nu met drie paarden ipv. twee. Ze willen alledrie tegelijk iets voor mij doen soms (als ik voer bijheb dus) en ik ga denk ik moeten Huppel leren wachten.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op maandag 26 november 2007, 17:40:


Is niet zo'n gekke gedachte. Bij paarden staat een lagere in rangorde voer af aan een hogere in rangorde. Door voer "af te staan" daal je in de ogen van je paard in rangorde. Dat hoeft niet bij ieder paard een probleem te zijn natuurlijk.

Afgezien daarvan, net als bij mensen: een gunst die je normaal gesproken verleent verandert in de ogen van de begunstigde al snel in een "recht". Het paard kan dan boos kijken omdat het nog niet heeft gekregen "waar het recht op had", en geef je dan inderdaad de beloning dan bekrachtig je daarmee het boos kijken.

Drukloos vind ik het clickeren overigens allerminst. Onthouden van iets waar iemand "recht" op heeft is net zo goed druk uitoefenen. Bedenk maar eens hoe je het ervaart als je werkgeven je salaris nog even vasthoudt omdat je iets nog niet hebt gedaan wat hij graag wil.

Zodra wij mensen iets van paarden willen gaan we op een of andere manier "manipuleren" om datgene wat we willen voor elkaar te krijgen. De een door het wegnemen van druk, de andere door iets weg te houden tot het paard doet wat het moet doen. Voor beide methoden is naar mijn idee een plaats.

Eva Saegerman schreef op maandag 26 november 2007, 17:27:



Hmmm... nu snap ik je niet. Mijn podium meenemen op straat om te vermijden dat ze in het gras duikt? Dat is het niet wat je bedoelt denk ik? Help?

Aafke schreef op maandag 26 november 2007, 17:37:


Neenee, je hebt gelijk, maar er is weinig toegevoegde suiker in, dus het is toch een pak minder erg om te geven dan 'echte' confituur. Ik geef haar ook geen hele pot natuurlijk.