Isabel van der Made schreef op vrijdag 23 november 2007, 16:30:


http://www.paardendrogist.nl/index.asp?strPageType=productpagina&intHoofdgroepID=0&intSubgroepID=0&intProductID=25676

Caatje schreef op vrijdag 23 november 2007, 16:45:


Ah, dank je, 't is ook in het Nederlands.

En als je op 'omschrijving' klikt, leggen ze uit wat je moet doen. Ik vind het alleen niet zo slim om er zoveel water op te gieten, dat je het daarna uit moet knijpen, kan me voorstellen dat je dan het werkzame spul er gedeeltelijk uitwast. Dus klein beetje gekookt water, zodat het nat is, maar niet er af druipt.
En af laten koelen voordat jet het op de hoef legt. Volgens mijn dierenarts maakt hij wel mee, dat mensen hun arme paard brandwonden toebrengen.

Isabel

Ik heb een soortgelijk incident met mijn paard: Heb ook geprobeerd met de clicker hem de spuit te laten "accepteren". Met de clicker krijg ik nl. bijna alles met hem gedaan.
Echter weigert hij nog na 1 streepje spuit (vieze smaak?) de beloning aan te nemen, wat resulteert in volkomen afsluiting jegens mij, hij voelt zich zeer "genaaid": "Doe ik iets goed, krijg ik een vies goedje in mijn mond", lijkt hij te denken. Overigens is hij panisch voor vreemde geuren, en niet alleen de wormenspuit.
Door de jaren heen was het ontwormen echt een drama met gevaar voor eigen leven. Hij accepteerd geen dwang door aangebonden te staan en een spuit in zijn mond geduwd te krijgen (enten is overigens ook een drama) je kon hem aan 5 touwen vastknopen maar alles gaat stuk.
Ik ben er dus mee gestopt om hem met de clicker de spuit te laten accepteren, mede doordat ik het niet eerlijk vind t.o.v. het paard, eerst hem te leren een willekeurige spuit met appelmoes tot zich te laten nemen, om vervolgens over te gaan op het vieze goedje... en volgens mij kun je zo'n paard ook niet dwingen of leren -iets wat heel vies is en tegen de natuur instaat- met de clicker te accepteren.
Ik krijg hiervan dus last van mijn geweten.
Hoe we het tegenwoordig wel doen: los paard in de paddock, geen andere mensen die kijken, geen stress heel rustig aan, eerst aaien met de spuit, links rechts boven onder en dan heel voorzichtig richting zijn mond, soms pakt hij zelf al met zijn lippen de spuit als hij een goede dag heeft, soms ook niet. Stukje bij beetje gaat de spuit er lichtjes dwangmatig in, maar het lukt. Vervolgens sluit hij zich de dagen erna ook volledig van me af en komt ook niet meer naar me toe, dat duurt dan weer even en daar komt hij wel overheen, maar leuk is het niet.
We overleven het wel weer tot de volgende ontworming.