Nathalie Lagasse schreef op donderdag 22 november 2007, 11:57:


Volgens mij is er ook verschil tussen hengstveulens en merrieveulens mbt speeldrive.
Ons hengstveulen wil erg graag spelen, terwijl zijn moeder, die ook bij ons geboren is, als veulen veel rustiger was. Wel had zij een shetlander-merrieveulen als maatje en trok ze daar echt samen mee op.

Moniek

Moniek schreef op dinsdag 20 november 2007, 0:52:


Ow, klinkt zo verleidelijk...
Nu hoor ik ook van vrienden dat ze ook veulens kennen die zelfs met leeftijdgenoten juist niet spelen, bv. een merrietje die de speelavances van ruintje kordaat afwijst, of een groep veulens waar je de hele dag naar kunt kijken zonder spelen te zien.
Ik zou het eerst eens moeten 'testen' als het ware wat Huppel zou doen. Een glazen bol, dat heb ik nodig

Aafke schreef op woensdag 21 november 2007, 12:45:


Aafke, ik herken dit helemaal. Je doet wat je kunt, dat is het belangrijkste. Als ik helemaal zelf zou beslissen hoe en wat met de paarden zou het anders zijn dan wat ik nu in samenspraak met mijn man doe. Ik besef echter maar al te goed hoe ver hij al gekomen is, hoe dankbaar ik ben dat hij zomaar zijn geld en zijn vrije tijd mee met mij in de paarden steekt, uiteindelijk mijn hobby (nu, hobby... zeg maar leven) en niet de zijne. Het komt allemaal wel, de overgang naar PN (pseudo of wathever) gaat voor iedereen geleidelijk, het gaat niet op één seconde, er zit traagheid op. Als je een tweede moet meeslepen in dat proces is je traagheid groter.
Weet je wat leuk is? Als mijn man mij zegt hoe blij hij nu is dat ik hem overtuigd heb de paarden niet op stal te houden. Hoe leuk hij het vindt ze te zien rondstruinen.

Langzaam maar zeker kom je er wel,
Nathalie