Esther schreef op woensdag 21 november 2007, 19:16:


Toen onze merrie een veulentje kreeg jaren geleden, hebben we ook langzaam afgespeend. Op t laatst stond ie gewoon apart van zijn moeder, 's-nachts, en overdag samen. (stonden toen nog op stal). Het lost zich vanzelf op. Erger vind ik t verhaal van een staigaire hier, die heeft een veulentje in zijn eentje opgesloten (24 uur) op stal omdat ie van de zomer is geschoren en nog te weinig haar heeft. 1x per dag even uitrennen in de bak en dan weer op stal terwijl zijn ongeschoren vriendjes in de wei staan. Ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen. Een deken kopen is kennelijk te duur, ik walg ervan echt waar.

vagebond schreef :


Ik ken ook van dat soort verhalen.
Afschuwelijk en het wordt maar allemaal gewóón gevonden.
Domme stagiaire....

Groet, Pien

vagebond schreef op woensdag 21 november 2007, 20:13:


Ja dat is echt erg een veul opsluiten in zijn uppie.Helaas gebeurt dat maar al te vaak. Onbegrijpelijk vind ik dat. Een veul moet bewegen en spelen buiten met zijn vriendjes.

marianne laenen schreef op woensdag 21 november 2007, 19:13:


Oh jahhhh... vanmorgen mochten ze op het plein en in de loods. Hij vond het heerlijk, draafde heen en weer, draaide met z'n koppetje, bokkesprongetjes. Wat had hij een plezier. Hij kan dat op een hele speciale manier met enkel een gilletje. Ben blij dat ik nu ook een gedeelte van het plein kan gebruiken.