Moniek schreef :
>
> Aangezien wij een hengstveulen hebben op dit moment dat nog bij
> zijn moeder loopt en drinkt en dat de hele winter mag blijven
> doen, vraag ik me toch af hoe dat spenen na een jaar eruit
> ziet?
> Klimmen ze na een jaar niet over het hek heen en wordt er dan
> niet heftig naar elkaar geroepen.
> En hoelang duurt zo'n speenproces eigenlijk?
> En wat vindt mama van de dekpogingen die het veulen tegen die
> tijd ongetwijfeld zal doen?
Het gaat allemaal een beetje vanzelf. Soms moet je het spenen een beetje sturen en de beslissing nemen ze nu toch wel Echt Uit Elkaar te halen. Ik zou dat bijvoorbeeld doen als de merrie broodmager wordt zoals bij onze merries.
Sommige merries ook, zoals die van Es, geven zelf aan dat het genoeg geweest is. Wij laten de veulens gewoon een jaar bij de moeder. Vanaf dat het veulen een maand oud is gaat moeder weer aan het werk en het veul gaat gewoon met alles mee. Daar stoppen ze vanzelf wel mee en op een gegeven moment verkiest het veulen het om in de paddock te blijven als moeder aan het werk gaat. Toen de veulens zo'n half jaar waren wilden de merries het veulen tijdens het werk meestal niet meer laten drinken dus dan was het voltanken en wachten tot de les weer over was, of tussen de lessen door even komen bijtanken maar dan heb ik het over reeds een half jaar oude veuls die ook makkelijk al een tijd zonder konden en bovendien een paddock met opppastantes en hooi tot hun beschikking hadden. Zo gaat dat allemaal heel geleidelijk en heb je geen opsluitstallen ed nodig.
Marlies van Peyote heeft toen Peyo nog klein was mening uur bij haar veulen doorgebracht en met haar de paddock rondgewandeld totdat Bombita weer terug was van een buitenrit. Op buitenritten gaan de veulens niet los mee, maar aan een touwtje, we doen dat omdat er hier zoveel landbouwgif gestrooid wordt. Ze leren dus vrij snel na de geboorte al om aan een touwtje mee te lopen.
Het is belangrijk dat het veulen al maatjes heeft voordat je hem gaat spenen, voordeel van groepspaarden is dat er altijd wel opppastantes en - ooms zijn die zich bekommeren om de veulens en waarbij het veulen zich veilig voelt. En verder leert zo'n veulen heel makkelijk de ritmes te volgen in de wetenschap dat zijn mama weer terugkomt. Dan is er ook geen noodzaak om over hekken te klimmen, zichzelf te verwonden of te gaan lopen gillen.
Ik kan trouwens niet tegen gillende veulens en dito moeders, dat gaat me door merg en been dus ik probeer dat ook zoveel mogelijk te voorkomen. Bij alles wat we met de veulens doen is de mama erbij, zo leert het veulen van haar. Andersom ook: Hoeven bekappen, wandelen, verkeer, honden, putdeksels - veulen erbij om alvast te leren.
Wij spenen de veuls nu in nabijheid van de moeder maar verhinderen dat ze kunnen blijven drinken, gewoon een paddock verderop, elke keer een beetje langer totdat het juiste moment gekomen is en we ze uit elkaar laten. Ik vind dat veel rustiger voor beiden.
Als je merrie en hengstveulen langer bij elkaar laat komt er inderdaad een moment dat het veulen wat springerig wordt, ach, zo rond de 6 maanden. Dat is wat oefenen en de merrie doet daar meestal niet veel aan, ze negeert het (is wel superirritant als je aan het rijden bent). De overige groepsleden straffen dit gedrag echter wel af! Vanaf een maand of 9 kan het hengstje in theorie geslachtsrijp zijn. Oefenspringen is iets anders dan echt willen dekken, dat verschil zie je echt wel. Ik heb me er niet zo druk om gemaakt, Spirit was pas echt geïnteresseerd in merries, compleet met een harde piemel, toen hij twee jaar was (en toen ging het ook snel, haha).
Groet, Pien
Warboel
