Justine cools schreef op vrijdag 9 november 2007, 22:45:


Mijn Friesje heeft momenteel in de nacht ook een dekentje op, omdat ze op stal staat (ben net verhuisd, en dit is het enige nadeel. Maar aangezien de weiden open in de polder zijn zonder schuilstal en het behoorlijk kan spoken hier, weet ik eigenlijk niet of ik het zo erg vind) waar ook een inloopstal is voor een aantal paarden waar precies de wind op staat. En ik niet wil dat ze zich warm gaat lopen op haar net genezen peesblessure been. Mocht de wind gaan draaien blijft ie uiteraard weer af, en ook overdag gaat ze lekker bloot de wei in.

http://www.youtube.com/watch?v=tqWdLscfBZE

http://www.youtube.com/watch?v=TAEnkt3NI-Y

Prachtig voorbeeld van training op basis van free-shape clikkertraining om het paard balans aan te leren en waar haar voeten precies zijn. Er wordt geklikt voor een poging, het tonen van vertrouwen en om voorzichtig te zijn, speciaal haar achtervoeten. Je "ziet" het paard af en toe enorm nadenken waar ze haar voet het beste kan zetten, vooral in het 2de filmpje met de "noodles' in het "bord"

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Dank je Petra,
Altijd fijn te horen!

Ja ik vond de uitgestrekte foto ook "mooi' kwa beweging dan,daarom staat hij er ook bij, Zalitha is springgefokt, de bewegingen zijn niet spectaculair, maar dat achterbeen komt er toch mooi onder, en ben niet ontevreden over het voorbeen, leuk!

Ter Horsterzand, dat is hier vlakbij,met het hondje loop ik hier bijna dagelijks.
Om met Zalitha heen te stappen zou nog te ver zijn.

Ik snap hem ook niet, verbitterd?, heb toch ook mijn haar wat donkerder nou?

Heb nog geen contact.
Maar de choco staat klaar,

Het is wel een heel "werk" trailer lenen ,marcel mee!
Maar een mooie oefening, en natuurlijk het mooiste wat er is, zo samen buiten rijden, met Djibo erbij, erg leuk!

En je zat haar op stal, en je doet een deken op.
Waarom dan ook die deken?

als ik er een mening moet over geven, dan zie ik in de eerste helft toch wel een ontspannen paard. Je trekt niet aan de teugels, maar houd contact. Dat zie ik. Gewoon omdat ik namelijk ook zo reed. Dan op een moment hield je de teugels wat strakker. Maar dat is waarschijnlijk omdat ie dan wat verschoot. Een tip die ik heb is: rijd met een riempje die rond de hals is. Dan heb je daar steun aan, en kan je de teugels iets losser houden. Zo zal je paard leren dat het niet erg is, en kan je dus ook weer het zelfde contact nemen als in het begin.

Maar oke je kan je paard altijd lager rijden, met volledig losse teugel. Maar je trekt niet aan het bit, dus das wel positief. Nu ook nog zo bij de stressmomenten.

Van je zit heb ik niet zoveel te zeggen. Ik ben ook altijd geleerd om heel recht te zitten. Dat is een beetje hoe je het zelf aanvoelt.

Groeten

Anita Cats schreef op zondag 11 november 2007, 8:32:


Oh ehhhh... in Drenthe, Gem. Middenveld..?

Nu ik dacht na al die tijd dat ik niet kon rijden heb op ons paard eens een les te volgen. Normaal mocht het op het paard dat ik gewoon was. Maar die was net verkocht aan handelaar (wrsch voor slacht, jammer voor het diertje)
En ik moest op een ander. Ik moest hem leren aan de teugel te rijden. Ik zeg ja ik zal wel zien wat er gaat en wat niet.
Ik had hem het uur de voor geobserveerd: wat deed hij:
hals kaarsrecht in de lucht, schudden met hoofd, als dat meisje de teugels strakker nam, ging hij nog rechter met zijn hals lopen, en schudden. Ik vond het echt erg om te zien.
Dat uur was voorbij en het was aan mij. Ik kijk altijd eerst naar het zadel, das een gewoonte van mij. Het zadel was de grote voor op een shetlander te leggen, en niet op een volwassen paard. Ik dus de smoes dat het zadel te klein was voor mij(dat was ook wel wat zo). Ik mocht gelukkig een ander zadel uitkiezen!! Toen ik dat zadel eraf deed, voelde ik even aan de schoft. Het had er mega veel pijn. Het paard verkampte. Nu ja met het groter zadel drukte het er gelukkig niet meer.
Ik rustig erop. Ik nam de teugel nog maar vast, hals verstijven, en hij croste rond in stap. Ik hem hem dan ook maar volledig losse teugel gegeven. Zijn oortjes gingen naar voor en zijn hals ontspande eindelijk! En hij begon trager te stappen. Ik denk dat ze bij hem echt niet durven loslaten.
Maar na een tijde moest ik hem strak rijden. Zo rij je toch niet zei de lesgever, het bit klapperd dan maar gewoon in de mond. Zever vond ik het. Ik heb hem dan met iets meer teugel gereden, wat tot gevolg haf dat hij terug opspande. Erg vond ik het. Ik heb aan die teugellengte hem toch zoveel mogelijk proberen te onspannen, door enkel te werken op mijn zit. Dat was niet gemakkelijk
aan de teugel rijden zat er niet in. Dat is jammer voor de lesgever, maar ik ga het paard niet kraken. Dat doe ik niet.
tot hier toe de "leuke" les. Dat is niet voor herhaling vatbaar. Tenzij ik er mag op rijden, zonder les te volgen.

Groeten.

Diaan schreef op zondag 11 november 2007, 2:36:

Wat een onzin. Als je doel is dat ze niet mag gaan rennen om zich warm te houden vanwege de peesblessure, doe dan die deken overdag om daar waar geen schuilstal is en waar het spookt om te voorkomen dat ze gaat rennen vanwege de peesblessure.
's Nachts warm en uit de wind op stal zetten mét deken vind ik dan onbegrijpelijk.

Anita Cats schreef op zaterdag 10 november 2007, 21:21:

absoluut los? Neen dat zie ik niet.
Zolang er spanning op de teugels staat, is er spanning, niet los dus.
jij bedoelt misschien geen kilogrammen druk, maar ik hebt het over 10grammetjes.

Dat weet ik niet zeker?
Waarom niet eigenlijk?


Inderdaad, rechtop zoals ik tijdens de zitlessen van pien geleerd heb, oogt misschien netjes, maar dan zit ik zo gespannen als een .... kweet nie wa.
Kijk eens naar de "zitles" pagina bij Pien, dan begrijp je wel wat ik bedoel

Oh dat vind ik nou niet; ik zit nog niet netjes, absoluut niet, zei ik ook eerder, maar rechtop wil ik proberen, maar als het niet gaat zonder spanning in men onderrug dan hoeft het niet (meteen)
jij zit liever rechtop dan ontspannen?

Als ik aanraad om je paard nog losser te laten en bitloos te proberen rijden, dan zeg ik ook niets geks denk ik

Waarom niet afstappen, wat is er verkeerd aan afstappen?

Tja als je vind dat je goe bezig bent, dan moet je geen fotoserie plaatsen om feedback te vragen he...

Allééé, dan geef ik verder ook geen commentaar he, alles gaat goed, met bit, met de spanning op de teugels die jij vindt dat er niet is, etc, dusdoe zo verder

Aafke schreef op zondag 11 november 2007, 9:44:


Ziet er leuk uit, Anita! Ik zie een blij paard en een blije ruiter.
Ach, er valt altijd wat af te dingen op zit, bit, teugels, achterbeen, beugels, aanleuning, contact, laag, hoog, noem maar op. Dat hoort er nu eenmaal bij als je foto's op een forum zet.

van lennep schreef op zaterdag 10 november 2007, 23:58:


Zal hem uitleggen, veel mensen reageren op een bit als een stier op een rode lap. Die noem ik verbitterd als woordspeling dus. Het was een algemene opmerking, niet naar personen gericht. Voor de meeste mensen is het ook een grote stap geweest om over te gaan op bitloos. Dat gaat niet van de ene op de andere dag, daar is voor jezelf ook vaak een leerproces aan voorafgegaan. De een kan de stap iets makkelijker maken dan de ander en daar is niets mis mee.

Es

In de discussie krijg je bijval van allerlei mensen, veel advies, allemaal mensen die er kennelijk niks op tegen hebben een paard te scheren, een kleine greep:
-wat voor scheerapparaat je moet gebruiken en waar je op moet letten
-dat je sedalin kan gebruiken
-iemand die diesel als smeermiddel adviseert
-iemand adviseert je paard te wassen voor het scheren

dat gaat allemaal niet over jou paard maar over scheren in het algemeen.

Eva Saegerman schreef op zondag 11 november 2007, 10:18:


idd eva het paard is nog wel wat gespannen. Maar als je kijkt naar de eerste helft, dan trekt ze toch niet aan de teugels, ze houd contact? Het is niet gemakkelijk om los te laten! dat weet ik goed genoeg. Maar je kan maar proberen. en oke er zal nog heel wat moeten veranden. Maar ik weet van vroeger, dat ik soms steun nam aan de teugels omdat ik zelf bang was. dat KAN hier het geval zijn. Eerst het vertrouwen krijgen in het paard zonder erop te rijden zou ik zo zeggen...