> Moeilijk hoor. Wat denken jullie?
>
> Groetjes,
> Nathalie
Ik zie clickeren als iets extra´s.
Ik vind en heb dat mijn hele leven al gedaan dat als je er een beetje verstand van het je je heel goed kan reden met een paard.
Alleen als het net iets moeilijker word kunnen duidelijke lichaamstaal, b.v. net iets meer je schouders draaien je paard wel op de plek brengen waar je hem wilt hebben, of b.v. duidelijk blijven kijken waar je heen wilt.
Even goed weten waar je mee bezig bent!
Ik heb een clicker curcus met mijn hond gedaan en dat was de 3 de cursus, dus ook veel afstand werk, en dan is de clicker ideaal!
Djibo heeft van die `flap`oren, daar zat een wondje op, die maar niet dicht ging ik mocht er niet aankomen, maar met de clicker erbij, kon ik stapje voor stapje steeds iets beter bij zijn oor komen, tot uiteindelijk het moment van de jodium erop doen. Dus dat is super.
Je kan dan duidelijk stapje voor stapje werken, je gaat niet gauw te snel, want eerst moet het ene stapje goed zijn, voordat je naar de volgende stap kan!
Met de clicker ben je er heel duidelijk van bewust hoe snel je gaat!
Het kan je in moeilijkere situatie´s dus weer mooi verder helpen!
Dat is mijn ervaring.
Onze taal vind ik ook iets extra´s, als ik mijn paard voor elkaar heb voelt hij het allemaal al aan, b.v. de druk, of een kriebel of aai!
Om ze iets te leren of moeilijke situatie´s gebruik ik veel taal.
Laat ook met mijn stem horen als het goed is, of ze ergens lnags te krijgen.
De klank is voldoende, mooi , goed zo, braaf, het maakt niet uit, dat zijn de woorden die ik gebruik.
Maar als dit paard meer geroutineerd is, ga ik vanzelf minder praten!
Warboel
