Precies!
En dat is dan ook logisch, zelfbescherming.
Maar wat ook scheelt ben je van huis uit een leider, of heb je het leiderschap aangeleerd.
Daar zit ook een verschil in!

Vandaag ben ik met Zalitha een buitenrit gaan maken over het industrieterrein, en door de straten.
Gekke dingen opgezocht.
Ik ga dit vaker doen!, volgens mij sterkt dit onze relatie. We komen vanalles tegen, en moeten daarmee dealen!
Ik zal het nooit winnen van maatje (pony) Alex, maar ik wil dicht in de buurt komen, haha!!
Ik wil dat ze mij helemaal vertrouwd als ik erop zit.

Jeetje, hier moet je inderdaad ingrijpen, dit kan niet gezond zijn.
Dat een paard na alleen stappen zo tekeergaat is niet normaal!
Deze fase moet je niet meer bereiken dat kan niet goed zijn.
Succes joh!
"Ik denk" als ze een streep missen ze daar wel tegen kunnen, als je ook een beschutte plek voor ze hebt, ze zullen er zelf ook wel op inspringen, kwa beschutting of misschien wat eerder met de kont in de wind / regen.
Maar dan moet je niet te lang meer wachten, het is nu nog niet zo koud!
Liever geen deken lijkt mij!

Anita Cats schreef op zondag 4 november 2007, 17:14:


Wat het meest scheelt is of je leiderschap konsekwent kunt toepassen, of het nu aangeleerd is of aangeboren.
Hoe allert ben je, ook bij vragen als 'weet je het wel zeker' van je paard.
Geef je een paard reden om jou te vertrouwen of op voorhand al niet.
Ik denk dat juist in ongewone situaties het paard naar je kijkt. Vindt zij het ook eng, voel ik aarzeling? andere ademhaling? trekt ze meer aan m'n touwtjes dan anders?
Als jij ook dan jouw 'zeker weten' kunt doorgeven, zul je wel uiteindelijk winnen.
Elke lastige situatie waarbij je jouw handelen overeind houdt, of ze nu met je wegloopt of niet, is een stapje dichter naar acceptatie van jouw leiderschap door je paard.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Ja, en dat is het mooiste wat er is!!!