Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:08:


Hoi Ingrid,

op dat uitloopje staat vast ook gras, ze eet dan zand mee met het gras, en trekt de worteltjes mee. Ik denk dat juist een beetje gras gevaarlijker is dan geen gras. Maar ik begrijp je dilemma hoor. Maar ik denk idd dat je enkel zand hebt, dat ze niet probeert te grazen. Ik zou wel de voerplek verharden, zodat je die regelmatig zandvrij kunt maken.

groeten Esther

Is op zich wel een idee, maar wil ik iets over kwijt.
Ik heb zelf ook een "zandbak" aangelegd zodat de ponies niet altijd op de wei hoeven en toch buiten kunnen zijn. Pas had mijn kleinste koliek, waarschijnlijk zandkoliek (mestonderzoek, echo enz. is uitgevoerd). Vooral shetlanders willen elke grasspriet die per ongeluk toch opkomt verorberen en daarbij komt er in deze situatie ook zand binnen. Ook schrapen die van mij eerst een kuiltje en gaan dan lekker aan het zand likken (vinden ze blijkbaar lekker). Ik zet ze tegenwoordig niet meer op de zandbak maar in de inloopstal. Wanneer je hooi (bij)voert leg dit dan niet zo op het zand, maar op een bestraat gedeelte. Ik ben op internet aan het zoeken geweest voor een alternatief voor zand. Er is wel bodemmateriaal voor bijvoorbeeld buitenbakken (mengt zich wel met het zand) ben er nog niet achter of dit een goed alternatief is.
Groet, Rieneke

Piet schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 8:03:


Die verbinding tussen plaatje en object kunnen die "stomme" paarden dus behoorlijk goed maken... wat Inge nou doen wou (voor zover ik hier op forum begepen heb) is van die plaatjes (blis)symbolen maken... dus van gestandaardiseerde, vergelijkbare abstractie naar realiteit... en mijn plan, met dank aan die geniale vraag van Ellen hier, is om Els te leren via deze techniek me antwoord te geven op vragen naar voorkeur. Voor het eerst dan dat we samen echt gericht iets leren in plaats van dat het zomaar ontstaat; het lijkt me heel leuk worden. :)

Wat het gebruik van die Blis-symbolen aangaat... ik snap Inge's argument van de standaardisatie voor vergelijkbaarheid, en er zal ongetwijfeld lang en diep zijn nagedacht over die symbolentaal. Maar waar ik als ontwerper toch meer dan een tikkie moeite mee heb is de pictogrammatische waarde; "appel" en "wortel" zijn toevallig prima, maar van vele symbolen snap ik toch echt gevoelsmatig de waarde niet die ik zou behoren te associëren. Dat zou nmm wel zo moeten zijn (die mening deel ik 100% met prof. Wim Crouwel, industriële vormgeving TU Delft, kunst- en cultuurwetenschappen Erasmus Rotterdam).


Ik geloof dat je vraag me niet duidelijk is. Jajajajaja wordt ook voor YES gebruikt, of bedoel je nog iets heel anders? Maak je het niet te ingewikkeld (en Shiny, of jijzelf (!!!) inderdaad in de war)?

Groeten, Egon.

Rieneke Roozen schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:25:

. Ook schrapen die van mij eerst

Hoi Rieneke, dat putjes maken wijst vaak op een tekort op mineralen, zeker de sobere rassen zoals Shet en IJslanders hebben snel een tekort aan mineralen, waarom ze dan zand gaan likken weet ik niet, ik vermoed dat er in zand ook wat mineralen zitten. Heb je een rode mineralensteen in je wei of je stal? Er zitten ook nog verschillen in die stenen, ik heb zo een kleine die ze graag likken, en een grote, daar likken ze amper aan. Die kleine mineralensteen is van Pavo meen ik, er staan 3 letters op, maar kan nu niet opzoeken welke letters want de letters hebben ze al op

Groeten Esther

Bedankt voor de tip, ik zal eens op zoek gaan naar eenzelfde liksteen! Ik had er één waar ze totaal niet naar omkeken. Hopelijk is het weer niet zo'n gewoonte geworden waar ze aan vast blijven houden. Ik laat ze voorlopig nog even in de inloopstal staan.... (en op de wei natuurlijk).

Groeten Rieneke

e m kraak schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:36:


Ok, voor de duidelijkheid.
We zijn dus bezig met bodypart tergetting.
Shiny moet met zijn schouder mijn hand aanraken.
Om dit te kunnen doen moet hij overstappen.
Om te laten weten dat het goed gaat, maar om toch nog niet direct een einde te maken aan het overstappen ( dit gebeurd wanneer ik yes zeg) dacht ik dat het een goed idee zou zijn om een soort tussenvorm te hebben.--Misschien ook wel handig voor andere oefeningen, zoals van je af sturen--
Daarvoor gebruik ik dus goeeeedzoooo. Hij gaat dan door waar hij mee bezig is. Aan het eind van de oefening gebruik ik Yes. Dan stopt hij ogenblikkelijk.
Kan je dus tijdens de oefening een beloning geven dmv. bv goed zo , of moet ik mn mond houden tot dat de hele oefening afgelopen is en ik Yes zeg.

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:08:


niet rot bedoeld hoor, maar ik noem dat dus geen wei...
maar als je niet op het zand voert, dan krijgt ze toch geen extra zand binnen? Ik bedoel natuurlijk wel dat je een deel ervan verhard, liefst met keitjes (vond Xenophon ook al), maar desnoods met betontegels.


Niet, in die omstandigheden.

Esther schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:20:

Eh, ik heb haar al een tijdje hoor. Niet om flauw te doen, maar dit weet ik wel. Er staat geen gras op de uitloop, dat wat er soms doorheen komt haal ik direct weg. Ook de zijkanten. De stal en onder de ruif is verhard en dat veeg ik iedere dag schoon. Alleen bij regenachtig weer loopt ze zand naar binnen onder de hoeven en veeg ik 2x per dag.

Maar dan nog krijgt ze zand binnen. Ze ligt te suffen met haar neus op het zand, of ze zit zelf onder het zand en krabt zichzelf eens. Of een blaadje op het zand, of een pruim of wat hooi dat ze mee gesleurd heeft. Of takken die ik haar 's winters geef, die sleept ze ook door het zand.
We hebben ook ophoogzand erin gedaan (dus wit zand). Daar groeit niet snel gras in.

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:39:

De mijne eet niet zomaar zand. Heeft een liksteen overigens ook. Maar toch in het bos is het kennelijk zo lekker die bos grond. Soms met grote happen als ik niet oplet. Ik heb ook geen idee waarom ze dat steeds doet. Zodra ze de kans krijgt schuifeld ze dat spul naar binnen.

Groeten,
Ingrid