Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 14:51:
> Sinds twee weken heeft Player een nieuw weidemaatje. Een
> 11-jarige Haflinger merrie waarmee stuntgereden is (dus voor de
> duvel ni bang) en gevoltigeerd.
> afgespannen... tot nog toe breekt ze niet erdoor. Zou ze weg
> willen, zo rap mogelijk. Deze week heb ik verlof maar volgende
> week moet ik werken en kan ik niet meer 5 keer per dag
> langsrijden. Voel me geen seconde meer gerust.
Ik snap dat je niet (meer) gerust bent, ik herken heel veel in Dina's gedrag en het is niet leuk een paard zo tekeer zien gaan.
Of het nu frustratie, angst, onzekerheid of een stuk dominantie is, daar ben je nu niet mee geholpen. Wij krijgen ook vaker zulke paarden hier binnen en die kunnen
niet in de groep, wel ernaast, maar niet erin, ik wil geen ongelukken. Dan maar een tijdje alleen met een draadje ertussen. Het zijn altijd de wat kwetsbare paarden die de klappen krijgen, niet durven eten, onzeker en neurotisch worden van zulk overheersend gedrag, want normaal is het zeker niet.
Wij hebben enkele paarden: Cas (Fjord), Chispa (Andalusiër), Amie en Puck die hier voor heel wat problemen zorgden. Uiteindelijk hebben ze nu allemaal een maatje, maar het heeft zeker 8 maanden geduurd voordat wij er een maatje bij vonden metwie het klikte en die niet zo gauw ondersteboven was van hun overbluffingstechnieken. En zo'n paard zelf moet ook wennen aan een nieuwe situatie, ook dat kost tijd.
Veel is bluf, zelf is Dina waarschijnlijk bang/onzeker maar het heeft geen enkele zin om bijvoorbeeld haar het maar met een dominanter paard te laten uitvechten, laat ook niemand je dat wijsmaken, dat wordt namelijk wel vaak gezegd met en hoop blessures en ongelukkige/angstige paarden vandien. Paarden hebben ook hun voorkeur en willen niet zomaar met een ander paard worden 'opgesloten' als deze in een hele andere energie zitten.
Cas bijvoorbeeld viel alle merries aan, is een echte 'ruinen ruin', maar het is ons nu wel gelukt om hem met Amie (net zo'n heks) te zetten, ze zijn elkaars gelijken en laten zich door de ander niet overbluffen. Zetten we Amie in de groep dan jaagt ze de kwetsbaren zolang op totdat die geen kant meer opkunnen. Puck was zo gestoord in het begin dat ze naar elk paard beet en trapte, wanneer je haar eten gaf beet en trapte ze in de lucht van pure voedernijd, ook als er geen ander paard in de buurt was hoor. Nu zijn we 8 maanden later en kijk: Ze heeft geleerd zich te gedragen en loopt nu met 3 andere paarden in een groep, het gaat perfect, en dat komt omdat ZIJ geleerd heeft van de andere paarden dat ze zich maar beter beleefd kon gedragen. Nu staat ze in die groep onderaan in rangorde en wij vinden dat heel goed voor haar, de blaaskaak. Zou ze met Bombita of Peyote staan dan zou ze zo weer gaan overheersen en dat willen we niet want ze gedraagt zich niet fair naar andere paarden toe.
Wat ik in een geval als het jouwe doe is toch maar dat touwtje ertussen en hopen dat ze over een tijdje met heel veel ruimte, zonder bijvoer (geeft veel nijd) toch een plekje vinden kan.
Groet, Pien
Warboel
