Maar als ik het goed begrijp, vindt je paard een touwhalster wel oke?
Waarom dan op zoek naar iets anders als het met een touwhalster goed gaat?
Ik rijd al jaren met touwhalster, zonder enig probleem... Ook wel een side pull geprobeerd en dat werkte niet voor ons dus naja, gewoon bij mijn touwhalster gebleven.

Anja Seijn schreef op zondag 8 januari 2012, 21:59:


nee ben. er nog niet helemaal uit ik kan . over 2 . weken bitloos, hoofstelen uitbroberen heb kennins met ruitersport winkeltje en ga voor eerst bitloos hoofstel broberen maar. weet nu wel . waar ik . op moet letten zijn oren . moeten zo vrij mogelijk. zijn en info van @koen heb ik ook erg veel aangehad nog keer bedankt
wil iedereen erg bedanken . voor hulp. en de tips

Ik ben me ook nog aan het orienteren over bitloze optoming.
Ik rij Ála nu met een bloem hackmore, en in de bak gaat dat redelijk goed, al is ze soms stront eigenwijs. Maar buiten vind ik het eigenlijk net iets te weinig controle.
Ligt ook aan mij hoor, heb nu ook weer wekelijks rijles dus wordt aan gewerkt (central riding oid). Nou goed dat je met je lichaamshouding sturing moet geven. Zo is ze ook ingereden, alleen si ze vrij jong 8 jaar en dus niet heel ervaren, vrij laat ingereden (normaal voor een ijslander) 2x een veulen gehad dus toen ook wat stil gestaan en een keer een half jaar ivm val van de eigenaar van het paard.
Nou goed ze kan alles hoor maar heeft nog meer sturing nodig als mijn vorige ijslander.
Nu heb ik op het forum al wat ingelezen maar degene die er als beste uit komt kan ik dan weer nergens te koop vinden . Nog los van het feit dat mijn ijslander een heel klein hoofdje heeft dus ik moet bijna maat pony hebben.
Wie heeft er raad?

O ja Koen mocht je de info nog hebben zou ik hem graag per mail ontvangen.

Natasja Meersman schreef op zondag 22 januari 2012, 19:47:


In welk opzicht 'te weinig controle'?
Wat gebeurt er, hoe reageert je paard, hoe reageer jij?
Gebeuren er rampen of gaat uiteindelijk toch alles goed?
Vertel eens wat meer? 'Te weinig controle' is een heel vaag begrip namelijk.

Nou ik heb 2 problemen, de eerste is echt een kwestie van ook respect maar tot nu toe krijg ik het er niet uit (let op ik heb er nog maar net hé). Bij het opstappen loopt ze weg, erg irritant.
Als ik lang oefen blijft ze soms uiteindelijk staan maar dat kost een half uur.Ook stoppen bij stap weigert ze gewoon , gaat ze steeds langzamer lopen maar stappen ho maar, terwijl ik me zo zwaar mogelijk houd enz en. Lerares zei ook dat ze er vrij koppig in is.
Verder wil ze soms gewoon niet wat ik wil en dan gaat ze tegen mijn beenhulp en teugels in de andere kant op, ze buigt dus heel der hoofd nek tegengesteld en is uiteraard sterker dan ik.
Dat doet ze ook tijdens de les hoor, in stap gaat het goed maar in draf weet ze dat ze me voor is en dan doet ze het dus.
Zo is er een laantej waar ze bang is voor de vogelverschrikkers en dan gaat ze halverwege gewoon de bossen en struiken in met mij der boven op omdat ze bang is.
Tis een schat verder hoor eerlijk waar ik heb veel lol met der en we moeten alle twee nog veel leren.
Ik heb haar ook een keer met bitje gereden gezien ze zowel met bit als bitloos is ingereden, maar dat vind ze echt niets, ik denk ook dat haar voorste kiezen wat lang zijn maar los daar van geen voorstander van bit als het ook anders kan.

Natasja,

Onlangs stuurde ik een aantal pagina's info over bitloze optoming naar de topic-starter hier.
Ik probeer ze opnieuw op te dissen en stuur ze door naar jou!

Koen Theys

Natasja Meersman schreef op zondag 22 januari 2012, 21:55:


Wanneer een paard niet stil wil blijven staan bij het opstappen, dan kan dat duiden op rugproblemen en/of een niet-passend zadel. Het paard geeft aan dat hij liever niet wil dat je opstapt. Hoe duidelijk kan hij zijn? Hoezo koppig en irritant?

Jezelf zwaar maken terwijl je wilt dat je paard halthoudt, is nièt de manier. Je moet jezelf juist licht maken. Je wilt niet dat je paard z'n rug wegdrukt, dus moet je er ook niet nòg meer druk en gewicht op uitoefenen.
Dit kan dus ook weer duiden op pijn in de rug.
Ik vraag me af hòe jij halt vraagt, wil je dat vertellen?
In ieder geval lijkt jouw lerares mij niet de juiste. Weg ermee.


Dat kan twee dingen betekenen: je paard begrijpt jou niet of kan het gewoonweg niet. Misschien zijn je aanwijzingen niet de juiste of tegengesteld. Een goede lesgever kan jou hierbij helpen in plaats van het paard de schuld te geven en als koppig te betitelen.
Is er al eens een osteopaat of fysio bij je paard geweest? Is je paard goed rechtgericht en houden jullie je daar mee bezig?


Angst is niet te "verhelpen" met een strenger hoofdstel.
Krijg je ook grondwerkles?


Dat is alleen maar mooi. Geniet ervan, stel je open, luister naar je paard en ga op zoek naar een andere lesgever ipv naar een ander/scherper hoofdstel.

Natasja Meersman schreef op zondag 22 januari 2012, 21:55:

Goed dat je bitloos rijd, en volgens mij heb je een prima optoming. Als ze het hier fijn op doet (afgezien van de dingen die spelen, maar ik vermoed dat die niet door je hoofdstel komen - volgens mij geef jij dat zelf ook al aan) zou ik zeker niet meer gaan wisselen van hoofdstel.

Je krijgt les, zit op de goede weg, en je wilt leren. Complimenten voor zo een instelling!

Peet schreef op zondag 22 januari 2012, 22:28:

De heersende trend is dat je jezelf licht maakt als je wil dat hij vertrekt en zwaar als je wil dat hij vertraagt/halthoudt. Volgens mij draai jij, Peet, het om. (Ik heb zelf dat zwaarder en lichter maken nooit begrepen, want je blijft evenveel wegen als je op je paard zit. Wel kun je gewichtverplaatsing en beenhulpen inzetten.)
Om daarom nu een instructiemevrouw de laan uit te sturen...

Natasja: een goede hulp voor halthouden is knieën meer samendrukken.

Christel Provaas schreef op maandag 23 januari 2012, 8:25:


Als je je knieën meer samen drukt heb je duivels grote kans dat dat, als lichaamtaal, van nature dus niet speciaal geconditioneerd, als "hulp" voor "draven" wordt opgevat. Jij ook de laan uit als lesjuf!

Hoe dan wel? Zie bij voorbeeld Parelli, en daarmee maak ik me er lekker makkelijk vanaf
Hoe ik het zelf zou doen: onder een wandeling samen, lang de dijk hier of zoiets, met een zak vol macaroontjes het simpele begrip "HO" verbaal aanleren. Van daaruit kun je onderbouwd verder werken, hetgeen nmm op alle andere manieren in troebel water vissen blijft. Deze simpelste zaken, stoppen en lopen, links- en rechtsaf, leren paarden al eeuwen op stem. Wat dat betreft is er praktisch bekeken niets nieuws aan behalve dat je nu kunt weten hoe dat leren in elkaar zit om het zo goed mogelijk te doen. Je weet wel, dat skinnergedoe

Christel Provaas schreef op maandag 23 januari 2012, 8:25:


Huh? Je licht maken met stoppen of je knieën samendrukken?
Dat zijn allemaal impulsen voor een paard om juist door te lopen want je blijft voorwaarts impuls geven.

Stoppen is het laten wegvallen van alle energie dus alles juist los. 'Ho' of 'whow' erbij zeggen, belonen en zonodig snoepie geven. Na 10 keer heeft het paard dat echt wel door. Daarna vanuit draf en als dat goed gaat ook vanuit galop.

Bij 'lichter maken' adem je vaak in en inademen is voorwaartsheid, uitademen (door je lijf naar beneden, je tenen, naar de grond toe) 'zwaarte' dus stop. Probeer 'lichter maken'maar eens uit op je burostoel, grote kans dat je juist inademt en da's nét wat ik niet zou willen bij het stoppen.

Maar het gaat voornamelijk weer om de consequentie van het toepassen ervan. Daar schort het meestal aan bij paarden die maar blijven doorkachelen. Of het is nog niet solide getraind voordat ze naar draf of galop gaan.

In feite maakt het niet eens uit wat je doet; zelfs of je je nou licht, scheef maakt, benen in je nek legt , dat paard zal stoppen als jij er jouw stop-teken van maakt en dát beloont. Hoewel het laten wegvallen van alle energie en 'diep zitten' wel de meest logische voor een paard zijn.

Spirithorses schreef :

Met knieën drukken ook trouwens; paard van druk op als een signaal om naar voren te blijven lopen. Dat is hem zo geleerd (beendruk).
De rijders in mijn lessen die dit toepassen krijgen mijn paarden niet gestopt. En dat komt vaak voor want loslaten is voor de meeste mensen heeeel moeilijk, met name rijders die het op de 'engelse' manier geleerd hebben. ....

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 11:21:


Knieën samendrukken vind ik ook geen goed plan. Imo moet je niet iets gaan drukken of spannen.
Licht maken is iets wat juist wèl werkt. Misschien benoem ik het anders dan jij en bedoelen we hetzelfde, maar ik noem dat 'licht maken' waarbij er zeker nièt ingeademd, maar juist ook uitgeademd wordt.
Zwaar maken is in ieder geval nièt de manier.


Dat bedoel ik dus ook met 'licht'.


Precies, eerst het stemcommando. Vaak is dat al genoeg.


Het is inderdaad maar net wat je je paard leert. Maar sommige hulpen/signalen zijn nu eenmaal onduidelijk, tegenstrijdig of onprettig voor een paard.
Het meest leer je van een groen paard, dat nog heel puur op je signalen reageert. Als je daarnaar luistert, leer je wat voor paarden natuurlijke en 'logische' hulpen/signalen zijn.

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 11:21:


Vond ik ook al


Ik vind je uitleg hier onnauwkeurig en daarom onbruikbaar. Het maakt nogal uit of je eerst een snoepje geeft en dan HO zegt, of andersom, en hoeveel tijd daar tussen zit. Om nog te zwijgen over de mogelijkheden qua tussenliggende al dan niet reacties van je paard.
Wil je ook een rotschop als lesjuf of probeer je het nog een keer maar dan goed?
De onnauwkeurigheden zijn precies de hoofdoorzaak van de meeste miscommunicaties.


Ik snap niets van lichter/zwaarder zonder dat ik wat bij eet of juist niet. Een kilo veren is nu eenmaal ook altijd even zwaar als een kilo lood.


Eens.


Ook mee eens. Een cue is een cue is een cue.
Maar de volgorde waarmee je dingen doet/aanleert is allesbepalend voor de vorming van associaties. Als je daar iets in verhaspeld wordt de kans dat je niet je gewenste resultaat krijgt snel groter.